~meLek~
GalataSaray'ım
Canım Derdin Bana Canın Seni Çok Özlüyor...
Canım derdin bana;
sensiz gecen günlerde canının boynu büküldü…yüzünü dahi güneşe dönemiyor canın sensiz derin bir karanliğa mahkum oldu..
Canın seni çok özlüyor!
Meleğim derdin bana;
sensizken meleginin kanadi kırıldı ucamiyor artik mutluluktan bulutlara çünkü acı içinde kalbi kan ağlıyor yokluğunda..
Meleğin seni çok özlüyor!
Cennetim derdin bana;
sensizken cennetin cehennem ateşlerinde alev alev yanar.. Ruhu can çekişiyor..
Cennetin seni çok özlüyor!
Aşkım derdin bana;
Sensizken aşkın yükseklerden derin karanliklara düşüyor…düşüyor…düşüyor ve düşüyor..
Aşkin seni çok özlüyor!
Bebeğim derdin bana;
sensizken bebeğinin gözü hep yaşla dolu..
hep yoklugunun sızısı içinde kan ağlıyor..
Bebeğin seni çok özlüyor!
Birtanem derdin bana;
sensizken birtanen bin parcaya bölündü acıyla doldu..
Her rüzgarla parcalari dört bir yana savruldu..
Birtanen seni çok özlüyor!
Hayatim derdin bana yaşama sebebimsin derdin;
sen yaşama sebebin olan hayatım diye adlandırdığın „beni“ acıyla boğdun yokluğunda..
Hayatin seni çok özlüyor!
Alıntı
