incikk
Üstat
tarafına; taraf/sızı/lığıma...
Gölge asılır bir yerde; ima etmenin yalın adımları ilmeklerin birbirine sürtündüğü yerdedir... Her ilmek bir toplu iğne ucu kadar sakin ve yerçekimsiz manevralarla düğüm ve karambolleri oluşturuyor. Toplu iğneyi tekil haliyle akreple yelkovanın arasına batırıyoruz... Ayaklar boşlukta sallanırken zaman duruyor...
Sana; "sebeplerini de al git derse" sakın durma, boşluklarını ve dünde kaybettiğin imla hatalarını düşün. Hani kimsesizliğin yansıması dediğin ayna görüntünsündeki dudaklarını kırmızıya boya; rujun tadını unut... Sonra makas, saçlar, Newton'un akıl almaz buluşu, bir de elma kurtları...
Canının nasıl yandığını bilir misin ? Mangalın yelpazeyle korlaştırılan cehenneminin üzerindeki tellerin kıpkırmızı olduğu zamanlardaki keyfini;
kalbim... yağları cızırdayarak eriyor...
Gölge asılır bir yerde; parmak uçlarına basa basa ilerleyen ölümün sessizliği toplu iğnenin kadrandaki deliğinden süzülür geçer. Zamanın içinde kendine doğru açtığın yollar da biter...
Ayaklar boşlukta sallanırken
ve akrebin ötenazisinde...
Sana; "Sebeplerimi al git..." derse, O'na inan... Yaşamının içindeki falcıları düşünmekten, telveyle boyanmış bir kaç tuvalin anlamını bulmaya çalışmaktan vazgeç... Göz kaleminin ucunu aç ve en koyu cümlelerinin altını çiz... Sonra bir kez daha; sonra alfabenin dublajlı harfleri...
kalbim...
yağları cızırdayarak eriyor...
akreple yelkovan sarılarak uyuyor...
Gölge asılır bir yerde; ima etmenin yalın adımları ilmeklerin birbirine sürtündüğü yerdedir... Her ilmek bir toplu iğne ucu kadar sakin ve yerçekimsiz manevralarla düğüm ve karambolleri oluşturuyor. Toplu iğneyi tekil haliyle akreple yelkovanın arasına batırıyoruz... Ayaklar boşlukta sallanırken zaman duruyor...
Sana; "sebeplerini de al git derse" sakın durma, boşluklarını ve dünde kaybettiğin imla hatalarını düşün. Hani kimsesizliğin yansıması dediğin ayna görüntünsündeki dudaklarını kırmızıya boya; rujun tadını unut... Sonra makas, saçlar, Newton'un akıl almaz buluşu, bir de elma kurtları...
Canının nasıl yandığını bilir misin ? Mangalın yelpazeyle korlaştırılan cehenneminin üzerindeki tellerin kıpkırmızı olduğu zamanlardaki keyfini;
kalbim... yağları cızırdayarak eriyor...
Gölge asılır bir yerde; parmak uçlarına basa basa ilerleyen ölümün sessizliği toplu iğnenin kadrandaki deliğinden süzülür geçer. Zamanın içinde kendine doğru açtığın yollar da biter...
Ayaklar boşlukta sallanırken
ve akrebin ötenazisinde...
Sana; "Sebeplerimi al git..." derse, O'na inan... Yaşamının içindeki falcıları düşünmekten, telveyle boyanmış bir kaç tuvalin anlamını bulmaya çalışmaktan vazgeç... Göz kaleminin ucunu aç ve en koyu cümlelerinin altını çiz... Sonra bir kez daha; sonra alfabenin dublajlı harfleri...
kalbim...
yağları cızırdayarak eriyor...
akreple yelkovan sarılarak uyuyor...
