Uçsuz bucaksız bir çayırın ortasında, minik bir kulübe vardı. Bu kulübede, burnu göğe uzanan, gözlüklerini burnunun ucunda taşıyan, adı da Şişko olan acayip bir çiftçi yaşıyordu. Şişko, leylekleri çok severdi. Ama leylekleri sevme şekli biraz farklıydı...
Şişko, her yıl baharda gelen...