Konunun yeri buramı bilmiyorum ama nostaljik bir özellik taşıdığı için buraya açmak istedim. Formun eskilerini de böylelikle anmış olalım dedim. Sunumda hatırlayamadığım kişiler olabilir şimdiden affola diyorum.
Eski mahallemizin dar sokakları, komşuların pencerelerden sarkıp sohbet etmesi, akşamları sokakta oynanan oyunlar... Şimdi hepsi birer hayal gibi. Teknolojinin henüz hayatımızı ele geçirmediği, insanların birbirine daha yakın olduğu o günlere özlem duyuyorum.
Zaman ilerledikçe, geride bıraktıklarımızın değerini daha iyi anlıyoruz. Belki de geçmişe özlem duymak, aslında o zamanlardaki masumiyet ve umuda duyduğumuz özlemdir. Bugün, o günlerin sadeliğini ve içtenliğini arıyoruz.
Geçmiş, bir daha geri gelmeyecek olsa da, anılarımız bize her zaman eşlik ediyor. Belki de mutluluğun sırrı, geçmişi özlemle anmak ama bugünün kıymetini de bilmektir.
Geçmişe Özlem"
Zaman akıp giderken, anılar zihnimizde solgun fotoğraflar gibi kalır. Çocukluğumun sokaklarında koştuğum günleri hatırlıyorum; o zamanlar dünya daha büyük, hayaller daha renkliydi. Annemin pişirdiği yemeklerin kokusu hâlâ burnumda, babamın güçlü ellerinin sıcaklığını hâlâ hissedebiliyorum.Eski mahallemizin dar sokakları, komşuların pencerelerden sarkıp sohbet etmesi, akşamları sokakta oynanan oyunlar... Şimdi hepsi birer hayal gibi. Teknolojinin henüz hayatımızı ele geçirmediği, insanların birbirine daha yakın olduğu o günlere özlem duyuyorum.
Zaman ilerledikçe, geride bıraktıklarımızın değerini daha iyi anlıyoruz. Belki de geçmişe özlem duymak, aslında o zamanlardaki masumiyet ve umuda duyduğumuz özlemdir. Bugün, o günlerin sadeliğini ve içtenliğini arıyoruz.
Geçmiş, bir daha geri gelmeyecek olsa da, anılarımız bize her zaman eşlik ediyor. Belki de mutluluğun sırrı, geçmişi özlemle anmak ama bugünün kıymetini de bilmektir.
