Hayatımda,en değerlilerimi çok erken kaybettiğimden midir, bilmiyorum,ben vedaları hiç sevmem..
Gerekirse, normal bir zaman diliminde ki gibi konuşurum,en sonunda, hoşçakal dememek için baya direnirim kendi içimde...Sayılıdır,o kelimeyi kullandığım..
O yüzdendir ki,çok kişiyle tanışmamaya, devamında da, çok veda yasamamaya çalışırım..
Ne kadar doğru bi yaklaşım, tartışılır tabi ama bi nevi kaçınma,kendini koruma içgüdüsü gibi..
Vedalar ağırdır,bi ömür altından kalkamadıklarınız, gönlünüze yük olur, zaten zor olan yaşamak,daha da zorlaşır...
