Kaf Dağı'nın eteklerinde, Kocakafa Köyü denen bir yer vardı. Bu köyde yaşayan çocuklardan biri olan Kemal, kocaman bir kafaya sahipti. Öyle büyüktü ki bu kafa, Kemal top oynarken dengede durmakta zorlanır, her düştüğünde kafası "Güm!" diye yere çarpar, köylüler uzaktan "Yine Kelle Kulak Yerinde!" diye gülüşürlerdi.
Bir gün Kemal, ağacın altında oturmuş, "Keşke kafam biraz daha küçük olsa..." diye düşünürken, yaşlı bir bilge ortaya çıktı:
"Evlat, kafan büyük diye üzülme! Bak, kulakların yerinde. Duymasını biliyor musun?"
Kemal şaşırdı: "Ama herkes bana 'Kelle Kulak Yerinde' diyor!"
Bilge güldü: "Demek ki kafan çalışıyor, kulakların da söz dinliyor. Bundan güzel şey mi var?"
Ertesi gün köyde bir kuraklık oldu. Herkes "Su bulalım!" diye koşuştururken, Kemal'in kocaman kafası "Belki dağın arkasında bir pınar vardır!" diye düşündü. Köylüler ona güldü: "Yok canım, senin kellen hayal görüyor!"
Ama Kemal kulaklarını kapatıp kafasına güvendi ve dağa tırmandı. Gerçekten de gizli bir pınar buldu!
Köylüler pınarı görünce:
"Vay canına! Kelle doğru söylemiş, kulakları da duymuş!" dediler.
Bilge tekrar ortaya çıktı:
"İşte evlat, 'Kelle Kulak Yerinde' demek, aklın ve duygun bir arada demek! Sen büyük kafanla düşündün, kulaklarınla da dinledin. Akıl kulakta bitmez, kafada biter!"
O günden sonra köyde "Kelle Kulak Yerinde" deyimi, "Aklı başında, dengeli insan" anlamında kullanıldı. Kocaman kafasıyla Kelle Kemal ise köyün en akıllı danışmanı oldu.
Ders: Bazen bize komik gelen özelliklerimiz, aslında en büyük gücümüzdür!
Bir gün Kemal, ağacın altında oturmuş, "Keşke kafam biraz daha küçük olsa..." diye düşünürken, yaşlı bir bilge ortaya çıktı:
"Evlat, kafan büyük diye üzülme! Bak, kulakların yerinde. Duymasını biliyor musun?"
Kemal şaşırdı: "Ama herkes bana 'Kelle Kulak Yerinde' diyor!"
Bilge güldü: "Demek ki kafan çalışıyor, kulakların da söz dinliyor. Bundan güzel şey mi var?"
Ertesi gün köyde bir kuraklık oldu. Herkes "Su bulalım!" diye koşuştururken, Kemal'in kocaman kafası "Belki dağın arkasında bir pınar vardır!" diye düşündü. Köylüler ona güldü: "Yok canım, senin kellen hayal görüyor!"
Ama Kemal kulaklarını kapatıp kafasına güvendi ve dağa tırmandı. Gerçekten de gizli bir pınar buldu!
Köylüler pınarı görünce:
"Vay canına! Kelle doğru söylemiş, kulakları da duymuş!" dediler.
Bilge tekrar ortaya çıktı:
"İşte evlat, 'Kelle Kulak Yerinde' demek, aklın ve duygun bir arada demek! Sen büyük kafanla düşündün, kulaklarınla da dinledin. Akıl kulakta bitmez, kafada biter!"
O günden sonra köyde "Kelle Kulak Yerinde" deyimi, "Aklı başında, dengeli insan" anlamında kullanıldı. Kocaman kafasıyla Kelle Kemal ise köyün en akıllı danışmanı oldu.
Ders: Bazen bize komik gelen özelliklerimiz, aslında en büyük gücümüzdür!
