Çirkin Kral
Forum Tutkunu
Atatürk, hırslı bir kişiliğe sahipti. O hırslı olmasa idi bugün Türkiye olmazdı. Ancak O'nun hırsı denildiği gibi mal, mülk edinme, zengin olma yönünde değildi. Hırsı; ulusaldı, ülkesine ve ulusuna yönelik idi. Sonraki maddelerde bunun örneklerini de göreceğiz ama burada Atatürk'ün hırsının yönünü, kendi kaleminden verelim:
"...Benim ihtiraslarım var, hem de pek büyükleri. Fakat bu ihtiraslar, yüksek makamlar işgal etmek veya büyük paralar elde etmek gibi maddi emellerin tatminiyle değil. Ben bu ihtirasların gerçekleşmesini vatanıma büyük faydaları dokunacak, bana da liyakatle yapılmış bir vazifenin canlı iç rahatlığını verecek büyük bir fikrin başarısında arıyorum. Bütün hayatımın ilkesi bu olmuştur. Ona çok genç yaşımda sahip oldum ve son nefesime kadar da onu korumaktan geri kalmayacağım" (1).
Bir başka mektubunda da şöyle der:
"...Benim bütün hayatımda, bu ana kadar takip ettiğim gaye hiçbir vakit şahsi olmamıştır. Her ne düşünmüş ve her neye teşebbüs etmiş isem daima memleketin, milletin ve ordunun adına ve çıkarına olmuştur. Hiçbir zaman şahsımın sivrilmesini (veya zengin olmasını) ve üste çıkmasını gözönüne almamışımdır" (2).
Atatürk'ün bu yaşam anlayışından her yurttaşın alacağı önemli davranış özelliği görüyoruz. Sadece kendisi için yaşamak, çalışmak yerine, en azından aynı zamanda ülkesi ve ulusu için çalışmak ve yaşamak. Hırslı olmak, ancak kişisel hırsa değil, ulusal hırsa sahip olmak.
"Kişinin aynası işidir, sözüne bakılmaz" denir. Atatürk, ulusal hırsa sahip olmayı sözde bırakmamış, yaşamı boyunca uygulamış bir kişidir. O'nda kişisel hırs yerine ulusal hırs olmasaydı; vatan işgalden, ulus yok olmaktan ve esaretten, bireyler ortaçağdan kurtulamazdı.
Atatürk zengin olmak hırslısı olsaydı, Milli Mücadele'ye atılmaması gerekirdi. Çünkü Milli Mücadele'ye atılmakla önce canını ortaya koydu, bir kör kurşunla her an öldürülebilirdi; makamından, paşalık rütbesinden ve kendisini rahat geçindiren maaşından vazgeçti; her türlü zorluk ve sıkıntının içine atıldı. Zengin olmak hırslısı olsa idi Padişah Vahdettin'in önerdiğini yapar, onun kızıyla evlenir, sarayda rahat bir yaşam sürerdi. Zengin olmak hırslısı olsa idi; Samsun'a çıktıktan sonra, Milli Mücadele yapmasın diye Vahdettin'in önerdiği rüşveti kabul eder, sıkıntısız zengin bir yaşam sürerdi.
Atatürk, maddi hırsa sahip bir kişi değildi. Öyle olsa idi Atatürk olamazdı. Onlarca Mustafa veya Kemaller gibi gelip geçerdi.
"...Benim ihtiraslarım var, hem de pek büyükleri. Fakat bu ihtiraslar, yüksek makamlar işgal etmek veya büyük paralar elde etmek gibi maddi emellerin tatminiyle değil. Ben bu ihtirasların gerçekleşmesini vatanıma büyük faydaları dokunacak, bana da liyakatle yapılmış bir vazifenin canlı iç rahatlığını verecek büyük bir fikrin başarısında arıyorum. Bütün hayatımın ilkesi bu olmuştur. Ona çok genç yaşımda sahip oldum ve son nefesime kadar da onu korumaktan geri kalmayacağım" (1).
Bir başka mektubunda da şöyle der:
"...Benim bütün hayatımda, bu ana kadar takip ettiğim gaye hiçbir vakit şahsi olmamıştır. Her ne düşünmüş ve her neye teşebbüs etmiş isem daima memleketin, milletin ve ordunun adına ve çıkarına olmuştur. Hiçbir zaman şahsımın sivrilmesini (veya zengin olmasını) ve üste çıkmasını gözönüne almamışımdır" (2).
Atatürk'ün bu yaşam anlayışından her yurttaşın alacağı önemli davranış özelliği görüyoruz. Sadece kendisi için yaşamak, çalışmak yerine, en azından aynı zamanda ülkesi ve ulusu için çalışmak ve yaşamak. Hırslı olmak, ancak kişisel hırsa değil, ulusal hırsa sahip olmak.
"Kişinin aynası işidir, sözüne bakılmaz" denir. Atatürk, ulusal hırsa sahip olmayı sözde bırakmamış, yaşamı boyunca uygulamış bir kişidir. O'nda kişisel hırs yerine ulusal hırs olmasaydı; vatan işgalden, ulus yok olmaktan ve esaretten, bireyler ortaçağdan kurtulamazdı.
Atatürk zengin olmak hırslısı olsaydı, Milli Mücadele'ye atılmaması gerekirdi. Çünkü Milli Mücadele'ye atılmakla önce canını ortaya koydu, bir kör kurşunla her an öldürülebilirdi; makamından, paşalık rütbesinden ve kendisini rahat geçindiren maaşından vazgeçti; her türlü zorluk ve sıkıntının içine atıldı. Zengin olmak hırslısı olsa idi Padişah Vahdettin'in önerdiğini yapar, onun kızıyla evlenir, sarayda rahat bir yaşam sürerdi. Zengin olmak hırslısı olsa idi; Samsun'a çıktıktan sonra, Milli Mücadele yapmasın diye Vahdettin'in önerdiği rüşveti kabul eder, sıkıntısız zengin bir yaşam sürerdi.
Atatürk, maddi hırsa sahip bir kişi değildi. Öyle olsa idi Atatürk olamazdı. Onlarca Mustafa veya Kemaller gibi gelip geçerdi.
