Bir zamanlar, güneşli bir tepede rengârenk çiçeklerin açtığı kocaman bir bahçe varmış. Bu bahçede minik bir arı yaşarmış. Adı Vız'dı. Vız, her gün çiçekten çiçeğe uçuşur, tatlı bal yapardı.
Bir gün Vız, bahçede yeni açmış mor bir menekşe görmüş. Menekşe o kadar güzel kokuyormuş ki, Vız hemen üzerine konmuş. Tam bal yapmaya başlamışken, birden karınca yuvasından küçük bir karınca çıkmış.
"Hey sen," demiş karınca, "bu çiçek benim. Burada bal yapamazsın!"
Vız şaşırmış. "Ama bu çiçek herkese yeter kadar bal verir," demiş. "Sen de alabilirsin."
Karınca inatla, "Hayır, bu benim çiçeğim!" diye bağırmış.
Vız üzülmüş. O sırada, bahçenin öbür tarafından kelebekler gelmiş. Durumu gören kelebekler, "Neden kavga ediyorsunuz?" diye sormuşlar.
Vız ve karınca olanları anlatmışlar. Kelebekler gülmüş. "Bahçede o kadar çok çiçek var ki," demişler. "Herkes için yeter. Neden paylaşmıyorsunuz?"
Vız ve karınca bir birlerine bakmışlar. Kelebeklerin haklı olduğunu anlamışlar. O günden sonra Vız ve karınca en iyi arkadaş olmuşlar. Birlikte bahçede dolaşmışlar, çiçeklerin nektarından bal yapmışlar ve bütün böceklere ikram etmişler.
Böylece, Vız ve karınca, paylaşmanın önemini öğrenmişler. Bahçede artık kavga yok, sadece gülüşmeler ve tatlı bir bal kokusu varmış.
Bir gün Vız, bahçede yeni açmış mor bir menekşe görmüş. Menekşe o kadar güzel kokuyormuş ki, Vız hemen üzerine konmuş. Tam bal yapmaya başlamışken, birden karınca yuvasından küçük bir karınca çıkmış.
"Hey sen," demiş karınca, "bu çiçek benim. Burada bal yapamazsın!"
Vız şaşırmış. "Ama bu çiçek herkese yeter kadar bal verir," demiş. "Sen de alabilirsin."
Karınca inatla, "Hayır, bu benim çiçeğim!" diye bağırmış.
Vız üzülmüş. O sırada, bahçenin öbür tarafından kelebekler gelmiş. Durumu gören kelebekler, "Neden kavga ediyorsunuz?" diye sormuşlar.
Vız ve karınca olanları anlatmışlar. Kelebekler gülmüş. "Bahçede o kadar çok çiçek var ki," demişler. "Herkes için yeter. Neden paylaşmıyorsunuz?"
Vız ve karınca bir birlerine bakmışlar. Kelebeklerin haklı olduğunu anlamışlar. O günden sonra Vız ve karınca en iyi arkadaş olmuşlar. Birlikte bahçede dolaşmışlar, çiçeklerin nektarından bal yapmışlar ve bütün böceklere ikram etmişler.
Böylece, Vız ve karınca, paylaşmanın önemini öğrenmişler. Bahçede artık kavga yok, sadece gülüşmeler ve tatlı bir bal kokusu varmış.
