Farsça "asılan şey" anlamına gelen âvîze, ilk zamanlarda mumlar ve kandillerin tavana farklı şekillerde asılması ile oluşmuştur. Başlangıçta Doğu ve Batı medeniyetlerinde farklı özelliklere sahip olarak gelişmişken, zamanla ortak bir şekil ve yapı özelliği kazanmıştır.
Avize, aydınlatma maksadıyla daha çok mum kullanılan dönemlerde, günümüzdeki genel özellikleriyle Batı dünyasında gelişmiştir. Aynı çağlarda İslâm ülkelerinde ise daha çok asma kandiller kullanılmaktaydı.
Daha fazla ışık gereksinimi duyulması ile, mum ve kandiller dairesel yapılar üzerine birden fazla konumlandırılmıştır. Mum ve kandillerin yapısal farklılığından dolayı Batı ve doğu medeniyetlerinde yapıları ilk başlarda farklıdır.
Avizeler yapılandırılırken mumlu olanlarda, mumun çıkardığı ısının diğer mumları etkilememesi için dairesel halkalardan çok kollu yapılar kullanılırken, kandilli olanlarda kat kat olacak şekilde bir yapı ortaya çıkmıştır.
