Bu sözler dudaklarından dökülürken kalbime kazınmıştı, her biri ayrı bir anlam yüklenmişti sanki. O zamanlar gökyüzü bile daha parlak, rüzgar bile daha ılık eserdi. Şimdi o gökyüzü aynı gökyüzü mü, o rüzgar aynı rüzgar mı bilmiyorum. Çünkü içimde bir kasırga var, ne yöne eseceğini bilemediğim...