Bazen biyolojik faktörler, hormonlar veya nörolojik farklılıklar, çocukların duygu durumunu etkileyebilir. Bazense gözden kaçırdığımız çevresel stres kaynakları çocuğun ruh halinin çalkantılı olmasına sebep olur. Bir çocuk psikiyatristi sorunun temellerini bulmanızda yardımcı olacaktır. Ancak öncelikle çocuğunuza olan tavrınız, olası problemlere birlikte göğüs germeniz açısından çok önemli.
Onu onaylayın
Ebeveyn olarak, çocuğu etkileyebilecek çevresel faktörlerden sorumlusunuz. Bu yüzden, “doğrulama ortamı” denilen durumu yaratmak da sizin elinizde.
Çocuğunuzun bakış açısını dinleyin, size boş ve anlamsız gelebilecek şeyler söylese bile onun düşüncelerine saygı gösterin. “Haydi sakinleş bakalım, bunda üzülecek, sinirlenecek ne var?” demek yerine, “Ne kadar tuhaf bir durum olduğunu anlıyorum” diyebilirsiniz. Aşırı öfkeli hareketlerde bulunursa da ona kızıp ceza vermek yerine “sinirli olduğunu anlıyorum, bazen ben de çok öfkeleniyorum. Sinirin geçtiğinde bunu konuşalım” gibi cevaplar verirseniz, ciddiye alındığını hisseder ve iletişime daha açık bir hale gelir.
Küçümsemeyin
Aşırı duygusal davrandığında, hassas olduğunda işi şakaya vurmayın. Hafife almak onun korkacak ya da üzülecek bir şey olmadığını düşünmesini sağlamaz, tam tersine böyle hissettiği için hata ettiğini, kimsenin onu anlamadığını ve yalnız kaldığını düşünebilir.
Onun sorununu küçümseyerek “problemli bir çocuk” olduğunu düşünmeniz durumu daha da kötüleştirir. Aşırı hassas ve duygusal bir çocuk olduğunu kabul edip buna göre yaklaşımınızı değiştirirseniz, ciddiye alındığını hissedecek ve size daha çok güvenecektir.
Kendinize dikkat edin
Çocuklarının zor veya aşırı duyguları, ebeveynlerin kendi kaygılarını tetikler. Bazen çocuklarının durumunu değiştiremediklerinde ya da iyileştiremediklerini düşündüklerinde, ebeveynlerin kendi öfke ve yetersizlik korkuları su yüzüne çıkar. Böyle bir durumda farkında olmadan kendi duygunuzu çocuğunuza yansıtıyor olabilirsiniz.
Böyle bir durumda çocuğunuz için olduğu kadar, kendiniz için de bir psikolojik danışmandan yardım istemekten çekinmeyin. Bazen görmezden geldiğimiz duygularımız biz fark etmeden davranışlarımızı etkiler… Daha sağlıklı bir ebeveynlik için, kendi sağlığınızdan da emin olmalısınız.
Onu onaylayın
Ebeveyn olarak, çocuğu etkileyebilecek çevresel faktörlerden sorumlusunuz. Bu yüzden, “doğrulama ortamı” denilen durumu yaratmak da sizin elinizde.
Çocuğunuzun bakış açısını dinleyin, size boş ve anlamsız gelebilecek şeyler söylese bile onun düşüncelerine saygı gösterin. “Haydi sakinleş bakalım, bunda üzülecek, sinirlenecek ne var?” demek yerine, “Ne kadar tuhaf bir durum olduğunu anlıyorum” diyebilirsiniz. Aşırı öfkeli hareketlerde bulunursa da ona kızıp ceza vermek yerine “sinirli olduğunu anlıyorum, bazen ben de çok öfkeleniyorum. Sinirin geçtiğinde bunu konuşalım” gibi cevaplar verirseniz, ciddiye alındığını hisseder ve iletişime daha açık bir hale gelir.
Küçümsemeyin
Aşırı duygusal davrandığında, hassas olduğunda işi şakaya vurmayın. Hafife almak onun korkacak ya da üzülecek bir şey olmadığını düşünmesini sağlamaz, tam tersine böyle hissettiği için hata ettiğini, kimsenin onu anlamadığını ve yalnız kaldığını düşünebilir.
Onun sorununu küçümseyerek “problemli bir çocuk” olduğunu düşünmeniz durumu daha da kötüleştirir. Aşırı hassas ve duygusal bir çocuk olduğunu kabul edip buna göre yaklaşımınızı değiştirirseniz, ciddiye alındığını hissedecek ve size daha çok güvenecektir.
Kendinize dikkat edin
Çocuklarının zor veya aşırı duyguları, ebeveynlerin kendi kaygılarını tetikler. Bazen çocuklarının durumunu değiştiremediklerinde ya da iyileştiremediklerini düşündüklerinde, ebeveynlerin kendi öfke ve yetersizlik korkuları su yüzüne çıkar. Böyle bir durumda farkında olmadan kendi duygunuzu çocuğunuza yansıtıyor olabilirsiniz.
Böyle bir durumda çocuğunuz için olduğu kadar, kendiniz için de bir psikolojik danışmandan yardım istemekten çekinmeyin. Bazen görmezden geldiğimiz duygularımız biz fark etmeden davranışlarımızı etkiler… Daha sağlıklı bir ebeveynlik için, kendi sağlığınızdan da emin olmalısınız.
