69 yaşına geldiğinde önce Adımı unuttu,
sonra benim onun Eşi olduğumu...
Beni Ağabeyi sanıyordu.
Sorun değil Sevdiğim....
Şair de tam da şöyle demiyor muydu;
Ben Senin;
Sevgilin, Eşin, Baban, Ağabeyin, Arkadaşınım....
Biri bitse biri kalır.
Seni hiç bırakmayacağım....
Peki neydi bu hastalığın sende bozdukları;
Unutkanlık/Ben Unutmam ¡
Öğrenme güçlüğü/Bunu da seninle öğrenirim¡
Konuşma bozukluğu/Gözlerimizle konuşuruz ¡
Yolunu kaybetme/ Yol olurum...¡
İşte bu yüzden Alzheimer'da neymiş...
Bir kere iyi günde-kötü günde çoktan denmiş...
