Geçmişte güneş, ay ve dünya şekilleri hakkında hangi görüşler ortaya konmuştur?
Geçmişte insanlar Güneş, Dünya ve Ay'ın şekilleri hakkında değişik görüşler ortaya atmışlardır. Anaximenes'e göre (M.Ö. 585-525) Dünya düz bir tepsi gibi olup hava içinde yüzer, Güneş ise ince bir yaprak gibi gökyüzünde hareket edermiş. Mısırlı bilim adamları da Dünya'nın tepsi biçiminde olduğunu, ortasında verimli bir çukurluk çevresinde yüksek dağlar olduğunu ve bu tepsinin suda yüzdüğünü ortaya aymışlar.
Yukarıdaki düşüncelerden de anlaşıldığı üzere insanlar meraklarını gidermek amacıyla sürekli araştırmalar yapmışlardır. Bilim insanları, uzay ve gök cisimlerinin gizemini çözmek amacıyla gözlem evleri kurmuş, teleskopu icat etmişlerdir. Teleskop, gök cisimlerini gözlemek amacıyla kullanılıp Güneş, Dünya ve Ay'ın bilinmeyen birçok yönünü çözmemizi sağlamıştır.
GÜNEŞ: Çok sıcaktır ve yanmakta olan gazlardan oluşan ateşten bir topa benzer. Çok güçlü bir ısı ve ışık kaynağıdır. Güneşin güçlü ışığı gözlerimiz için çok zararlıdır. Bu nedenle hiçbir zaman güneşe çıplak gözle, özellikle de teleskop ve dürbün ile bakılmamalıdır.
DÜNYA: Güneşin çevresinde dolanan bir gezegendir. Dünyanın katmanlardan oluşan bir küreye benzediğini dördüncü sınıfta öğrenmiştik.
AY: Küre biçiminde bir gök cismidir. Ay'dan gelen ışığın kaynağı Güneş'tir. Ay'ın kendi ışığı yoktur. Bu nedenle dürbün ve teleskopla bakılabilir.
Yerkürenin yuvarlak olduğunu Avrupalılardan ilk açıklayanlar Kopernik (1540) ve Galile (1640)dir. Bundan çok daha önce dünyanın yuvarlak olup döndüğünü büyük İslam alimleri mesela, Brûn isbat etmişti. Dünya'nın üzerindeki topoğrafik oluşumlar ve kendi ekseni etrafındaki batıya doğru dönme hareketi nedeniyle düzgün bir geometrisi yoktur. Geoibs bir biçimdedir. Kutuplardan basık küresel geometrik şekil "geoid" (Latince, Eski Yunanca Geo"dünya") yani "Dünya şekli" diye adlandırılır.
Yerküremizin bilimsel olarak anlaşılmasına ilişkin ilk görüşler, M.Ö.VI. yüzyılda başını ünlü matematikçi Pisagor'un çektiği bir gurup bilim adamı tarafından ortaya atılmaya başlanmıştır. Esasen Ege'nin Samos Adası yerlisi olan Pisagor, ne yazık ki İtalya'nın güneyinde ki bir Yunan Kolonisi'ne sürgüne gönderilmiştir. Pisagor dünyanın yuvarlak olduğunu savunuyordu, çünkü ay tutulması esnasında dünyanın ay üzerinde dairesel bir gölge oluşturduğunu gözlemlemişti. M.Ö. III. yüzyılda İskenderiye'deki kütüphanenin ikinci müdürü olan Eratosthenes, yaz mevsimi ortalarındaki bir gün dünyanın çapını hesaplamıştır. Bu hesaplamayı gün ortasında güneş ışığının İskenderiye'ye geliş açısı ile, Aswan'in 750 km güneyi, yani Yengeç Dönencesi'nin bulunduğu yerdeki güneş ışığının geliş açısı arasındaki farktan, dünyanın yuvarlak olduğu ön kabulüyle hesaplamıştır. Daha sonraki dönemde ise Rönesans sonrasına kadar Yerküre'nin şekli ve özellikleriyle ilgili küçük ilerlemeler kaydedilmiştir.
Geçmişte insanlar Güneş, Dünya ve Ay'ın şekilleri hakkında değişik görüşler ortaya atmışlardır. Anaximenes'e göre (M.Ö. 585-525) Dünya düz bir tepsi gibi olup hava içinde yüzer, Güneş ise ince bir yaprak gibi gökyüzünde hareket edermiş. Mısırlı bilim adamları da Dünya'nın tepsi biçiminde olduğunu, ortasında verimli bir çukurluk çevresinde yüksek dağlar olduğunu ve bu tepsinin suda yüzdüğünü ortaya aymışlar.
Yukarıdaki düşüncelerden de anlaşıldığı üzere insanlar meraklarını gidermek amacıyla sürekli araştırmalar yapmışlardır. Bilim insanları, uzay ve gök cisimlerinin gizemini çözmek amacıyla gözlem evleri kurmuş, teleskopu icat etmişlerdir. Teleskop, gök cisimlerini gözlemek amacıyla kullanılıp Güneş, Dünya ve Ay'ın bilinmeyen birçok yönünü çözmemizi sağlamıştır.
GÜNEŞ: Çok sıcaktır ve yanmakta olan gazlardan oluşan ateşten bir topa benzer. Çok güçlü bir ısı ve ışık kaynağıdır. Güneşin güçlü ışığı gözlerimiz için çok zararlıdır. Bu nedenle hiçbir zaman güneşe çıplak gözle, özellikle de teleskop ve dürbün ile bakılmamalıdır.
DÜNYA: Güneşin çevresinde dolanan bir gezegendir. Dünyanın katmanlardan oluşan bir küreye benzediğini dördüncü sınıfta öğrenmiştik.
AY: Küre biçiminde bir gök cismidir. Ay'dan gelen ışığın kaynağı Güneş'tir. Ay'ın kendi ışığı yoktur. Bu nedenle dürbün ve teleskopla bakılabilir.
Yerkürenin yuvarlak olduğunu Avrupalılardan ilk açıklayanlar Kopernik (1540) ve Galile (1640)dir. Bundan çok daha önce dünyanın yuvarlak olup döndüğünü büyük İslam alimleri mesela, Brûn isbat etmişti. Dünya'nın üzerindeki topoğrafik oluşumlar ve kendi ekseni etrafındaki batıya doğru dönme hareketi nedeniyle düzgün bir geometrisi yoktur. Geoibs bir biçimdedir. Kutuplardan basık küresel geometrik şekil "geoid" (Latince, Eski Yunanca Geo"dünya") yani "Dünya şekli" diye adlandırılır.
Yerküremizin bilimsel olarak anlaşılmasına ilişkin ilk görüşler, M.Ö.VI. yüzyılda başını ünlü matematikçi Pisagor'un çektiği bir gurup bilim adamı tarafından ortaya atılmaya başlanmıştır. Esasen Ege'nin Samos Adası yerlisi olan Pisagor, ne yazık ki İtalya'nın güneyinde ki bir Yunan Kolonisi'ne sürgüne gönderilmiştir. Pisagor dünyanın yuvarlak olduğunu savunuyordu, çünkü ay tutulması esnasında dünyanın ay üzerinde dairesel bir gölge oluşturduğunu gözlemlemişti. M.Ö. III. yüzyılda İskenderiye'deki kütüphanenin ikinci müdürü olan Eratosthenes, yaz mevsimi ortalarındaki bir gün dünyanın çapını hesaplamıştır. Bu hesaplamayı gün ortasında güneş ışığının İskenderiye'ye geliş açısı ile, Aswan'in 750 km güneyi, yani Yengeç Dönencesi'nin bulunduğu yerdeki güneş ışığının geliş açısı arasındaki farktan, dünyanın yuvarlak olduğu ön kabulüyle hesaplamıştır. Daha sonraki dönemde ise Rönesans sonrasına kadar Yerküre'nin şekli ve özellikleriyle ilgili küçük ilerlemeler kaydedilmiştir.
