yüreğim
Üye
Annen sana bu resmi anlatamaz küçüğüm,
anlatmaya kalksa tutamaz hıçkırıklara karışan gözyaşlarını.
O senin kardeşin küçüğüm,
hiç tanımadığın Afrika’lı kardeşin.
Gündüzleri aç, geceleri uykusuz, bakımsız ve hasta.
Onu bu hale getirenler kim bilir şimdi hangi otellerde, hangi yatlarda ?
İnsan küçüğüm, insan...
Uyuyan, umursamayan, unutan insan...
Yeryüzünü fesada boğan, Rabb’ine karşı şeytana arka çıkan insan...
Şeytanın onun hakkındaki zannını haklı çıkaran insan...
Rabb’ine, kendisine ve yaşadığı dünyaya ihanet eden insan...
Kendisini müstağni görerek haddi aşıp azgınlaşan insan...
Servet sevgisi içerisinde alabildiğine katılaşan,
aşağıların en aşağısına düşen insan...
Kendisine bir darlık dokundu mu feryad-ı figan ağlayan,
eline nimet geçtiğinde de diğerlerini ondan mahrum bırakmaya kalkan insan...
Kendisini rızkın toparlayıcısı ve dağıtıcısı olarak gören,
"Allah’ın istediği takdirde kendisini yedirip içireceği kimseyi biz mi doyuracak mışız ?" deme cüretini gösteren insan...
Bir damla sudan yaratıldığını unutup İlahlık ve Rablik iddiasında bulunan,
sarp ve yüksek kulelerde dahi olsa ölümün bir gün gelip kendisini bulacağını unutan insan...
Ölümden sonra diriltilmeyeceğini zanneden,
zalim ve cahil insan...
Annen sana bu resmi anlatamaz küçüğüm,
anlatmaya kalksa kelimeler düğümlenir boğazına.
O senin kardeşin küçüğüm,
hiç tanımadığın Afrikalı kardeşin.
Evsiz-barksız, ayakkabısız ve oyuncaksız.
Bir bilsen onu bu hale getirenler nasıl da arsız ve acımasız.
İnsan küçüğüm insan...
Rabb’in Asr’a yemin ederek hüsran içinde olduğunu söylediği insan...
Kardeşinin boynunu vurmaktan çekinmeyen,
kahrolası nankör insan...
Allah’ın arzında başıboş bırakıldığını düşünen,
Rabb’inin emrini hiç yerine getirmemiş olan zavallı insan...
Malı devşirip depolayacak kadar seven,
Malı yığıp biriktiren, onu saydıkça sayan,
malının kendisini ebedi kılacağını zanneden insan...
Kendisine nimet bahşedildiğinde "Rabb’im bana ikram etti" diyen,
onun rızkını belli bir ölçüye bağladığında ise "Rabb’im bana ihanet etti" diye sızlanan insan...
Hayvanların yediği gibi yiyip içen, sürekli nemalanan insan...
Kalbi mühürlü, aklı sakat, kör, sağır ve dilsiz insan...
Haddinden fazla dünyalık elde ederek kendi helakını satın alan insan...
İnsan düzelmeden küçüğüm, bu resmi düzeltmek ne mümkün,
Sadece o değil küçüğüm,
onun gibi diğer kardeşlerin de perişan ve küskün.
Ve sen küçüğüm, sen yıkıp yok etmelisin bu zulmü !
Alıntıdır..
anlatmaya kalksa tutamaz hıçkırıklara karışan gözyaşlarını.
O senin kardeşin küçüğüm,
hiç tanımadığın Afrika’lı kardeşin.
Gündüzleri aç, geceleri uykusuz, bakımsız ve hasta.
Onu bu hale getirenler kim bilir şimdi hangi otellerde, hangi yatlarda ?
İnsan küçüğüm, insan...
Uyuyan, umursamayan, unutan insan...
Yeryüzünü fesada boğan, Rabb’ine karşı şeytana arka çıkan insan...
Şeytanın onun hakkındaki zannını haklı çıkaran insan...
Rabb’ine, kendisine ve yaşadığı dünyaya ihanet eden insan...
Kendisini müstağni görerek haddi aşıp azgınlaşan insan...
Servet sevgisi içerisinde alabildiğine katılaşan,
aşağıların en aşağısına düşen insan...
Kendisine bir darlık dokundu mu feryad-ı figan ağlayan,
eline nimet geçtiğinde de diğerlerini ondan mahrum bırakmaya kalkan insan...
Kendisini rızkın toparlayıcısı ve dağıtıcısı olarak gören,
"Allah’ın istediği takdirde kendisini yedirip içireceği kimseyi biz mi doyuracak mışız ?" deme cüretini gösteren insan...
Bir damla sudan yaratıldığını unutup İlahlık ve Rablik iddiasında bulunan,
sarp ve yüksek kulelerde dahi olsa ölümün bir gün gelip kendisini bulacağını unutan insan...
Ölümden sonra diriltilmeyeceğini zanneden,
zalim ve cahil insan...
Annen sana bu resmi anlatamaz küçüğüm,
anlatmaya kalksa kelimeler düğümlenir boğazına.
O senin kardeşin küçüğüm,
hiç tanımadığın Afrikalı kardeşin.
Evsiz-barksız, ayakkabısız ve oyuncaksız.
Bir bilsen onu bu hale getirenler nasıl da arsız ve acımasız.
İnsan küçüğüm insan...
Rabb’in Asr’a yemin ederek hüsran içinde olduğunu söylediği insan...
Kardeşinin boynunu vurmaktan çekinmeyen,
kahrolası nankör insan...
Allah’ın arzında başıboş bırakıldığını düşünen,
Rabb’inin emrini hiç yerine getirmemiş olan zavallı insan...
Malı devşirip depolayacak kadar seven,
Malı yığıp biriktiren, onu saydıkça sayan,
malının kendisini ebedi kılacağını zanneden insan...
Kendisine nimet bahşedildiğinde "Rabb’im bana ikram etti" diyen,
onun rızkını belli bir ölçüye bağladığında ise "Rabb’im bana ihanet etti" diye sızlanan insan...
Hayvanların yediği gibi yiyip içen, sürekli nemalanan insan...
Kalbi mühürlü, aklı sakat, kör, sağır ve dilsiz insan...
Haddinden fazla dünyalık elde ederek kendi helakını satın alan insan...
İnsan düzelmeden küçüğüm, bu resmi düzeltmek ne mümkün,
Sadece o değil küçüğüm,
onun gibi diğer kardeşlerin de perişan ve küskün.
Ve sen küçüğüm, sen yıkıp yok etmelisin bu zulmü !
Alıntıdır..
Düzenleyen yönetici:
