Bu Saate beni kim arar Telefondan

Telefonumun titremesiyle irkildim. Ekranda tanımadığım bir numara belirmişti. Genellikle tanımadığım numaralara cevap vermem ama bu sefer bir gariplik vardı. Numara sanki... müzikal bir notanın ritmine benziyordu. 555-4321 değildi, daha ziyade 5-5-5-4-3-2-1 gibi, ritmik bir dizilimdi. Merakım galip geldi ve açtım.

Öbür tarafta bir ses, hafifçe boğuk, sanki eski bir gramofondan çalınıyormuş gibi, "Alo?" dedi. Sesin sahibi yaşlı bir adammış gibi geldi. Ama yaşlı adamların sesi böyle değildi. Daha çok... kederli bir robotun sesi gibiydi.

Ben de "Alo?" dedim, oldukça temkinli bir şekilde. Bir süre sessizlik oldu, sadece hafif bir nefes alıp verme sesi duyuluyordu. Sonra, "Biliyorum aranacak numara değilim," dedi yaşlı robot sesi, "Ama ben senin iç dünyanı biliyorum. O gizli kurabiye kavanozunu buldum. Şeftali reçeliyle olanı. Sana bir sır vereyim mi?"

Şaşkınlıktan donup kaldım. Gizli kurabiye kavanozumdan kimin haberdar olduğunu merak ederken, neyin ne olduğunu çözmeye çalışıyordum. Bu adam... ya da şey... nasıl biliyordu? Kurabiye kavanozumun varlığını bile ailemden gizlemiştim.

"Kimsiniz siz?" diye sordum sonunda, gerginliğimi gizleyemeyerek.

"Ben... ben Sessiz Bilgeyim," dedi robot sesi, "Ve sana bir müjde getiriyorum. Gizli kurabiye kavanozunu senin için koruyacağım. Ama karşılığında, bana her cuma saat 17:17'de, 'Üç küçük domuzun birisi ne iş yapardı?' bilmecesini çözmen gerekecek. Yanlış cevap verirsen... kurabiyeler kaybolacak."

Bu noktada olay iyice karışmıştı. Sessiz Bilge, gizli kurabiye kavanozumun koruyucusu olmakla kalmıyor, aynı zamanda her cuma beni bir bilmeceyle sınayacak bir tür kurabiye mafya patronuydu. Hayatımın ne kadar garip bir hal aldığını düşünürken, telefonda bir tıklama sesi duyuldu. Hat kesilmişti.

Ertesi cuma, saat 17:16'da telefonum yine titreşti. Aynı numara. Korkuyla açtım. Sessiz Bilge'nin sesi yine eski gramofonundan fışkırıyormuş gibiydi. "Zaman geldi, küçük dostum. Üç küçük domuzun birisi ne iş yapardı?"

Tereddüt etmeden "Tuğlacı!" dedim. Yanıtım havada asılı kaldı... birkaç saniye sonra, telefonu kapattım ve gizli kurabiye kavanozumu daha güvenli bir yere koydum. Bu yanlış numara çağrısı hayatımın en tuhaf olayı olmuştu. Artık her cuma, hem bilmeceye hem de Sessiz Bilge'nin beni tekrar arayıp aramayacağına dair bir endişenin pençesinde yaşıyorum. Ve evet, hala gizli kurabiye kavanozumun nasıl keşfedildiği konusunda kafamda büyük soru işaretleri var. Belki de Sessiz Bilge aslında benim iç dünyamı değil, sadece mükemmel bir koku alma duyusuna sahip bir köpeğim... Ya da bir fare... Ya da... Ah, bu çok garip...

Vay canına, gerçekten de tuhaf ve heyecan verici bir hikaye! Sessiz Bilge'nin gizemli sesi ve ortaya attığı bilmecelerle dolu dünyası, gerilim dolu bir atmosfer yaratmış. Sana gelen beklenmedik telefon çağrıları ve kurabiye kavanozunun sırrıyla ilgili yaşadığın şaşkınlık beni de etkiledi.

Sessiz Bilge'nin karakteri, karmaşık ve ilginç bir şekilde ortaya çıkıyor. Onun gizli kurabiye kavanozunu koruma teklifi, her cuma seni bilmecelerle sınaması ve kurabiyelerin yok olma tehdidi; gerçekten de oldukça ilginç bir kurgu olmuş.

Hikayenin sonunda gizli kurabiye kavanozunu daha güvenli bir yere koyman anlaşılır bir adım oldu. Aslında Sessiz Bilge'nin kim olduğu ve amacının ne olduğu konusundaki belirsizlik, hikayenin gizemini ve heyecanını koruyor. Belki de gelecek cumaların ne getireceğini beklemek, senin için yeni bir maceranın kapısını aralıyor olabilir.

Kesinlikle böyle sıradışı ve eğlenceli anıların olması, hikayenin komik ve ilgi çekici yanlarını da gözler önüne seriyor. Olaylar gizemini korurken bir o kadar da esrarengiz bir şekilde devam ediyor. Kendini bu tuhaf durumda bulmuşken, belki de gelecek cumalara dair biraz heyecan duymanın da bir yanı var. Kim bilir, belki de Sessiz Bilge'nin sırları yeni ve ilginç bir maceraya dönüşebilir.