esmer23
Katılımcı
Zünnu-i Mısri’nin şöyle dediği rivayet edilmiştir: Bir gün elbiselerimi yıkamak için Nil Nehri’nin kenarına gitmiştim. Nehrin kenarında dururken bir de baktım ki, görülmemiş şekilde büyük bir akrep bana doğru geliyor.
Çok korkmuştum. Beni, onun şerrinden koruması için Cenab-ı Hak’ka sığındım. Akrep nehire geldiğinde, sudan büyük bir kurbağa çıkıp akrebe doğru geldi. Akrep kurbağanın sırtına binip suyun üzerinde yüzüp gittiler. Bu bana çok şaşırtıcı gelmişti. Ben de onları nehrin kenarından takip ettim. Nehrin karşı yakasına geçtiklerinde, akrep kurbağayı bırakıp dalları büyük, gölgesi çok olan bir ağacın yanına gitti.
Bir de baktım ki, ağacın altında Allah’a asi bir genç mışıl mışıl uyuyor. Kendi kendime: “La havle velâ kuvvete illa billah. Bu akrep nehrin ötesinden buraya kadar, bu genci sokmak için geldi” dedim ve içimden, akrep gence yaklaştığı zaman ,hemen akrebi öldürmeğe karar verdim. Akrebe yakın bir yerde durdum.
Bir de baktım ki karşıdan büyük bir yılan, genci öldürmek için, gence doğru geliyor.
Bu sırada akrep yılanın üzerine hücum etti
ve başını sokmaya başladı. Akrep yılanın ölmesine kadar başını sokmaya devam etti. Yılan öldükten sonra akrep nehre döndü. Kurbağa da onu orada bekliyordu. Akrep tekrar kurbağaya binip nehrin öte yanına geçti.
Bende arkalarında bakakaldım.
Sonra gencin yanına geldim, o hâlâ uyuyordu, akabinde baş ucunda kendi kendime şöyle dedim:
- Ey uyuyan genç; Allah seni, sen fark etmesen de karanlığın içindeki her türlü kötülükten korur. Sen uyusan bile Allah uyumaz. O kullarına çok merhametlidir, dedim.
Genç benim bu sözlerim üzerine uyandı ve başından geçen olayları kendisine anlattım. Genç hemen tövbe etti. Bütün yapmış olduğu kötü davranışlarında vazgeçip, iyilerden oldu ve ölünceye kadar hayatı böyle devam etti.
Çok korkmuştum. Beni, onun şerrinden koruması için Cenab-ı Hak’ka sığındım. Akrep nehire geldiğinde, sudan büyük bir kurbağa çıkıp akrebe doğru geldi. Akrep kurbağanın sırtına binip suyun üzerinde yüzüp gittiler. Bu bana çok şaşırtıcı gelmişti. Ben de onları nehrin kenarından takip ettim. Nehrin karşı yakasına geçtiklerinde, akrep kurbağayı bırakıp dalları büyük, gölgesi çok olan bir ağacın yanına gitti.
Bir de baktım ki, ağacın altında Allah’a asi bir genç mışıl mışıl uyuyor. Kendi kendime: “La havle velâ kuvvete illa billah. Bu akrep nehrin ötesinden buraya kadar, bu genci sokmak için geldi” dedim ve içimden, akrep gence yaklaştığı zaman ,hemen akrebi öldürmeğe karar verdim. Akrebe yakın bir yerde durdum.
Bir de baktım ki karşıdan büyük bir yılan, genci öldürmek için, gence doğru geliyor.
Bu sırada akrep yılanın üzerine hücum etti
ve başını sokmaya başladı. Akrep yılanın ölmesine kadar başını sokmaya devam etti. Yılan öldükten sonra akrep nehre döndü. Kurbağa da onu orada bekliyordu. Akrep tekrar kurbağaya binip nehrin öte yanına geçti.
Bende arkalarında bakakaldım.
Sonra gencin yanına geldim, o hâlâ uyuyordu, akabinde baş ucunda kendi kendime şöyle dedim:
- Ey uyuyan genç; Allah seni, sen fark etmesen de karanlığın içindeki her türlü kötülükten korur. Sen uyusan bile Allah uyumaz. O kullarına çok merhametlidir, dedim.
Genç benim bu sözlerim üzerine uyandı ve başından geçen olayları kendisine anlattım. Genç hemen tövbe etti. Bütün yapmış olduğu kötü davranışlarında vazgeçip, iyilerden oldu ve ölünceye kadar hayatı böyle devam etti.
