Bir modern çağ sorunu: Kitap satın alma hastalığı

Umberto Eco’nun dediğine göre, elindekileri okumadığı halde yeni yeni kitaplar almaktan vazgeçmeyen sıradan okur, aldığı kitapları kısa bir süre sonra “okumuşluk” duygusuyla muhafaza eder. Bu muhafazanın koleksiyonerlikle bir alakası yoktur, çünkü disipline değil yanılsamaya dayalı bir muhafazadır söz konusu olan.

Şöyle ki, bir yanı o kitapları okumadığını biliyor olsa da fiziksel olarak sahip olmasından dolayı, zihin, bu sahipliği bir iki gün içinde “okumuşluk” duygusuna tercüme eder. Bu öylesine tehlikeli bir duygudur ki kişiyi hem okumaktan alıkoyar hem de kitap satın alma çılgınlığına sonu gelmezcesine sevk eder.

Bilirsiniz; ekmek ya da tatlı yiyenler bir süre sonra kan şekerleri düştüğü için tekrar tıkınmaya başlarlar. Eğer kendilerini dizginleyemezlerse sürekli tıkınma tuzağına düşerler. Bu tıkınmanın da beslenmeye hiç bir faydası yoktur. Kontrolü hem gıda seçimine hem de iradeye dayanır.

Kitap satın alma hastalığını sonlandırmanın yolu ise kitap seçiminden değil tamamen bu bilgiyi içselleştirmekten geçer. Sonuçta, kısa bir tefekkürle halledilebilecek bir rahatsızlıktır. Aldığınız kitabı okuduğunuzu zannettiren zihninizin oyununu imha ederseniz, yeni kitaplar almak yerine, elinizdekiler bittiğinde almak üzere düzgün bir liste tutmaya başlarsınız.

Hatta şöyle de bir güzellik olur: önceden kitap al(a)madığınız için kendinizi kötü hissederken, şimdi de elinizdeki kitapları hala bitiremediğiniz için hayıflanır, teessüf eder ve şefkatle sayfalarına uzanırsınız.
alıntı

Ben denk geldiğimde alıyorum fazla kitap. Stokluyorum ama bazen kitap almaya gidecek vaktim olmuyor. Yakınım da kitapçı olmadığı için stoğu tüketiyorum
Okumadığım daha doğrusu okuyamadığım kitaplar var ama şöyle yarım kalmış kitaplar onlar ısınamadıklarım

Bende bi ara stoklamıştım ama şimdi okuyorum..hatta elimdekiler bitene kadar kitap almamaya özen gösteriyorum

sanırım benim kitap almaya çok fırsatım olmuyor, çünkü kütüphaneler kitapçılardan çok çok daha fazla seçenek sunar. en eski basımlı, kitapçılarda asla bulamayacağınız şeyler keşfetmek gibisi yoktur...
kitapçılarda ve internet sitelerinde hep çok satan veya yeni çıkmış kitaplar dolanır durur.
ama kütüphaneye her girdiğimde, rafların arasında dolanan bir gezgin gibi hissediyorum, masal diyarında gibi. hele ki raflar koyu renk ahşapsa daha da keyiflenerek saatler bile geçirebilirim o rafları dolanarak.

dderya dediki:

sanırım benim kitap almaya çok fırsatım olmuyor, çünkü kütüphaneler kitapçılardan çok çok daha fazla seçenek sunar. en eski basımlı, kitapçılarda asla bulamayacağınız şeyler keşfetmek gibisi yoktur...
kitapçılarda ve internet sitelerinde hep çok satan veya yeni çıkmış kitaplar dolanır durur.
ama kütüphaneye her girdiğimde, rafların arasında dolanan bir gezgin gibi hissediyorum, masal diyarında gibi. hele ki raflar koyu renk ahşapsa daha da keyiflenerek saatler bile geçirebilirim o rafları dolanarak.

Genişletmek için tıklayın...

Hastalık bu da ama ben okuduğum kitabın benim olmasını istiyorum..
Benim Kitaplığımda yerini almalı..
Yıllar sonra benim bir kütüphanem olmalı evimde... Her geçen gün biraz daha büyüyen bir kitaplık..

Kanser gibi yapışık kalırsa insanda kitapta ölür gider. Az okumak hiç okunmamış çok kitaptan iyidir