imposibel
Usta
BEBEKLERİN SOSYAL GELİŞİMİ
BEBEĞİNİZLE GEÇİRMENİZ GEREKEN KEYİFLİ SAATLER İÇİN EGZERSİZLER
1- Bebeğinizi kucaklayın, ona masaj yapın ve sevgi dolu sözler söyleyin.
2- Bebeğinizle sık sık konuşun. Konuşurken gözlerine bakın ve mimiklerinizi abartın. Bebeğinizi ismiyle çağırın.
3- Eğlenceli sesler çıkarırken, bebeğinizi hafifçe öne ve arkaya sallayın.
4- Bebeğinize giderek artan karmaşıklıkta obje resimleri gösterin.
5- Bebeğinizin görüş alanı içindeki objeleri hareket ettirin. Dikkatini çekin.
6- Ona farklı şekil ve malzemelerden yapılmış oyuncaklar verin; böylece şekilleri , objeleri tanır ve öğrenir.
7- Yüzünüzü elleriyle araştırmasına izin verin.
8- Yüz mimiklerinizle birlikte ona ritim içeren ninniler ve şarkılar söyleyin. Bebekler tekrardan hoşlanırlar, aynı şarkı ve ritimleri tekrar tekrar söyleyebilirsiniz.
9- Bebeğinizi farklı ses ve görüntülerle tanışması için dışarı çıkarın. Yolda giderken farklı şeyleri işaret edin ve adını söyleyin.
10- Ona hikayeler, masallar öyküler anlatın, yüksek sesle okumak beyni uyarmanın en basit ve etkili yoludur.
11- Ünlemli ifadelerle konuşun.
12- Gülümseyin. O gülümsediğinde çok memnun olduğunuzu gülerek belli edin ve söyleyin
Bebekler, çocuklara göre uyaranlar karşısında daha fazla korkarlar. Bebekler büyüdükçe korkuları azalır ve ancak niteliksel olarak farklılaşır. Bebeklerin genellikle altı ay ile bir yaş arasında yabancı kişilere karşı olan korku ve davranışları daha sonra giderek azalır ve kaybolur.
18 aylık bir bebek yabancı ile karşılaştığında annesinin kucağında ise başını göğsüne dayar veya annesine koşar ve yabancıdan uzaklaşır. Kendini güvende hissettiğinde ancak yabancı ile iletişim kurar ona gülümser, elini uzatır. 2 yaşından itibaren korkunun koşullanma yoluyla öğrenildiğini görürüz. Anne ve baba neden korkuyorsa çocuk da ondan korkar. Anne sürekli 'orası karanlık gitme' dediğinde karanlıktan korkacaktır. Çocuklar büyük kardeşlerini örnek alabilirler ve anlatılan öykülerden etkilenebilirler.
TEMEL GÜVEN DUYGUSU
Güven ya da güvensizlik dönemi doğumdan itibaren başlar ilk bir yıl çok önemli olmakla birlikte çocuğun bütün gelişimsel dönemlerinde önemini korur. Bebekle annesi arasındaki olumlu ilişkiden doğan güven duygusu, tüm yaşamın ve kişilerarası ilişkilerin belirleyicisi olur.
* Anne, bebek için en önemli varlıktır. Anne gülümser ise bebek de gülümser.
* Anne sakin, yumuşak, sevecen ve gülümseyen ise bebek de sakin, huzurlu ve gülümseyen bir bebek olur.
* Annesi ihtiyacı olduğunda yanındadır, bebek temel ihtiyaçlarının karşılanacağından emin olduğunda sağlıklı güven duygusunun temelleri atılmış olur.
* Bebekler annelerinin zaman zaman gideceklerini ama yeniden görüneceklerini öğrenirler.
* Bebekler annelerinin yüzüne bakar ve onun duygusunu içlerine alırlar, annenin duygusunu alır ve kendi yüzlerinde yansıtırlar.
* Bebeğin ihtiyaçlarını annenin zamanında ve sevgiyle karşılaması, bebeğin rahatlaması, sıkıntılarını giderebilmesi, bebekle anne arasındaki olumlu iletişimi sağlar. Sözsüz iletişimde duyguların geçişi ise güvenin temelini oluşturur.
SOSYAL GELİŞİM
Sosyalleşme, ilk olarak üç aylıkken başlar. Bebek üç aylık olunca etrafındaki insan ve eşyayı izlemeye, nesneleri ayırt etmeye başlar. Bebekler üç aydan itibaren insan sesi duyduğunda başını çevirerek bakar, annesinin sesini tanır, bu artık refleks gülümsemeden farklıdır. Sosyal gülümseme, sosyal gelişimin başlangıcı olara kabul edilir. Diğer bebekleri fark etme, onlara gülme, uzanma, dokunma 4-5 aylıkken görülür. Altıncı aydan itibaren bazen bebekler arasında birinin saçını çekme, itme gibi ilk saldırgan davranışları görebiliriz. Bebek 8-9 aylık olduğunda duyduğu sesleri, basit hareketleri taklit etmeye, oyuncaklarla ilgilenmeye başlar, el sallar, baş baş yapar. 11-12 aylıkken aynadaki görüntüsünü başkasıymış gibi öper.
12-18.aylar arasında yürümenin başlaması, tek tek kelimelerin söylenmesi, oyun oynama bebeğin sosyalleşmesini arttırır. Basit oyunları taklit eder, diğer çocuklarla birlikte olmak, parka gitmekten hoşlanır. 2 yaş çocuğu yetişkinlerle birlikte basit faaliyetlerde bulunarak, aile bireylerinin arasında olan onlarla sosyal ilişki kurabilen bir duruma gelir.
Alıntı.
BEBEĞİNİZLE GEÇİRMENİZ GEREKEN KEYİFLİ SAATLER İÇİN EGZERSİZLER
1- Bebeğinizi kucaklayın, ona masaj yapın ve sevgi dolu sözler söyleyin.
2- Bebeğinizle sık sık konuşun. Konuşurken gözlerine bakın ve mimiklerinizi abartın. Bebeğinizi ismiyle çağırın.
3- Eğlenceli sesler çıkarırken, bebeğinizi hafifçe öne ve arkaya sallayın.
4- Bebeğinize giderek artan karmaşıklıkta obje resimleri gösterin.
5- Bebeğinizin görüş alanı içindeki objeleri hareket ettirin. Dikkatini çekin.
6- Ona farklı şekil ve malzemelerden yapılmış oyuncaklar verin; böylece şekilleri , objeleri tanır ve öğrenir.
7- Yüzünüzü elleriyle araştırmasına izin verin.
8- Yüz mimiklerinizle birlikte ona ritim içeren ninniler ve şarkılar söyleyin. Bebekler tekrardan hoşlanırlar, aynı şarkı ve ritimleri tekrar tekrar söyleyebilirsiniz.
9- Bebeğinizi farklı ses ve görüntülerle tanışması için dışarı çıkarın. Yolda giderken farklı şeyleri işaret edin ve adını söyleyin.
10- Ona hikayeler, masallar öyküler anlatın, yüksek sesle okumak beyni uyarmanın en basit ve etkili yoludur.
11- Ünlemli ifadelerle konuşun.
12- Gülümseyin. O gülümsediğinde çok memnun olduğunuzu gülerek belli edin ve söyleyin
Bebekler, çocuklara göre uyaranlar karşısında daha fazla korkarlar. Bebekler büyüdükçe korkuları azalır ve ancak niteliksel olarak farklılaşır. Bebeklerin genellikle altı ay ile bir yaş arasında yabancı kişilere karşı olan korku ve davranışları daha sonra giderek azalır ve kaybolur.
18 aylık bir bebek yabancı ile karşılaştığında annesinin kucağında ise başını göğsüne dayar veya annesine koşar ve yabancıdan uzaklaşır. Kendini güvende hissettiğinde ancak yabancı ile iletişim kurar ona gülümser, elini uzatır. 2 yaşından itibaren korkunun koşullanma yoluyla öğrenildiğini görürüz. Anne ve baba neden korkuyorsa çocuk da ondan korkar. Anne sürekli 'orası karanlık gitme' dediğinde karanlıktan korkacaktır. Çocuklar büyük kardeşlerini örnek alabilirler ve anlatılan öykülerden etkilenebilirler.
TEMEL GÜVEN DUYGUSU
Güven ya da güvensizlik dönemi doğumdan itibaren başlar ilk bir yıl çok önemli olmakla birlikte çocuğun bütün gelişimsel dönemlerinde önemini korur. Bebekle annesi arasındaki olumlu ilişkiden doğan güven duygusu, tüm yaşamın ve kişilerarası ilişkilerin belirleyicisi olur.
* Anne, bebek için en önemli varlıktır. Anne gülümser ise bebek de gülümser.
* Anne sakin, yumuşak, sevecen ve gülümseyen ise bebek de sakin, huzurlu ve gülümseyen bir bebek olur.
* Annesi ihtiyacı olduğunda yanındadır, bebek temel ihtiyaçlarının karşılanacağından emin olduğunda sağlıklı güven duygusunun temelleri atılmış olur.
* Bebekler annelerinin zaman zaman gideceklerini ama yeniden görüneceklerini öğrenirler.
* Bebekler annelerinin yüzüne bakar ve onun duygusunu içlerine alırlar, annenin duygusunu alır ve kendi yüzlerinde yansıtırlar.
* Bebeğin ihtiyaçlarını annenin zamanında ve sevgiyle karşılaması, bebeğin rahatlaması, sıkıntılarını giderebilmesi, bebekle anne arasındaki olumlu iletişimi sağlar. Sözsüz iletişimde duyguların geçişi ise güvenin temelini oluşturur.
SOSYAL GELİŞİM
Sosyalleşme, ilk olarak üç aylıkken başlar. Bebek üç aylık olunca etrafındaki insan ve eşyayı izlemeye, nesneleri ayırt etmeye başlar. Bebekler üç aydan itibaren insan sesi duyduğunda başını çevirerek bakar, annesinin sesini tanır, bu artık refleks gülümsemeden farklıdır. Sosyal gülümseme, sosyal gelişimin başlangıcı olara kabul edilir. Diğer bebekleri fark etme, onlara gülme, uzanma, dokunma 4-5 aylıkken görülür. Altıncı aydan itibaren bazen bebekler arasında birinin saçını çekme, itme gibi ilk saldırgan davranışları görebiliriz. Bebek 8-9 aylık olduğunda duyduğu sesleri, basit hareketleri taklit etmeye, oyuncaklarla ilgilenmeye başlar, el sallar, baş baş yapar. 11-12 aylıkken aynadaki görüntüsünü başkasıymış gibi öper.
12-18.aylar arasında yürümenin başlaması, tek tek kelimelerin söylenmesi, oyun oynama bebeğin sosyalleşmesini arttırır. Basit oyunları taklit eder, diğer çocuklarla birlikte olmak, parka gitmekten hoşlanır. 2 yaş çocuğu yetişkinlerle birlikte basit faaliyetlerde bulunarak, aile bireylerinin arasında olan onlarla sosyal ilişki kurabilen bir duruma gelir.
Alıntı.
