Duyulmaz oldu sesim
Yavaş yavaş takati kesilir nefesin
Fer i kaybolan gözün,
hüzün zerkeden hasretin
Umudu ağlatan
ve dağlayan sukt-u uzaklığın
Gama taş çıkartan sağırlığın,
bilmem var mıdır sancın
Ne vakit hicrana kansam,
bir bir yadımı aralayıp ağlasam
Dinmeyecek sızım, ruhuma endişe
veren farkın, ölüm şimdi çok yakın
Hangi lahzada
hazanın feyzine kansam
İbretin suskun duvarlarını
sinemin bahtına açsam
Gönül kapımın
açılması için el açıp çırpınsam
Anlasam ki melalini,
artık bir nedamet duymasam
Gülün sessiz ve sukunetli
halini kalbimde saklayıp ayılsam
Sabrın ve kanaatin keder ve elem
için değil,hikmetiyle buluşsam
Fani olmayan kimdir,
nasıl umudun aşklaşan nefesidir
Şevkin ve sürurun adresi acep
neresidir, mahzun olan kimdir
Feryadıma ram olan sezgi
ne vakit icabet edip, serinletecektir
Dil lal olmak için midir,
nefes müddetine ruhumla kefildir
Ne zaman ümitlensem, sinem
şad olmak için kimi beklemektedir
Hasret nefsin değil, kalbin
şirazesinde ki demin aşk hikayesidir
Hangi edebi bir kitabı açsam
ve sayfalarında kaybolsam
Edibin gönlünden düşen mısraların
ibretini ruhumla aralasam
Sevda ve aşkın hakka ram olan
şiarını gözyaşlarımla okusam
Umut ve nefesin kitabını göçüp
gitmeden yazsam ve hicranı anlatsam
Bahtın sırrını,
azmin sahihlereşen hilkatini,
iradi olmak adına dikkati saysam
Sonra geçip
bir kenara melül halimin ve sessiz
mecalimin sürurunu yaşasam
Sevgili gönül
dostları himmet ederler
Yaptığım çalışmaları kitap
haline getirmemi tavsiye eylerler
Sukuta ram olan nefesime
ediplik adına taltif edip, şevk verirler
Şairin şiarını zatıma hasredip,
mahcup olmama vesile kılarlar
Ne kadar sefil ve şekliyet içimde
olduğumu hiç yüzüme vurmazlar
Muhabbet ve hürmeti kalbi
nezaketlerinden hasredip, ayıplamazlar
Rabbime ne kadar
hamdetsem kifayet etmez
Yıllar öncesinde içimi sızlatan
haksızlığı yazmak adına gönül elvermez
Hissiyatım dağlanmışken,
gözlerimden yaş sessizce
düşerken yazmak istedim
Kimseye yük olmadan
halin ve kalbin deminden
ne çıkar diye devam ettim
Lakin
ne şair ve
ne de bir ediptim, kendi
halinde kavrulan bir nefestim
Ahdin
ve akdin süretinde
yol almaya çalışan bir
can olarak sabrı tercih ettim
Mustafa CİLASUN
Yavaş yavaş takati kesilir nefesin
Fer i kaybolan gözün,
hüzün zerkeden hasretin
Umudu ağlatan
ve dağlayan sukt-u uzaklığın
Gama taş çıkartan sağırlığın,
bilmem var mıdır sancın
Ne vakit hicrana kansam,
bir bir yadımı aralayıp ağlasam
Dinmeyecek sızım, ruhuma endişe
veren farkın, ölüm şimdi çok yakın
Hangi lahzada
hazanın feyzine kansam
İbretin suskun duvarlarını
sinemin bahtına açsam
Gönül kapımın
açılması için el açıp çırpınsam
Anlasam ki melalini,
artık bir nedamet duymasam
Gülün sessiz ve sukunetli
halini kalbimde saklayıp ayılsam
Sabrın ve kanaatin keder ve elem
için değil,hikmetiyle buluşsam
Fani olmayan kimdir,
nasıl umudun aşklaşan nefesidir
Şevkin ve sürurun adresi acep
neresidir, mahzun olan kimdir
Feryadıma ram olan sezgi
ne vakit icabet edip, serinletecektir
Dil lal olmak için midir,
nefes müddetine ruhumla kefildir
Ne zaman ümitlensem, sinem
şad olmak için kimi beklemektedir
Hasret nefsin değil, kalbin
şirazesinde ki demin aşk hikayesidir
Hangi edebi bir kitabı açsam
ve sayfalarında kaybolsam
Edibin gönlünden düşen mısraların
ibretini ruhumla aralasam
Sevda ve aşkın hakka ram olan
şiarını gözyaşlarımla okusam
Umut ve nefesin kitabını göçüp
gitmeden yazsam ve hicranı anlatsam
Bahtın sırrını,
azmin sahihlereşen hilkatini,
iradi olmak adına dikkati saysam
Sonra geçip
bir kenara melül halimin ve sessiz
mecalimin sürurunu yaşasam
Sevgili gönül
dostları himmet ederler
Yaptığım çalışmaları kitap
haline getirmemi tavsiye eylerler
Sukuta ram olan nefesime
ediplik adına taltif edip, şevk verirler
Şairin şiarını zatıma hasredip,
mahcup olmama vesile kılarlar
Ne kadar sefil ve şekliyet içimde
olduğumu hiç yüzüme vurmazlar
Muhabbet ve hürmeti kalbi
nezaketlerinden hasredip, ayıplamazlar
Rabbime ne kadar
hamdetsem kifayet etmez
Yıllar öncesinde içimi sızlatan
haksızlığı yazmak adına gönül elvermez
Hissiyatım dağlanmışken,
gözlerimden yaş sessizce
düşerken yazmak istedim
Kimseye yük olmadan
halin ve kalbin deminden
ne çıkar diye devam ettim
Lakin
ne şair ve
ne de bir ediptim, kendi
halinde kavrulan bir nefestim
Ahdin
ve akdin süretinde
yol almaya çalışan bir
can olarak sabrı tercih ettim
Mustafa CİLASUN
