Bir zaman gelir içi tam dolmamış bir kapı gibi hissedersin kendini.Ne olduğunu bilmediğin eksik bişiler vardır hayatında.Onun içindir ki hayatının geri kalanı hep aramakla geçer.Aşk mı kendini gerçekleştirmek mi,inançla dolu olmak mı,derinlik mi,coşku mu bilemzsin aradığının ne olduğunu bazen.Ne olduğunu bilmezsen,nerden bileceksin onu bulduğunda?Ya sen ararken zaten bulmuşsan onu ya farketmemişsen?Ya da öyle dalmışsanki aramaya,aramak olmuşsa tek gayen?Bu herşeyi altına çevirmeye yarayan taşı arayan adamın hikayesine benzemez mi o zaman?
Adam bulduğu her taşı elindeki zincire sürmekte ve altın olup olmayacağına bakmaktadır.İşe yaramadığını görünce fırlatıp atmaktadır.Bir gün yanından geçen biri''Hey!o güzel altın zinciri nereden buldun?'' der.Adam farkeder ki zincir altına dönüşmüştür ama o aramakla öyle meşguldur ki hangi taşın zinciri altına çevirdiğini bilmeden taşı fırlatıp atmıştır bile.Bazen durup bakmak gerekmiyor mu o halde?Aradığının ne olduğu ve şimdiye kadar elde ettiğinin ne olduğuna bakmak için.Hangi taşın içindeki boşluğu doldurduğuna bakmak gerekmez mi onu fırlatıp atmadan önce?
Eksiklik insanın içinde bir kuyu açar.Öyle yaşayıp giderken ya da sen öylesine yaşayıp gittiğini sanırken,o kuyu minik bir deliktir daha.Önceleri farketmezsin.Daha büyüyüp kocaman adam ya da bir kadın olmamışsındır.Sanırsın ki hayat hep böyle.Sanırsınki sen hep böyle neşe içinde hayatı bir oyun gibi yaşayacaksın.Sanırsın ki sonun yok,hep hayatta kalacaksın.Sonra açılan o minik delik büyür büyür ve içine bir bakarsın kocaman bir boşluk!O boşluktan düşmekten korkarsın.Önemsemeden yaşamak artık imkansız olmuştur o boşluğu.Onu kapatacak,içini dolduracak bir şey bulmak zorundasındır.Bunu kendin için yapmak zorundasındır.Arayışın başlamıştır ve sana sonsuz gibi görünen bir çölün başında bulunmaktasındır.Geçip geçemeyeceni bilmediğin,yanındaki suyun yeterli olup olamayacanı bilmediğin,seni karşılayacak olanın ne olduğunu bilmediğin bir çölün başında.Yüreğini alıp çıkarsın yola.O sana su olur,ekmek olur,ev olur.Bunu bilirsen endişeye gerek yoktur.Korkmadan ona dayanarak çıkarsın yola ve yeterince istekliysen o boşluğu doldurmaya hayat zaten sunacaktır onu.Gözün ve aklın hep aradığına odaklı olacaktır.Onu bulduğun ve bulduğunu farkettiğinde hissettiğini düşündükçe kendi rüyanla sarhoş olacaksındır.
Ve artık soru kalmayacaktır aklında.Kendi kendine sormayacaksındır eksik bir eşy mi var hayatımda diye.Tam olacaksındır.o kuyu sonsuza dek kapanacaktır içinde.Ve kendi rüyanla sarhoş olacaksındır...
Adam bulduğu her taşı elindeki zincire sürmekte ve altın olup olmayacağına bakmaktadır.İşe yaramadığını görünce fırlatıp atmaktadır.Bir gün yanından geçen biri''Hey!o güzel altın zinciri nereden buldun?'' der.Adam farkeder ki zincir altına dönüşmüştür ama o aramakla öyle meşguldur ki hangi taşın zinciri altına çevirdiğini bilmeden taşı fırlatıp atmıştır bile.Bazen durup bakmak gerekmiyor mu o halde?Aradığının ne olduğu ve şimdiye kadar elde ettiğinin ne olduğuna bakmak için.Hangi taşın içindeki boşluğu doldurduğuna bakmak gerekmez mi onu fırlatıp atmadan önce?
Eksiklik insanın içinde bir kuyu açar.Öyle yaşayıp giderken ya da sen öylesine yaşayıp gittiğini sanırken,o kuyu minik bir deliktir daha.Önceleri farketmezsin.Daha büyüyüp kocaman adam ya da bir kadın olmamışsındır.Sanırsın ki hayat hep böyle.Sanırsınki sen hep böyle neşe içinde hayatı bir oyun gibi yaşayacaksın.Sanırsın ki sonun yok,hep hayatta kalacaksın.Sonra açılan o minik delik büyür büyür ve içine bir bakarsın kocaman bir boşluk!O boşluktan düşmekten korkarsın.Önemsemeden yaşamak artık imkansız olmuştur o boşluğu.Onu kapatacak,içini dolduracak bir şey bulmak zorundasındır.Bunu kendin için yapmak zorundasındır.Arayışın başlamıştır ve sana sonsuz gibi görünen bir çölün başında bulunmaktasındır.Geçip geçemeyeceni bilmediğin,yanındaki suyun yeterli olup olamayacanı bilmediğin,seni karşılayacak olanın ne olduğunu bilmediğin bir çölün başında.Yüreğini alıp çıkarsın yola.O sana su olur,ekmek olur,ev olur.Bunu bilirsen endişeye gerek yoktur.Korkmadan ona dayanarak çıkarsın yola ve yeterince istekliysen o boşluğu doldurmaya hayat zaten sunacaktır onu.Gözün ve aklın hep aradığına odaklı olacaktır.Onu bulduğun ve bulduğunu farkettiğinde hissettiğini düşündükçe kendi rüyanla sarhoş olacaksındır.
Ve artık soru kalmayacaktır aklında.Kendi kendine sormayacaksındır eksik bir eşy mi var hayatımda diye.Tam olacaksındır.o kuyu sonsuza dek kapanacaktır içinde.Ve kendi rüyanla sarhoş olacaksındır...
