Farklılığı Kabullenmek
Kimse kimseye benzemez. Bütün insanlar farklıdırlar. Tek yumurta ikizleri bile (Cinsiyet aynı olur, çok benzerler) farklı huy ve mizaçlara sahip olmaktadırlar. Aslında buna hemen herkes kanaat getirir. Atalarımız da bu durumu “Her yiğidin bir yoğurt yiyişi vardır” sözüyle ifade etmişlerdir.
Fakat iş çocuklarımızın ya da öğrencilerimizin farklılıklarına gelince sorunlar yaşamaya başlarız. “Bak oğlum/kızım o yoğurt öyle yenmez” “Yoğurdu böyle yiyeceksin” sızlanmalarına başlarız. Her anne babanın kafasında bir çocuk profili vardır. Ve genelde bu profille gerçek çatışmaktadır. Çocuğunu kendi profiline uydurmaya çalışan anne-baba ile kendisi olmaya çalışan çocuk arasında çatışmalar meydana gelir. Hatta bazı anne-babalar çocukları kendileri gibi yoğurt yemediğinde, çocuklarında bir problem olduğunu bile iddia edebilirler. Biz öğretmenler de elimizdeki yoğurdu öğrencilerimize dağıtır ve bizim gibi yemelerini isteriz. Oysaki kimi öğrenci yoğurdu şekerli, kimisi de tuzlu yemek isteyebilir.
Eğitimde kalite, her şeyiyle etkili bir eğitim ortamının hazırlanmasıyla mümkündür. Etkili bir eğitim içinse bireysel farklılıklar kabul edilmelidir. Günümüz iş dünyasında da kendi farklılığını yaşayabilen bireyler aranmaktadır.
Eğitim Eşit Verilmeli Midir
Bilinenin tersine eğitim, eşit verilemez. Çünkü kişiler farklıdır. Öğrenciler farklı yapı ve kapasiteye sahiptirler. Siz elinizdeki sürahiden masadaki bardakları doldurmak istiyorsunuz. Masanın üstünde bir çay bardağı bir de su bardağı varsa, iki bardağa da eşit miktarda su doldurabilir misiniz.?!
Ve bir madencinin elinde gümüş varsa, onu işleyerek altın yapabilir mi ya da elindeki kurşunu gümüş veya bakır yapabilir mi!? Ancak altını işleyerek daha parlak ve daha alımlı hale getirebilir. İşte eğitimin hedefi, öğrencinin yetenek ve becerilerini en optimum düzeye çıkarmak olmalıdır.
Öğrenciyi Tanımak
Öğrenme, parmak izi ya da göz yapısı kadar kişiye özgüdür. Bütün öğrencilerin kişilik özellikleri, ilgi ve yetenekleri farklı farklıdır. Öğrenciyi eğitmek, onu tanımakla başlar. Çocuğu tanımadan eğitmeye çalışmak, işlenecek maddenin özelliklerini bilmeden şekil vermek için çalışmaya benzer.
Öğretmen, sınıf içerisindeki öğrencilerini tanımakla başlamalıdır, vereceği eğitime. Öğrencilerinin ilgi ve ihtiyaçlarının, beceri ve yeteneklerini tespit etmelidir. Ve bu bireysel özellikleri dikkate alarak eğitimine devam etmelidir.
Eğitimin hedefi, bütün öğrencileri ilgi ve ihtiyaçlarına göre eğiterek, beceri ve yeteneklerini en üst düzeye çıkarmak olmalıdır. Ülkemizin, farklılıklarının farkına varmış ve bu farklılıklarını faydalı ve üretken bir biçimde kullanabilen, kendi kararlarını kendisi verebilen, gerçekçi karalar alabilen, problem çözme yeteneğine sahip, öğrenmeyi öğrenmiş, yaratıcı düşünmeyi bilen, etkili iletişim becerilerine sahip, kendini gerçekleştirmiş bireylere ihtiyacı bulunmaktadır.
Kimse kimseye benzemez. Bütün insanlar farklıdırlar. Tek yumurta ikizleri bile (Cinsiyet aynı olur, çok benzerler) farklı huy ve mizaçlara sahip olmaktadırlar. Aslında buna hemen herkes kanaat getirir. Atalarımız da bu durumu “Her yiğidin bir yoğurt yiyişi vardır” sözüyle ifade etmişlerdir.
Fakat iş çocuklarımızın ya da öğrencilerimizin farklılıklarına gelince sorunlar yaşamaya başlarız. “Bak oğlum/kızım o yoğurt öyle yenmez” “Yoğurdu böyle yiyeceksin” sızlanmalarına başlarız. Her anne babanın kafasında bir çocuk profili vardır. Ve genelde bu profille gerçek çatışmaktadır. Çocuğunu kendi profiline uydurmaya çalışan anne-baba ile kendisi olmaya çalışan çocuk arasında çatışmalar meydana gelir. Hatta bazı anne-babalar çocukları kendileri gibi yoğurt yemediğinde, çocuklarında bir problem olduğunu bile iddia edebilirler. Biz öğretmenler de elimizdeki yoğurdu öğrencilerimize dağıtır ve bizim gibi yemelerini isteriz. Oysaki kimi öğrenci yoğurdu şekerli, kimisi de tuzlu yemek isteyebilir.
Eğitimde kalite, her şeyiyle etkili bir eğitim ortamının hazırlanmasıyla mümkündür. Etkili bir eğitim içinse bireysel farklılıklar kabul edilmelidir. Günümüz iş dünyasında da kendi farklılığını yaşayabilen bireyler aranmaktadır.
Eğitim Eşit Verilmeli Midir
Bilinenin tersine eğitim, eşit verilemez. Çünkü kişiler farklıdır. Öğrenciler farklı yapı ve kapasiteye sahiptirler. Siz elinizdeki sürahiden masadaki bardakları doldurmak istiyorsunuz. Masanın üstünde bir çay bardağı bir de su bardağı varsa, iki bardağa da eşit miktarda su doldurabilir misiniz.?!
Ve bir madencinin elinde gümüş varsa, onu işleyerek altın yapabilir mi ya da elindeki kurşunu gümüş veya bakır yapabilir mi!? Ancak altını işleyerek daha parlak ve daha alımlı hale getirebilir. İşte eğitimin hedefi, öğrencinin yetenek ve becerilerini en optimum düzeye çıkarmak olmalıdır.
Öğrenciyi Tanımak
Öğrenme, parmak izi ya da göz yapısı kadar kişiye özgüdür. Bütün öğrencilerin kişilik özellikleri, ilgi ve yetenekleri farklı farklıdır. Öğrenciyi eğitmek, onu tanımakla başlar. Çocuğu tanımadan eğitmeye çalışmak, işlenecek maddenin özelliklerini bilmeden şekil vermek için çalışmaya benzer.
Öğretmen, sınıf içerisindeki öğrencilerini tanımakla başlamalıdır, vereceği eğitime. Öğrencilerinin ilgi ve ihtiyaçlarının, beceri ve yeteneklerini tespit etmelidir. Ve bu bireysel özellikleri dikkate alarak eğitimine devam etmelidir.
Eğitimin hedefi, bütün öğrencileri ilgi ve ihtiyaçlarına göre eğiterek, beceri ve yeteneklerini en üst düzeye çıkarmak olmalıdır. Ülkemizin, farklılıklarının farkına varmış ve bu farklılıklarını faydalı ve üretken bir biçimde kullanabilen, kendi kararlarını kendisi verebilen, gerçekçi karalar alabilen, problem çözme yeteneğine sahip, öğrenmeyi öğrenmiş, yaratıcı düşünmeyi bilen, etkili iletişim becerilerine sahip, kendini gerçekleştirmiş bireylere ihtiyacı bulunmaktadır.
