14 - Bolu

GENEL BİLGİLER​

Yüzölçümü: 11.051 km²

Nüfus: 380.543 (1990)

İl Trafik No: 14

Yeşil ve mavinin kucaklaştığı, birlikte uyuyup uyandığı, rüzgârın başı dumanlı dağlarda efsanelerin en dramatiklerinden birini hâlâ fısıldadığı, binlerce yıldır bir çok uygarlığın filizlenip boy attığı ve meyvelerini bıraktığı şehirdir Bolu.

Bolu'nun, tabiat, insan ve tarihin el ele verip yoğurduğu güzelliklerini görmek, dağların söylediği Köroğlu türkülerini işitmek isteyenlerin şehre ulaşması hiç de zor değil. Bolu, Ankara ve İstanbul'un neredeyse tam ortasında bu iki merkezi birbirine bağlayan ana yolun üstündedir.

İLÇELER​

Bolu ilinin ilçeleri; Dörtdivan, Gerede, Göynük, Kıbrısçık, Mengen, Mudurnu, Seben ve Yeniçağa' dır.

Dörtdivan: İlçede Yağbaşlar Köyün'de Bizans kale kalıntıları vardır. Yukarısayık ve Sorkun köyleri arasında bir tepede Himmet Dede Türbesi, Kılıçlar köyünde Kırklar Türbesi, Çalköy'de Şehriban Nine Türbesi, Merkez Camii yanında Secamehmet Dede Türbesi bulunmaktadır.Ayrıca Yağbaşlar Köyü Mürseller mahallesinde Ayvadibi Şifalı Suyu bulunur.Her yıl Temmuz ayı içinde Dörtdivan yaylalarında Köroğlu Şenlikleri yapılmaktadır.Çalköy, Çetikören, Karaçayır, Kapaklı ve Kirazlı en önemli yaylalarıdır.

Gerede: Asar Kale, Keçi Kalesi Kalıntıları, Kiliseli Han diye bilinen tarihi tüccar hanı, Yukarı Tekke Camii, Aşağı Tekke Camii Türbesi, Yıldırım Beyazıt Camii, Esentepe'deki Ramazan Dede Türbeleri, gezilip görülebilecek tarihi eserler ve yerlerdir. Esentepe bölgesinde kışın kış sporları ve kayak yapmak mümkündür. Ayrıca yaz aylarında çim kayağı yapma imkanı vardır. Her yıl Temmuz ayı içinde Esentepe'de geleneksel "Esentepe Yağlı Güreşleri" yapılır.Şehrin kuzeyinde Esentepe, Arkut Dağlarında yaylalar başlıca mesirelik alanlardır. Özellikle Gerede Yaylaları yayla turizmine çok uygundur. Gerede'nin güneyinde ise 1200 - 1500 m. yüksekliklerde bulunan yaylalardan en önemlileri Haşat, ve Zorpan yaylalarıdır.

Göynük: 20. yüzyıl başlarına ait eski Türk evleri bakımından zengindir. Göynük İlçesi, sahip olduğu 110 adet tarihi konut, 17 cami, türbe, çeşme ve hamam olmak üzere toplam 127 adet sivil mimarî eser sebebiyle "Kentsel Sit Alanı" ilân edilmiştir. Göynük'te ayrıca 1922 yılında yapılan 3 katlı Zafer Kulesi bulunmaktadır. Çubuk Yaylası, Arıkçayırı Yaylası, Bulanık Yaylası, Değirmenözü Yaylası, Hacımahmut Yaylası en önemli yaylalarıdır. Sünnet Gölü, Çubuk Gölü ve Çatak Köyü Kaplıcası görülmesi gereken turistik yerlerdir.

Kıbrıscık: Yaylaları ile ünlüdür. Köroğlu Dağlarının güney yamaçlarındaki düzlük alanlarda yer alan yaylalardan Belen, Karaköy, Kökez, Bölücekkaya, Kardoğan ve 1825 m. yükseklikte bulunan Devevira en önemlileridir.

Kıbrısçık- Beypazarı yolu üzerinde bulunan Karagöl, bir hektar genişliğinde oldukça derin bir göldür. Çevresi tamamen ormanlık olan gölde kamp yapmak için çok güzel yerler vardır. Gölde çok sayıda yaban ördeği olmasından dolayı avcıların uğrak yeridir. Göl kenarında bulunan bungalov tipi evlerde konaklama imkânı vardır.

Mengen: Mengen ormanlık bir bölgedir ve yüksek yaylaları bulunmaktadır. Başlıcaları; Soğucak, Akçakoca, Bürnük, Sırıklı, Çukur Yayla, Göl Yaylası, Aktepe, Ağalar, Küçükkuz, Civcivler, Mamatlar, Elemen ve Afşar Yaylalarıdır. Ödek, Kemal Savaş, Şirinyazı ve Hızarderesi Göletleri önemli mesire yerleridir. Mengen'in en büyük özelliği; çok ünlü aşçılar yetiştirmesidir. Her yıl Eylül ayının ilk haftasında geleneksel "Mengen Aşçılar ve Turizm Festivali" düzenlenmektedir.

Mudurnu: İl merkezine 52 km uzaklıktaki Mudurnu İlçesi eski Türk evleri bakımından önemli bir özelliğe sahiptir. İlçede bulunan 165 adet ev ve 8 Cami, çeşme ve hamam olmak üzere toplam 173 adet mimari değeri yüksek yapı nedeniyle "Kentsel Sit Alanı" ilan edilmiştir. Türk sivil mimarisinin en güzel örneklerinden biri ise "Armutçular Konağı" dır. İlçe sınırlarındaki Sülük Gölü, Karamurat Gölü, Ümran Tepesi ve yaylalar halkın dinlenme yerleridir.

Mudurnu'ya 5 km. mesafede bulunan Babas Kaplıcası'nın metabolizma hastalıkları ve hafif diabetliler üzerinde olumlu etkileri vardır. Konaklama tesisi bulunmaktadır. Mudurnu'nun 30 km. kuzeybatısında yeralan Sarot Kaplıcası Taşkesti - Ilıca Köyü hudutları içerisindedir. Bolu ili dahilinde bulunan bütün maden sularından ayrı bir özellik taşıyan kaynak, sıcak ve sülfatlıdır.

Seben: İl merkezine 52 km uzaklıktaki Seben İlçesi Kiraz Dağı çevresinde toplanmış, ortalama 1400 m. yükseklikteki yaylalarla çevrilidir. Bu yaylaların en önemlileri Gerenözü ve Kızık yaylalarıdır. Kızık Yaylasının evleri, değişik mimarisiyle dikkati çeker. Bu evler hiç çivi kullanmadan, çam ağaçlarından çatkılı, kenetleme ve birbirine geçme şeklinde yapılmıştır. Yerden yüksekçe yapılmış merdivenler, geniş ocakları ve kendine özgü eşyaları ile bu evler değişik özellikler taşırlar.

Seben İlçesinin 14 km. güneyinde, Kesenözü Köyünde bulunan Bağlum Kaplıcaları mide, safra kesesi, solunum ve dolaşım bozukluklarında olumlu etkileri olduğu bilinmektedir.

Yeniçağa: İl merkezine 37 km uzaklıktaki Yeniçağa İlçesi Ankara-İstanbul karayolu üzerindedir. İlçenin hemen kıyısında uzanan Yeniçağa Gölü kıyı boyunca uzanan ağaçları ile güzel bir mesire yeridir. Gölde tatlı su balıklarından karabalık avlanabilir.

NASIL GİDİLİR?​

Ankara-İstanbul arası TEM otoyolu ve D-100 karayolu Bolu'dan geçmektedir. Bu nedenle karayolu ile ülkenin her yanına ulaşım kolaydır. Şehrin çevresinde bulunan tarihi ve turistik yerlere otobüs ve dolmuşlarla gidilebilir.

Bolu Otogarının kent merkezine uzaklığı 1 km'dir.

Otogar Tel: (+90-374) 215 37 13

GEZİLECEK YERLER​

Müzeler ve Örenyerleri

Müzeler

Adres: Bolu Kültür Merkezi - Bolu

Örenyerleri​

Akşemsettin Türbesi- Göynük

Bolu (Bithynıum - Claudiopolis): Arkeolojik verilere göre Bolu ovasındaki ilk yerleşim M.Ö. 3. bine kadar uzanmaktadır. Şehir merkezindeki tepelerde kurulmuş olan Bithynium -Claudiopolis şehrinin tarihi ise 1978 yılında Hisartepe kazısında ortaya çıkan bulgulara göre, M.Ö. 7. yüzyıla kadar gitmektedir. Çeşitli yıllarda yapılan kazılarda Antinous Tapınağı ve tiyatroya ait olduğu sanılan parçalarla, çeşitli dönemlere ait sikkeler, kaplar, şişeler, heykeller ve mezar stelleri bulunmuştur. Bu eserler halen Bolu Müzesi'nde bulunmaktadır.

Seben Kaya Evleri: ( Eski Yerleşim Bölgesi ) Seben İlçesine bağlı ve birbirlerine çok yakın olan Çeltik Deresi, Hoçaş, Kaşbıyıklar ve Yuva köylerinde derin vadiler boyunca yükselen kaya kitlelerinin yüzeyinde bir kaç katlı kaya evlerine rastlanmaktadır.

Gerede Asar Kalesi: Gerede'nin Örencik Köyü'nün güneydoğusundadır. Çevrede arazi üzerinde bol miktarda Bizans seramiği görülmekte, bu da kalenin Bizans dönemine ait olduğunu göstermektedir. Ayrıca kale üzerinde kuzeye bakan bir mağara da mevcuttur.

Camiler​

Bolu'da bulunan Büyük Cami (Yıldırım Beyazıt Cami), Kadı Cami, Saraçhane Cami, İmaret Cami, Ilıca Cami, Ilıca Cami, Süleyman Paşa Cami, Yıldırım Cami, Kanunî Cami, Yukarı Tekke Cami, Eskiçağa Yıldırım Cami görülmeye değer eserledir.

Türbeler​

Tokad-i Hayreddin Türbesi, Akşemseddin Türbesi, Ömer Sekkin Türbesi, Aşağı Tekke Türbesi, Ümmi Kemal Türbesi, Kasım Dede Türbesi, Babahızır Türbesi başlıcalarıdır.

Hanlar​

Yukarı Taşhan: Bolu merkez Büyük Cami mahallesinde bulunan Taşhan, 1804 yılında Abdullah Ağa tarafından yaptırılmıştır.

Hamamlar​

Orta Hamam: 1389 yılında Yıldırım Beyazıt tarafından yaptırılmıştır. Çifte hamam tarzında yapılan hamamın iç mekanlarında zengin süslemelere yer verilmiştir. İl merkezindedir.

Tabaklar Hamamı: 16. yüzyılda Tavil Mehmet Paşa tarafından yaptırılmıştır. İki bölüm olan hamamın iç mekanları mermerlerle kaplıdır.

Sultan Hamamı: 16. yüzyılda Sokullu Mehmet Paşa tarafından çifte hamam tarzında yaptırılmıştır. İl merkezindedir

Süleyman Paşa Hamamı: Göynük İlçesinde bulunan hamam, 1335'li yıllarda Gazi Süleyman Paşa tarafından yaptırılmıştır.

Yıldırım Beyazıt Hamamı: Mudurnu İlçesinde bulunan hamam, aynı adla anılan caminin yanındadır. Aynı devirde yapılan hamamların en güzellerindendir. 1382'de yaptırılmıştır. Erken dönem Osmanlı hamamlarının en orijinal örneklerinden biridir. Hamam taç kapısı ve kubbe geçişleriyle dikkat çekicidir.

Yıldırım Hamamı: İlimiz Yeniçağa İlçesine bağlı Eski Çağa Köyünde bulunmaktadır. 1388 yılında Yıldırım Beyazıt adına yapılan hamam, mimari bakımdan önemli bir eserdir.

Aşağı Hamam: Gerede İlçesi Kitirler mahallesinde yer alan hamam 14. yy. sonlarında moloz taştan yapılmıştır.

Sivil Mimari​

Göynük Evleri: "Kentsel Sit Alanı" olarak ilan edilmiş bulunan Göynük, eski Türk Evleri bakımından zengindir. Burada bulunan evler 20. yüzyıl başlarına aittir. Bazı evlerin oturma odalarında çeşitli motiflerle süslenmiş tavanlar bulunmaktadır. Evlerin önünde genellikle "Hayat" adı verilen avlular da yer almaktadır.

Mudurnu Evleri: Kentsel Sit Alanı ilân edilen Mudurnu, eski Türk evleri bakımından önemli bir özelliğe sahiptir. Sivil mimari özellikleri açısından Göynük evlerine benzerlik gösteren, ilçenin tarihi ve kültürünü yansıtan bu evler korumaya alınmıştır.

Korunan Alanlar​

Yedigöller Milli Parkı

Bolu Fındığı Tabiatı Koruma Alanı

Bolu Akdoğan (Ebe Çamı)Tabiatı Koruma Alanı

Bolu Kökez Tabiatı Koruma Alanı

Bolu Sülüklügöl Tabiatı Koruma Alanı

Abant Gölü Tabiat Parkı

Kaplıcalar​

Bolu kaplıcaları Şehir merkezine 5 km. mesafede, Karacasu mevkiinde bulunan kaplıcalar çevresi ormanlarla kaplı nezih bir dinlenme yeridir. Termal turizm merkezi olan bölgede termal otel ve büyük kaplıca, küçük kaplıca ve Sağlık Bakanlığı'na ait fizik tedavi ve rehabilitasyon hastanesi olmak üzere üç birim hizmet vermektedir. Doğal kaynaklı olan bu kaplıcalar, romatizma hastalıklarına, deri, dolaşım ve kalp, solunum yolu, kadın, sindirim sistemi, böbrek ve idrar yolları, kemik ve kireçlenme hastalıkları ,metabolizma bozukluklarına iyi gelmektedir.

Karacasu Termal Turizm Merkezi​

Babas kaplıcası: Mudurnu'ya 5 km. Mesafede bulunan kaplıca suları, travertenler arasından çıkmaktadır. 18 yataklı bir tesis bulunmaktadır. Kaplıca suyu metabolizma hastalıkları ile romatizma, kadın, sindirim ve böbrek rahatsızlıkları üzerinde olumlu sonuçlar vermektedir.

Sarot kaplıcası: Mudurnu'nun 30 km. kuzeybatısında Ilıca köyü hudutları içerisindedir. 66ºc sıcaklığındadır. 1500 yılı aşkın süredir kullanılmaktadır. Tarihî bir hamam vardır. Acı sular grubuna girmektedir. İçme kürü şeklinde kullanıldığında idrar yolu ve böbrek rahatsızlıklarına, banyo olarak kullanıldığında ise romatizma hastalıklara iyi gelmektedir. Kaplıca yanında küçük bir konaklama tesisi bulunmaktadır.

Bağlum (Kesenözü) Kaplıcası: Bağlum kaplıcaları, Seben ilçesinin 14 km. Güneyinde, Kesenözü köyünde bulunur. Kaplıca suyu banyo olarak yüzyıllardır kullanılmaktadır. Mide, safra kesesi, solunum ve dolaşım bozukluklarında olumlu etkileri olduğu bilinmektedir. Kaplıcada özel şahıslar tarafından işletilen pansiyonlar bulunmaktadır.

Çatak Kaplıcası: Göynük ilçesinin 30 km. güneydoğusunda dik yamaçlar arasında çok güzel bir vadide, Himmetoğlu Köyü yakınındadır. Kaplıcanın romatizma, siyatik gibi rahatsızlıklara iyi gelmektedir. Çevrede bulunan kalıntılardan Romalılardan beri kullanıldığı düşünülmektedir.

Göller​

Abant Gölü: Bolu'nun 34 km. Güneybatısında Abant Dağları üzerinde oluşmuş bir krater gölüdür.Yeraltı suları ile beslenir.

Abant Gölü çevresi flora ve fauna bakımından oldukça zengindir. Gölde bulunan ünlü Abant alabalığı yılın belirli zamanlarında, belirli bir ücret ödeyerek avlanabilir. Yöre ormanları geyikler için en uygun yaşam ortamıdır. Göl çevresindeki ormanlarda tavşan, tilki, çakal, kurt, ayı, domuz, karaca, gelincik, geyik gibi av hayvanlarıyla şahin, doğan, atmaca görülmektedir.

Piknik, kamping, sportif olta balıkçılığı, yürüyüş , tekneyle, faytonla, atla gezinti ve kışın doğal buz pateni bu tabiat parkının vazgeçilmez aktiviteleridir. Göl etrafında konaklama ve yeme-içme tesisleri bulunmaktadır.

Gölcük: Bolu'nun 13 km. güneyinde suni olarak yapılmış bir set gölüdür. Etrafı çam ve köknar ağaçları ile kaplı gölün kar altındaki görüntüsü muhteşemdir. Gölün hemen kenarında Orman Bakanlığı'nın misafirhanesi ile bir kır gazinosu vardır. Göl ve etrafı orman içi dinlenme yeri olarak Batı Karadeniz Millî Parklar Bölge Müdürlüğü denetimindedir.

Gölköy Baraj Bölü: Bolu'nun 10 km. batısındadır. Bolu ovasını sulama amacıyla yapılmıştır. Çevresi ormanlarla kaplı olan sazan ve alabalık vardır. Şehir merkezine yakınlığı ve ulaşım kolaylığı nedeni ile piknik yapmak ve olta ile balık avlamak isteyenler tarafından çok elverişlidir.

Yeniçağa Gölü: Bolu - Ankara karayolu üzerinde, yeniçağa ilçe merkezinde bulunan göl, bir çanak gölüdür. Gölde olta ile balık avlanabilir.

Karamurat Gölü: Mudurnu'ya 35 km. mesafede olan göl, Akyazı'ya giden yolun kenarında ve Karamurat Köyü yakınındadır. Turna ve kadife balığı bulunmaktadır.

Çubuk Gölü: Göynük'ün 11 km. Kuzeyindedir. Kıyısında çubuk köyü bulunan, etrafı güzel çam ormanları ile kaplı çubuk gölündeki sazan ve alabalıkları olta ile avlamak serbesttir.

Sülük Gölü: Mudurnu - Akyazı yoluna 9 km. mesafededir. Mudurnu ilçesine 50 km. uzaklıkta bulunan göl, Millî Parklar koruma alanı içindedir. Bozulmamış doğasıyla ve zengin florasıyla dikkat çekmektedir. Gölde Abant alası, gökkuşağı ve kırmızı benekli alabalık bulunmaktadır.

Sünnet Gölü: Göynük'ün 27 km. doğusundadır. Fevkalade güzelliğe sahip olan gölde çok lezzetli mercan ve alabalıklar mevcuttur. Olta balıkçılığı ile bu balıkların avlanması serbesttir. Sünnet gölünde konaklama ve yeme-içme hizmeti veren bir tesis bulunmaktadır. Göl etrafında; piknik, yürüyüş, koşu ve bisiklet sporu yapabilme imkanı vardır.

Karagöl: Kıbrısçık - Beypazarı yolu üzerinde bulunan Karagöl, oldukça derin bir göldür. Kıbrıscık'a 20 km.dir. Çevresi tamamen ormanlık olan gölde kamp yapılabilir. Yaban ördeklerinin var oluşu nedeniyle avcıların uğrak yeridir. Her yıl mayıs sonunda Karagöl şenlikleri düzenlenmektedir.

Akkaya Boğazı: Bolu'nun 10 km. güneyinde, Mudurnu yolu üzerinde bulunan travertenler, Bolu'nun Pamukkalesi olarak görülmeye değer bir güzelliğe sahiptir. Akkayalardan çıkan maden suyu değişik bir tatta ve 20ºc sıcaklığında olup, modern tesislerde şişelenerek tüketime sunulmaktadır.

Yaylalar​

Aladağ Yaylaları: Bolu'nun 25 km. güneyindeki dağ yamaçları üzerinde, orman alanları arasında yer alırlar. Yemyeşil düzlükleri ile piknik için de ideal olan bu yaylalar çevresinde bulunan Orman İşletme Tesisleri, Aladağ İzcilik Kampı ve Göleti ile göz kamaştırıcı güzellikler sergilerler. Kamp imkanlarının da olduğu başlıca yaylalar, Değirmenözü, Sarıalan, Gölcük, Ardıçtepe ve Üstyaka Yaylalarıdır.

At Yaylası: Bolu'nun kuzey yakasındaki dağların arkasında yer alır. Kirazları ile ünlü olan bu yayla etrafında meyve bahçeleri vardır. Her yıl geleneksel kiraz bayramı şenlikleri yapılır.

Gerede Yaylaları: Gerede'nin güneyinde 1200 - 1500 m. yüksekliklerde bulunan bu yaylalar, Haşat, Zorpan ve doğu Köroğlu Dağları üzerinde bulunan Dörtdivan yaylalarıdır.

Kıbrısçık Yaylaları: Köroğlu Dağları'nın güney yamaçlarındaki düzlük alanlarda bulunurlar. Belen, Karaköy, Kökez, Bölücekkaya, Karadoğan ve 1825 m. yükseklikte bulunan Devevira en önemli yaylalardandır.

Mengen Yaylaları: Mengen İlçesi'nin doğusunda yer alan başlıca yaylalar; Sarıklı, Soğucak, Mile, Sepetçiler, Çelebioğlu ve Çiftçatak yaylalarıdır.

Mudurnu Yaylaları: İlçenin kuzeyi ve Abant Gölü güneyinde yer alırlar. Dedeler, Alpağut, Dodurga ve Dağyolu yaylaları en önemlileridir.

Göynük Yaylaları: 1000-1500 m. arasında da bir şeritte sıralanan yaylaların en önemlileri Karabey ve Kaşıkçı yaylalarıdır.

Seben Yaylaları: Kiraz Dağı çevresinde toplanmış, ortalama 1400 m. yükseklikte olan bu yaylaların en önemlileri Gerenözü ve Kızık yaylalarıdır.

Kızık Yaylası: Kızık Yaylasının evleri, değişik mimarisiyle dikkati çeker. Bu evler hiç çivi kullanmadan, çam ağaçlarından çatkılı, kenetleme ve birbirine geçme şeklinde yapılmıştır. Yerden yüksekçe yapılmış merdivenler, geniş ocakları ve kendine has eşyaları ile bu evler oldukça değişik özellikler taşırlar.

Kuş Gözlem Alanı​

Yedigöller Milli Parkı

Abant Gölü

Sportif Etkinlikler

Kayak Merkezleri Esentepe : Gerede'nin kuzeyinde 1.300 m. yükseklikte kış sporları ve kayak imkanına sahip üç yıldızlı Esentepe Oteli'nin bulunduğu bir yerdir. Tüm ilçeye hakim mükemmel bir manzaraya sahip olan otelde çim kayağı da yapmak mümkündür. Asırlık çam ağaçlarının bulunduğu Esentepe'ye bu isim bölgenin sürekli esmesi nedeniyle Atatürk tarafından verilmiştir.

Kartalkaya Kayak Merkezi​

Avcılık Ve Olta Balıkçılığı: Bolu'nun dört yanını kuşatan orman tabakası ve zengin bitki örtüsü, beraberinde çok çeşitli av hayvanlarının bulunmasını sağlar. Ormanlık alanlarda, ayı, vaşak, yaban domuzu, geyik, karaca, kurt, sansar, tilki, porsuk, tavşan, kokarca, gelincik, kunduz ve sincap gibi kara hayvanları ile keklik, üveyik, bıldırcın, çil, toy, turna, çulluk, güvercin gibi av kuşları ve atmaca, şahin, kartal gibi yırtıcı kuşlar sıklıkla görülmektedir.

Ayrıca bir çok gölü bünyesinde barındıran Bolu, sportif olta balıkçılığı için ideal bir bölgedir. Abant Gölü, Gölcük, Gölköy Barajı, Yedigöller, Aladağ gölünde bulunan çok lezzetli alabalık, sazan, mercan ve gümüş balıkları olta ile avlanabilmektedir.

Yamaç Paraşütü: Yamaç paraşütü için Abant Dağları'nda çok uygun yerler mevcut olup, yaz aylarında büyük şehirlerden bu sporu yapmak isteyenler için Abant'a turlar düzenlenmektedir.

COĞRAFYA​

Topraklarının yarıdan fazlası ormanlarla kaplı olan Bolu'nun yüzey şekillerinde dağlar, platolar ve ovalar önemli yer tutar. Önemli dağları güneyde Bolu Dağları , Abant Dağları , kuzeyde Sünnice Dağları , Çele Doruğu , Gerede'nin kuzeyinde Arkot ve Göl Dağları'dır. En güneyde ilk iki sıradan daha yüksek olan ve genel olarak Köroğlu Dağları adı verilen volkanik dağlar uzanır.

Yöre, yağış zenginliği ve eğimlerin çokluğu nedeniyle irili ufaklı doğa ve baraj gölleri açısından zengindir. İldeki göllerden bazıları, Abant, Yedigöller, Gölcük, Yeniçağa, Çubuk, Sünnet, Karagöl, Karamurat, Sülük, Gölköy, Aladağ ve Saraycık'tır.

Bolu genellikle Karadeniz iklim tipinin içinde yer almaktadır. Bunun yanında güney bölümlerinde İç Anadolu iklim tipi de görülmektedir.

TARİHÇE​

Yazılı belgeler, arkeolojik eserler ve tarihî kaynaklara göre, Bolu'nun tarihi, Bithynialılar ile başlamaktadır. Sırasıyla Romalılar, Bizanslılar, Selçuklular ve Osmanlılar Bolu ve çevresine hakim olmuşlardır.

Bolu yöresine Osmanlı akını ilk kez Osman Gazi tarafından başlatılmış, Bolu yöresinin tümüyle fethedilmesi ise Orhan Gazi döneminin ilk yıllarına (1324 -1326) rastlamıştır. Mustafa Kemal Paşa önderliğinde yapılan Millî Mücadele sonunda Bolu, 10 Ekim 1923'de yeni düzenlemeler çerçevesinde vilayet haline getirilerek yeni bir yönetime kavuştu.

NE YENİR?​

Bolu'nun fındık şekeri, çikolatası, çam balı, kaymağı, tereyağı ünlü tatlılarıdır. Kabaklı gözleme yöreye özgü hamur işidir.

Mudurnu'nun saray helvası, köpük helvası, Göynük'ün şeker fasulyesi Seben'in elması, üzümü, Mengen'in peyniri yörenin  tadılmaya değer yiyecekleridir.

Bolu'dan Yemek Tarifleri

Çoban Kavurma

Malzemeler:

1/2 Kg. kuzu eti

250 gr. domates

100 gr. yeşil biber

1 kaşık margarin

Tuz ve kekik

Hazırlanışı: Küçük parçalar halinde doğranan et, margarinle kavrulur. Domatesler doğranarak ilave edilir tekrar kavrulur. Daha sonra doğranan biberler etin üzerine konur. Biraz daha kavrulduktan sonra üzerine kekik serpilir ve servis yapılır.

Mengen Pilavı

Malzemeler:

1/2 kg. pirinç

250 gr. kuşbaşı kuzu eti

1 bardak tereyağı

1 bardak ince kıyılmış mantar

2 baş soğan

3 adet domates

8 bardak et suyu

1 kaşık şeker

1 tatlı kaşığı kekik

1 demet dereotu

1 bardak ceviz içi

tuz ve karabiber

Hazırlanışı: Haşlanan pirinçler tuzlu ılık suda bir saat kadar bekletilir. Soğuk su ile iyice yıkanıp süzgece alınır. Tencere ateşe konur,yağın bir kısmı kızdırılır, çentilmiş soğanlar ve et eklenir karıştırılır. Birkaç dakika kavrulduktan sonra et suyu eklenir üzerinde biriken köpük alınarak yarım saat kaynatılır. Sonra pirinç, şeker, tuz ve biber eklenerek 15 dakika ağır ateşte pişirilir. Kalan yağ bir tavada kızdırılarak üzerine dökülür. Tencerenin kapağı sıkıca kapatılır bir süre sonra kekik, dereotu ve ceviz üzerine serpilir ve servis yapılır.

Mantar sote

Malzemeler:

1 kg. mantar (Kanlıca)

2 adet olgun domates

Birkaç tane sivri biber

2 baş soğan

birkaç diş sarımsak

1/2 bardak su

tuz, karabiber

Hazırlanışı: Mantarlar temizlendikten ve bol su ile yıkandıktan sonra küçük küçük doğranır. Sote yapılacak tavaya bir miktar sıvı yağ konur. Önce doğranmış soğanlar ve küçük doğranmış biberler pembeleştirilir. Küp şeklinde doğranmış ve kabuğu soyulmuş domatesler ilave edilir, önceden hazırlanmış olan mantarlar da ilave edilerek yarım bardak su, tuz, karabiber ve sarımsak katılarak pişirilir.

NE ALINIR?​

Bolu'nun çam kolonyası, fındık şekeri, Bolu çikolatası, çam balı, kaymağı, tereyağı, kabaklı gözlemesi; Mudurnu'nun saray helvası, köpük helvası, ipek oyaları; Gerede'nin deri ve bakır eşyaları; Göynük'ün şeker fasulyesi, el dokumaları; Seben'in elması, üzümü; Mengen'in peyniri; Kıbrıscık'ın pirinci, el dokuması torbaları ve kilimleri, hediyelik olarak satın alınabilir.

YAPMADAN DÖNME​

Sonbaharda Yedigöller'de kamp yapıp fotoğraf çekmeden,

Abant Gölü ve diğer göl çevresinde yürüyüş yapmadan,

Mudurnu ve Göynük evlerini görmeden,

Bolu Yaylalarında gezmeden,

Kartalkaya'da kayak, Abant'da yamaç paraşütü yapmadan.

Seben Kaya evlerini görmeden,

Bolu'nun çam kolonyası, fındık şekeri, Bolu çikolatası, çam balı, kaymağı, tereyağı, kabaklı gözlemesi; Mudurnu'nun saray helvası, köpük helvası, ipek oyaları; Gerede'nin deri ve bakır eşyaları; Göynük'ün şeker fasulyesi, el dokumaları; Seben'in elması, üzümü; Mengen'in peyniri; Kıbrıscık'ın pirinci, el dokuması torbaları ve kilimleri; satın almadan,

Geleneksel "Mengen Aşçılar ve Turizm Festivali", Dörtdivan Yayla Şenlikleri ve Bolu Köroğlu Kültür Sanat Turizm Festivali izlemeden,

Dönmeyin.

Çevresi çam ormanları ile kaplı, tatlı su gölü ile anılan Abant'ta, bir hafta sonu için kendinize mutlaka fırsat yaratılmalısınız. Abant'ta dört mevsim farklı tatları yaşayacaksınız. İlkbahar ve sonbahar da gölün romantik tadını doyasıya yaşarsınız. Göl kıyısında, salıncakta sallanarak sohbet belki bir saat şekerleme, su bisikleti yada sandalla gezinti, gölün çevresinde faytonlarla, bisikletlerle tur, her bakış açısında göle yansıyan çam ormanı renginin verdiği his, en keyifli tatilleriniz arasındaki yerini alması için yeterli olacak. Bu arada tertemiz dağ ve orman havasının açtığı iştahınız için, kendin pişir kendin ye tarzı ziyafet ideal. Kış aylarında kar yağarken gittiğinizde, gölün yok olduğunu göreceksiniz, şaşırmayın. Her yer bembeyaz, orman kar örtüsü altında ve manzara mükemmel. Buz kaplı ve karlar altındaki gölün bir kıyısından karşı kıyıya yürüyerek geçerken farklı bir tat alacaksınız. Kışın atların çektiği kızaklarla göl turu yapıp, gölün üzerinde mangalda sucuk ve kırmızı şarap keyfi bizim tavsiyemiz. Kır kahvelerinde sürekli sıcacık demli çay ve mis kokulu kahve keyfi de göz ardı edilmemeli.

Dönüş yolunda, yöre halkı, yörenin kendine özgü tarhana, erişte, yağlı peynir, tereyağı, çam balı ve çeşitli meyve-sebze gibi köy ürünlerini satıyorlar. Mevsime, zevkinize ve ihtiyacınıza göre doğal ürünlerden alışverişinizi yapın ki, eve döndükten sonra bir süre de bu büyü devam edebilsin.

Doğal değerlerin korunması amacıyla 1965 yılında milli park ilan edilen Yedigöller, 2 bin 19 hektarlık bir alana sahip. Ardarda dizilmiş, birbirine on dakika yürüme mesafesinde olan göller kışın bembeyaz, yazın yemyeşil tepelerle çevreleniyor. Sazlıgöl, İncegöl, Nazlıgöl, Küçükgöl, Deringöl, Büyükgöl ve Seringöl yüzeysel ve yeraltı akışlarıyla birbirine bağlı. Türkiye´nin en güzel karışık doğal ormanları da burada bulunuyor. Göllere dökülen dereler amatör balıkçılık için son derece uygun. Av sırasında ziyaretçilerin av kurallarına uyması gerekiyor sadece. Milli parkın geyik üretme çiftliği ise Türkiye´deki en başarılı örneklerden biri. Kapankaya bölgesi eşsiz peyzaj güzelliklerine sahip. Çadır ve bungalovlarla sınırlı olan konaklama olanakları insanın doğayla ilişkisini çok daha dolaysız hale getiriyor.

ULAŞIM: Yedigöllere 2 yoldan ulaşabilirsiniz..Bolu merkezinden İstanbul'dan gelirken sola yol ayrımı var. 41 km demesine aldanmayın. İlk gidişimde 4 saat son gidişimde 2 saat sürdü o yol. İlk 20 km 3.vitesle gidiyorsunuz ama sonra yol çok bozuluyor. Son 10 km gerçekten çok kötü. Yedigöller levhasını görseniz bile daha epeyce yolunuz var demektir. Günübirlik gidecekseniz sabahın erken saatinde gitmenizde fayda var. Yoksa çok az zamanınız kalıyor. Yedigöllere diğer bir yol Mengen yolu. Gerede civarından Mengen yol ayrımından devam edip Mengen'i geçtikten sonra sola yedigöller yolu ayrılıyor. Burası da 49 km. Ama diğer yoldan daha iyi durumda. Ankara'dan doğru geliyorsanız tavsiye ederim. Ama İstanbul yönü için Bolu yolu uygun. Yürümeyi deneyebilirsiniz ancak bu kadar yola kim dayanır bilemiyorum.

Yolun bu kadar kötü olmasından yine de hiç şikayetçi değilim. Abant'ın halini biliyorum çünkü. Az gidilen yer her zaman daha güzeldir. Yedigöllere piknikçilerin gelmesini hiç istemiyorum. Piknik için gidilecek o kadar yer varken yedigöllere gelmesinler.

KONAKLAMA: Milli parklara ait 6 adet bungalov var. Önceden yer ayırtmanız gerek. Ekim ayında yer bulmak mümkün değil neredeyse. Özellikle hafta sonları. Diğer mevsimlerde de tercih ediliyor. Bungalovlarda şömine,buzdolabı,ocak,çatal kaşık vs mevcut. Fiyatlarda uygun. Ancak farklı uygulanıyor. Orman Bakanlığı personeli,devlet memuru ve bunların dışındakiler farklı ücret ödüyorlar. Temizlik konusunda çok iyi değilse de çok ta kötü sayılmaz. Ancak giderken çarşafınızı,nevresim ve yastık kılıflarınızı götürün derim.Battaniye de olabilir. Yiyeceklerinizi mutlaka önceden temin etmelisiniz. Ekmek bile bulamazsınız orada. Alabalıktan başka yiyecek bulamazsınız. Onu da alabalık tesislerinden canlı temin edebilirsiniz. Pişirmesi size düşüyor.

Bungalovların dışında bir misafirhane denilen yer var. Oralarda otel tarzı odalar var. Hiç kalmadığım için nasıldır bilemiyorum.

Bir de çadır alanımız var. Çadır kurup kalabilirsiniz. Ancak uzun süreli tavsiye etmiyorum. Vücut direnciniz düşüyor çünkü. Yüksek ağaçlardan dolayı güneş alamıyorsunuz. Ama yine de çadırda kalmanın tadı farklıdır orada. Uyku tulumunuz yoksa sakın kalmayın ama.

GİDİLECEK ZAMANLAR : Eğer yaprakları sarı ve ağaçlarda yakalamak istiyorsanız 23 Ekim-7 Kasım arasını tavsiye ederim.En güzel gün hep 29 ekim tatili olur.Ancak tüm fotoğraf dernekleri ve turlar 29 ekimde buraya gezi düzenledikleri için hayli kalabalık olur.Benim tavsiyem hem bungalovda yer bulabilmek hem de sakin yakalayabilmek için hafta içi bir gün gitmeniz.

Eğer yedigöllere gidip fotoğraf çekmezseniz yedigöller sizden daha sonra hesap soracaktır. O yüzden makinenizi, filmlerinizi ve sehpanızı unutmayın derim. Filminiz en az 200 asa olursa daha iyi sonuç verir (sehpanız yoksa eğer) Çünkü ışık açısından yetersiz kalıyor. Ama sehpa varsa tüm çekimleri mutlaka uzun süren çalışma sonucu çekin. 5kez gitmeme rağmen hala istediğim sonuçları alamadım. Bu hafta sonu oradayım. bu sefer acele yok. Heyecan yok.En güzel görüntüleri yakalamamak için hiçbir neden yok. Bir de tavsiyem genel göl manzaralarından çok detaylara dikkat edin. Bir yaprak, yapraktaki çiğ tanesi ve arkasındaki görünüm. Bir balığın zıplaması mesela.. Çok konu var Yedigöller'de..

Daha güzeli bulana dek..

Yedigöller en güzeli. Görmediyseniz ben özgürüm demeyin sakın. Mutlaka görün. Hem de hemen. şurada 2 haftalık bir zamanımız var.

Bolu'nun doğa harikası Aladağlar'ın eldeğmemiş cennet köşesi Gölcük, karla kaplı göknar ağaçlarının ortasında gözalıcı güzelliğiyle parıldayan benzersiz bir firuze taşını andırıyor.

Karın lapa lapa yağdığı bir dağ başına, üzeri donmuş bir gölün kıyısına gitmeyi, burnunuz kıpkırmızı olana dek kartopu oynamayı, özenle yapılmış olan kardan adamın gözlerinden ellere bulaşan kömür karasına bakıp çocukluğunun mutlu günlerini anımsamayı kim istemez? İçinizdeki çocuğun çağrısına kulak verip, bugün belki sadece sararmış fotoğraflarda kalan karlı bir kış gününü yeniden yaşamak fena mı olurdu yani? Ya da büyük şehirlerde, otomobillerin ve kaldırımların üzerinde birikmiş kar yığınlarıyla yetinmek yerine, yemyeşil çam ve göknar ağaçlarının üzerinden dökülen gerçek karların altında uzun uzun koşuşturmak… Doğadan bu denli uzakta yaşayan, kendi doğasına bile yabancılaşan bir kent insanı, bütün bunları ister tabii ki. Siz istemez misiniz?

Gölden Hayaller…

Gölleri, dağları, yaylaları, kaplıcaları ve hâlâ gelenek göreneklerini sürdüren tipik köyleriyle, kış turizminin vazgeçilmez kenti Bolu var, ilk istikametimizde. Bolu deyince herkesin aklına gelen Abant, Kartalkaya ve Yedigöller'i saymazsak, az bilinen, bilinse de geçerken şöyle bir uğranılan sayısız bakir köşesi var yörenin. 14'ü doğal, 32'si suni olmak üzere toplamda tam 46 göle ev sahipliği yapan Bolu'ya geldiğinizde, çevresinde bu kadar göl olan başka bir şehir var mıdır, diye düşünmeden edemeyeceksiniz siz de. Su seviyesi yükselip ağaçların bir kısmı gölün içine gömüldüğünde gizemli bir manzaraya bürünen Sünnet Gölü, bir ağaç ve bitki müzesinden farksız olan Sülüklü Göl, kuş cenneti Efteni Gölü, Çubuk Gölü, Karamurat Gölü, Çağa Gölü, Hasanlar Baraj Gölü ile birer tabiat anıtı ilan edilen Güzeldere ve Samandere Şelaleleri… Ve her mevsim ayrı bir güzelliğe bürünen Aladağlar'ın eteğinde, göknar ağaçlarının tam ortasında dev bir nazar boncuğu gibi parıldayan Gölcük… Çevresinde, Hansel ve Gretel'in çikolata evine benzeyen ahşap konukevi dışında hiçbir yapı bulunmayan, her türlü gürültüden uzakta,
sadece doğanın sesini dinleyebileceğiniz bir yer Gölcük…


Beyaz Mantolu Gölcük

]Kaplıcaları ile ünlü olan ve her yıl çok sayıda turiste ev sahipliği yapan Karacasu'daki oteller, Gölcük'e en yakın konaklama seçeneği. Karacasu'dan Seben'e giden minibüs ve dolmuşların çalıştığı, ormanların arasında kıvrım kıvrım yükselen asfalt yola, ötüşen kuşların şarkıları eşlik ediyor. Karacasu çıkışından itibaren 8'inci kilometrede inip milli park tabelalarını izleyerek yaklaşık 300 metre kadar yürüdükten sonra, bembeyaz bir kar örtüsüne sarınmış Gölcük beliriverecek karşınızda. Denizden 950 metre yükseklikteki göl, yüzeyi 45 bin metrekareyi bulan suni bir gölet aslında. Milli Parklar Genel Müdürlüğü tarafından işletilen bir dinlenme ve gezinti sahası olarak hizmet veren 450 dönümlük göl alanının çevresinde, yürüyüş parkurları ve piknik alanları tanzim edilmiş. Gölü çepeçevre dolaşan parkurun uzunluğu 1320 metre. Her mevsim bambaşka bir güzelliğe bürünen Gölcük'ün çevresinde yürümeye başladığınızda, etraftaki derin sessizlik dikkatinizi çekecek. Burada her yer o kadar sessiz ki, çevredeki tahta çeşmelerden akan billur suyun şırıltısı lirik bir şarkı, ayaklarınızın altında ezilen yumuşacık karın sesi ise bir kedi mırıltısı gibi huzurla çalınacak kulağınıza. Ve doğanın kalbinden çıkan bütün sesler ruhunuzu yenileyecek yeniden…


Issız Güzellik

Gölcük'le aydınlık bir kış vakti tanışmış olanlar, işte o an anlıyorlar, doğanın sessizliğinin nasıl bir şey olduğunu. Gölcük'teki derin sessizliğin büyüsünün en büyük nedeni, burada araçların, hatta fayton ve atların bile olmaması. Gölcük'te toprak patika dışında karayolu olmadığı için, göl çevresini motorlu araçlarla turlamak da yasak. Aslında sadece, otomobil seslerinden uzak bir doğa parkı olması nedeniyle bile gelmeye değer bir yer burası. Türkiye'nin en romantik yerlerinden biri olan göl çevresindeki yürüyüş parkurunda, 300 - 400 metre aralıklarla suya açılan tahta iskeleler, eşsiz kış manzarasının en güzel tamamlayıcısı. Gerçek bir seyir istasyonu olan bu ahşap duraklar, fotoğrafseverlerin de favorisi. Her birinden görülen manzara aynı olmasına aynı ama, sanki sudaki küçük titreşimler gölün yüzeyine her an farklı bir resim çiziyor gibi. Doğal olarak, her an görüntüyü de bambaşka bir evrene doğru kaydırıyor sanki. Aladağlar'ın koruyucu kucağında, kar elbiseli göknar ağaçlarının sudaki büyüleyici aksini izlerken, natüralist tablolar çağrışacak zihninizde…


Orman Denizi

Bolu şehir merkezinden 15 kilometrelik bir yolla ulaşılan Gölcük'te, kışın en soğuk günlerinde bile yolun kapanması gibi bir sorun yaşanmamış bugüne dek. Göl kıyısı yerleşime kapalı olduğundan, Gölcük'e gelir gelmez çikolata evlere benzeyen Orman Bakanlığı'na ait konukevi dikkatinizi çekecek. Yaklaşıp, çok uzaklardan gelen bir Tanrı misafiri gibi çalıverseniz de kapısını, büyük olasılıkla içine giremeyeceksiniz konukevinin. Bunun için Orman Bakanlığı'ndan özel izniniz olması gerektiğini öğrenince, Gölcük'e ait tüm kartpostalların, fotoğrafların ve tabloların başrol oyuncusu olan bu evi dışarıdan izlemek ve fotoğraflamakla yetineceksiniz sadece. Ama ziyanı yok. Gölde nazlı nazlı gezinen su kuşlarının zarafetine, piknik yapan gençlerin gözlerindeki ışıltıya, kartopu oynayan çocukların sevincine, bir anda suyun üzerine sıçrayıp yeniden göle dalan balığın gözalıcı rengine dalıp gittikçe insan daha çok seviyor burayı… Fotoğraf çekimleri, kartopu oynama, duraklamalar ve dinlenme molalarıyla ortalama bir buçuk saat süren göl çevresindeki yürüyüş turunun bedeli, kıpkırmızı burunlar ve parmak uçları oluyor elbette. Ama böylesi bir güzelliği doya doya yaşadıktan sonra üşümek kimin umurunda, öyle değil mi? Yine de karanlık iyice çökmeden ayrılmak gerek Gölcük'ten. Özellikle de son minibüs kaçmadan ve günbatımı, yol üzerindeki eşsiz manzaraları tümüyle örtmeden…

BOLU YÖRESEL HALK KÜLTÜRÜ​

Doğum Gelenekleri :​

Çocuk doğduktan sonra gelinin annesi kızına ve damadına hediyeler alır, doğan torununa altın takar. Kayınvalide ve yakın akrabalar da bebeğe altın takarlar. Bebek görmeye gelenler mutlaka bebeğe hediye getirirler. İsim koyacak kişi bebeği kucağına alarak sağ kulağına ezan, sol kulağına kamet okur. Çocuğun adı doğduğu gün konulur. Genellikle aileden birinin adı tercih edilir.

Loğusa yatağı 7 gün durur. Yedinci günün sonunda bebeğe okunur ve ninniler söylenerek beşiğe yatırılır.Çocuk doğduktan 40 gün sonra temiz bir sudan 40 kaşık alınır. Bu su içi su dolu başka bir kaba konur. İçine yüzük atılır.Bebek ve anne bu su ile yıkanır. O gün bebek yakın komşulara kırk uçurmaya götürülür.

Gittikleri yerden çocuğa yumurta gibi olsun diye yumurta verilir. Çocuğun çabuk yürümesi için bir Cuma günü iki ayağı bir ip ile bağlanır ve camiye götürülür. Camiden çıkan ilk kişiye bu ip kestirilir. Buna köstek kestirme denir.

Sünnet Gelenekleri :​

Çocuklar 7-9 gibi tek rakamlı yaşlarda sünnet ettirilir. Sünnet gününün gecesi kına gecesi adıyla eğlenceler yapılır. Gündüz ise mevlit okutularak gül suyu ve lokum ikram edilir. Gelen misafirlere yemek verilir ve sünnet gezmesi yapılır.

Askere Gitme :​

Askere gidecek genç bütün tanıdıklarını ziyaret eder ve gittiği her yerde yemek verilir. Bazı köylerde asker mevlitleri okutulur. Askere gitmeden bir gün önce genç, arkadaşları ile toplanarak eğlence yapar. Gideceği gün gencin tüm tanıdıkları uğurlamaya gelir, herkesle vedalaşır, onlar da hediyeler verirler.

Evlenme Gelenekleri :​

Yörede görücü usulü ile evlenmek yaygındır. Beğenilip istenmeye karar verilen kızın evine bir grup kadın kız görmeye gider. Yanlarına gözleme adı verilen evde yapılmış ekmekleri alırlar. Buna halk arasında “ekmek atımı” denilir. Ailesi kızı vermeye niyetli ise gözlemeleri alır. Başka bir gün kız tarafı oğlan evini görmeye gelirler.

Kızın verileceği anlaşıldığında erkeklerden bir grup kızı istemeye gider. Nişan takılır. Kız tarafı da damada verilmek üzere sır çevre gönderir. Nişanda kız, top kumaş üzerinde yürütülür.

Nişandan sonra kız tarafı oğlan evine gelerek çeyiz asar ve yemek yenir. Ertesi gün gelin hamama götürülür. Akşamına saç örmesi olur. Çarşamba veya Cumartesi günü kına yakılır.

Perşembe veya Pazar günü de gelin alma günüdür. Gelin alma günü damat tarafı mevlit okutur. Gelen misafirlere genellikle “yayla çorbası, et yemeği, etli pilav, yaprak sarma, hoşaf, börek ve tatlı”dan oluşan düğün yemeği verilir. Yemekten sonra gelin alma için kalabalık bir grup kız evine gider. Damat tarafı geldiğinde kız odaya saklanır. Bahşiş almadan kapı açılmaz. Gelinin yakınlarından biri çeyiz sandığının üstüne oturur. Kayınpeder de oturanlara bahşiş vererek kalkmasını sağlar.

Düğün akşamı damat yakınlarıyla birlikte yatsı namazına gider. Namazdan sonra erkekler tekbir getirerek damadı gelin odasına koyarlar. Damat ta yüz görümlüğü olarak geline altın takar.

Halk Oyunları :​

Bolu yöresinde özellikle Mudurnu, Mengen ve Kıbrıscık yörelerinde halk oyunlarına önem verilmiştir. Başlıca oyunlar;

Al yemeni, Adayolu kestane, davul oyunu, Bindirme, Göynük zeybeği, Gerede zeybeği, Halimem, Karaköy sekmesi, Karşılama, Köroğlu, Menmen-pıtpıt, Meşeli, Ördek, Sürütme, Mudurnu zeybeğidir.

Geleneksel Giysiler :​

Kadınlar başlarına genellikle ön kısmı altınlarla süslü fes, üstüne de Türk nakışlarıyla işli baş örtüleri takarlardı. Ayağa desenli çoraplar ve hafif topuklu, üzeri işlemeli ayakkabılar giyilirdi. Kadın giysileri ; Başlık (tepelik), fermane (kollu cepken), üç etek, şalvar, iç göynek, çorap, ayakkabı, kemer ve kuşaktan ibaretti. Düğünlerde ise genellikle bindallı entari ve salta adı verilen gelin elbisesi giyilirdi.

Erkeklerde başa kalpak takılırdı. Elbisenin göğsünde sağda, takılı işlemeler vardı. Pantolon siyah kalın kumaştan yarım külot şeklinde yapılırdı. Ayağa yörelerine göre çarık, siyah deri çizme yada topuksuz mokasen ayakkabılar giyilirdi.

Bayram Gelenekleri​

Dini bayramımız olan Kurban Bayramı dini vecibelere göre kutlanmaktadır. Ramazan Bayramına üç ay kala her evde hareket başlar. Dileyen üç ay orucuna başlar veya üç gün oruç tutar. Şaban ayının on beşinden sonra temizlik başlar. Camlar silinir, çamaşırlar yıkanır. Ramazana hazırlık olarak komşu bayanlar toplanıp yufka açarlar. Oruçlu olunduğu için fazla ev işi yapılmaz. Kuran okunur, mukabeleye gidilir. Ramazanda her evde özellikle Bolu’nun ünlü “kökez” içme suyundan içilmesine gayret edilmektedir, yaşlılara su taşınır. Öncelikle fakir ve dul olanlar iftar yemeğine alınır, muhtaçlara yardım edilir. Ramazanın simgesi haline gelmiş iftar topu, sahurda çalınan davul olduğu gibi bir de ramazan pidesi vardır. İftardan önce kahvaltılık çıkartılır, çorba, pilav, dolma, et yemeği, komposto, salata, tatlı yapılır. Çok eskilerde Ramazan ayında Karagöz oynatıldığı, dışarıdan gelen cambaz ve kuklaların çok rağbet gördüğü anlatılmaktadır. Kandillerde hamurdan lokma dağıtılır. Sahurda keşli cevizli makarna yenilmektedir. Bayramlarda büyükler ziyaret edilir.

Nevruz Gelenekleri​

21 Mart günü baharın gelişini kutlamak amacıyla halk gruplar halinde mesire yerlerine giderler. Bugün aynı zamanda türbeler ziyaret edilir, dilekler tutulur. Kırlarda çeşitli eğlenceler düzenlenir. Maniler söylenir, niyet çekilir, baharın ilk çiçekleri toplanır. Sabah erken kalkılır, nevruzun ilk suyu ile yıkanmak geleneği vardır ve bugün özenle giyinilir. Soğan kabuğu ile boyanmış yumurta pişirilip yenilerek bolluk ve bereket dileklerinde bulunulur. Yüksek bir tepeye ateş yakılarak baharın geldiği müjdelenir. Mudurnu ilçesinde nevruz “Hep cennet”, Göynük ilçesinde “Mart Dokuzu” gibi isimlerle anılmaktadır.

Hıdrellez Gelenekleri​

6 Mayıs Hıdrellez, Hızır ve İlyas Peygamberin yeryüzünde buluştuğu gündür. Bugün pikniğe gidilip salıncağa binilmektedir, böylece günahların atılacağına inanılmaktadır. Gece süt mayalanmadan bırakıldığında Hızır’ın geleceği ve süte dokunarak mayalanacağı düşünülmektedir. Eğer mayasız süt yoğurt olursa bir sene boyunca o yoğurttan birer parmak alınarak diğer yiyeceklere de sürülür. Kekik bitkisinin hıdrellezden sonraki günlerde toplanırsa şifalı olacağına inanılır. Genelde kutlamalar için suyun ve yeşilliğin bol olduğu bir yer tercih edilir. Bir gün önceki akşam herhangi bir gül ağacının dibine küp gömülmekte ve sabah manilerle açılmaktadır. O gün hiçbir tarla, bahçe işi yapılmaz. Ev isteyenler evlerinin bahçesine ev, bebek isteyenler bezden bebekler yaparlar. Ateş yakılıp üstünden atlanır.

İnanışlar​

Cuma günü ev işi yapılmaz. Salı günü yeni bir elişine başlanılmaz. Ayın başında ekin ekilmez. Kadın hasta olduğunda sandığını açmaz, turşuya el değmez, turşu bozulur. Kırkı çıkmamış bebeği görmeye gitmez, bebek sarılık olur. İki bayram arası düğün olmaz. Güneş tutulurken namaz kılınır, ay tutulurken silah atılır. Kara kedi uğursuzluk sayılır. Köpek uluması hayra yorulmaz. Baykuşun bir evin bacasına konması ve ötmesi o evden ölü çıkacağına işarettir. Kazak başlarken lastik örgü yarım bırakılırsa iş üremez. Üzerine kuş pislemesi talihin açılacağına işarettir. Gece dışarıya çöp atılmaz, cin çarpar. Gece sakız çiğnenmez, ölü eti çiğnenir. Kapı eşiğine oturan iftiraya uğrar. Kız istemeye giderken hayırlı olması için perşembe akşamı tercih edilir. Önce sağ ayakkabı giyilir.

Ahilik Kültürü​

Yüzyıllarca Türk Esnaf Birliğini ve ekonomisini düzenleyen Ahilik Kuruluşu Mudurnu ilçemizde yaşatılmıştır. Ahi sözcüğü Arapçada kardeşim anlamına gelmektedir. Bir başka olasılıkla “akı”, birbirini kardeş sayan ahilerde bu biçimi almıştır ve Türkçede eli açık, cömert, konuksever ile eş anlamlıdır. Ahilerin kurdukları teşkilat bugünkü esnaf odaları, ticaret odaları, sendikalar gibi kuruluşların görevini üstlenmiştir. Ahlak ile sanatın ahenkli bir bileşimi olan Ahilik, toplumun ayakta kalabilmesi için gerekli olan sosyal adalet ve ahlakın yerleşmesinde büyük katkısı olan bir yaşam biçimidir. Mudurnu’ da ahiliğin çok eski bir geçmişi vardır.14.yy.da Anadolu’yu dolaşan ünlü seyyah İbn-i Batuta Mudurnu’daki ahi tekkelerinden ve onların misafirperverliklerinden övgüyle bahseder. Ünlü Türk seyyahı Evliya Çelebi kitabında; Mudurnu’da çok canlı bir ticari hayatın var olduğunu, özellikle iğne imalatının en gelişmiş şekliyle yapılarak, buradan her yere gönderildiğini yazar. Mudurnu’ da her hafta Cuma günü Orta Çarşıda namazdan önce esnaf duası yapılmaktadır. Her yıl Ekim ayının ilk haftasında “Ahilik Kültürü Haftası” düzenlenmekte, çeşitli etkinliklerle beraber şed kuşatma töreni yapılmaktadır.