Çocuk bir yaşına doğru kendiliğinden yürümeye başlar. Bazı çocuklar daha erken yürür. Bunlar yetişkinlerden yardım gören ya da fazla kiloları olmayan çocuklardır. Ama çok sağlıklı olup birkaç ay geç yürüyen çocuklar da vardır. Çocuğun yürümesi evin içinde emekleme ve poposunun üzerinde sürünerek ilerleme süreçlerini izler. Emekleme ve sürünme çocuğun hareketlerinin gelişmesini ve bulunduğu ortamın sınırlarını tanımasını sağlar.
Daha sonra çocuk ayağa kalkmaya başlar. Yetişkinler çocuğa yardım ederek bu zor işi biraz kolaylaştırabilirler. Ama çocuğu yürümeye zorlamaya hakkımız olmadığını unutmamak gerekir.
Çocukta bu ilk hareketleri gözlemeye başladığımızda onun yere sağlam basmasını sağlamaya çalışmalıyız. Onun bir cismi ya da bizi izlemesini sağlayabiliriz; ama çocuğun her zaman dengesini kaybettiği anda bizim onu tutacağımızı bilmesi gerekir. Yaşamının ilk gerçek spor yarışması olan bu olgu çocuk için büyük bir deneyim yetişkinler için ise hoşnutluk verici bir olaydır. Üstünlüğünü kanıtlayan bir yetişkin gibi yaşamının ilk güç deneyimini gerçekleştiren çocuk için de ödül çok önemlidir. Ödül kendisini iyi hissetmesini sağlayacak ve özendirici olacaktır.
Çocuk hareket etmeye başladığı zaman tehlikeli yerler keşfetmeye bir sandalyeye masaya ya da bahçedeki tümseklere tırmanmaya başlar.
Bu kendi kendini yani yeteneğini ve kapasitesini tanıma isteğinden kaynaklanır. Bu durumda çocuk engellenmemeli ama düşüp bir yerini incitmemesine de dikkat edilmelidir. Ona yardım ederek ama hareketlerini engellemeyerek bir hedefe ulaştığını görmesi sağlanmalıdır. Bir yerlere tırmanma küçük büyük bütün çocukların çok hoşlandığı bir oyundur. Çocuk bu oyun sırasında düşmeyi de öğrenir. Böylece koşarken düşülebileceğini ve bir yerinin acıyabileceğim de görmüş olur. Bu çocuğun kendi kendisiyle ve çevresindeki dünyayla mücadelesinde göze almamız gereken bir risktir. Böylece çocuk macera ve cesaret kavramlarını pekiştirebilir güvenli davranışın ne olduğunu öğrenebilir.
Daha sonra çocuk ayağa kalkmaya başlar. Yetişkinler çocuğa yardım ederek bu zor işi biraz kolaylaştırabilirler. Ama çocuğu yürümeye zorlamaya hakkımız olmadığını unutmamak gerekir.
Çocukta bu ilk hareketleri gözlemeye başladığımızda onun yere sağlam basmasını sağlamaya çalışmalıyız. Onun bir cismi ya da bizi izlemesini sağlayabiliriz; ama çocuğun her zaman dengesini kaybettiği anda bizim onu tutacağımızı bilmesi gerekir. Yaşamının ilk gerçek spor yarışması olan bu olgu çocuk için büyük bir deneyim yetişkinler için ise hoşnutluk verici bir olaydır. Üstünlüğünü kanıtlayan bir yetişkin gibi yaşamının ilk güç deneyimini gerçekleştiren çocuk için de ödül çok önemlidir. Ödül kendisini iyi hissetmesini sağlayacak ve özendirici olacaktır.
Çocuk hareket etmeye başladığı zaman tehlikeli yerler keşfetmeye bir sandalyeye masaya ya da bahçedeki tümseklere tırmanmaya başlar.
Bu kendi kendini yani yeteneğini ve kapasitesini tanıma isteğinden kaynaklanır. Bu durumda çocuk engellenmemeli ama düşüp bir yerini incitmemesine de dikkat edilmelidir. Ona yardım ederek ama hareketlerini engellemeyerek bir hedefe ulaştığını görmesi sağlanmalıdır. Bir yerlere tırmanma küçük büyük bütün çocukların çok hoşlandığı bir oyundur. Çocuk bu oyun sırasında düşmeyi de öğrenir. Böylece koşarken düşülebileceğini ve bir yerinin acıyabileceğim de görmüş olur. Bu çocuğun kendi kendisiyle ve çevresindeki dünyayla mücadelesinde göze almamız gereken bir risktir. Böylece çocuk macera ve cesaret kavramlarını pekiştirebilir güvenli davranışın ne olduğunu öğrenebilir.