iLk_NuR
Üstat
Daha doğar doğmaz gördüm kaderimi babamın gözlerinde.Niye doğdun der gidiydi,neden oğlan değilsin diyordu gözleri.Daha doğar doğmaz atılmıştım ikinci plana.Beşiğimi bile odanın en uzak yerine koydular, beni hayatın hep en kuytu köşesine koyacaklarını o an anlamıştım.
Her geçen ayda çilem bin kat artıyordu.İlk iki yıl çektiremedikleri çileyi üçüncü yaşıma basar basmaz çektirmeye başladılar.Oysa ne umutlar beslemiştim.Doğum günümde ilk hediyemi alacağımı düşlemiştim.Bir bez bebek düşlemiştim,üstünde kırmızı çiçekler olan beyaz elbiseli sarı saçlı bir bebek.Ne çok sevinmiştim babamın beni iç odadan yanına çağırdığı zaman.A lacağım hediyenin hayaliyle sokuldum odanın gıcırdayan kapısından içeri,ufacık ayaklarım o zaman en hızlı adımlarını attı;ufacık yüreğim o zaman en hızlı çarpıntısını yaptı;ufacık gözlerim o zaman etrafı en ince ayrıntısına kadar taradı.Ne hayallerle girmiştim ben o odaya.Yine her zaman ki ses tonuya çağırdı babam beni yanına,yine her zaman ki bakışları vardı üstümde.Hiç düşlediğim gibi gelişmiyordu olaylar.Oysa halyallerimde babamın beni her zaman duymak istediğim gibi; abime konuştuğu gibi yumuşak sesiyle çağıracağını düşlemiştim,babamın bana abime baktığı gibi bakacağını düşlemiştim.Yine yanılmışım her zamanki gibi…..
Bebeğin elbisesini verdiler camları silmem için,sarı saçlarını vediler yerleri süpürmem için ve kardeşimi verdiler oyuncak bebek yerine bakmam içinBebek beklerken çocukluk çağımın başlamadan bittiğini bildirdiler bana.İşte o an anladım hayatımın dört duvar arasında temizlik yaparak geçeceğini,o zaman anladım bu dünyaya hizmetçi olarak getirildiğimi……
O zaman anladım dünyaya gelirken kız olmanın ilk başta kaybettirdiğini……
aLıNtI
Her geçen ayda çilem bin kat artıyordu.İlk iki yıl çektiremedikleri çileyi üçüncü yaşıma basar basmaz çektirmeye başladılar.Oysa ne umutlar beslemiştim.Doğum günümde ilk hediyemi alacağımı düşlemiştim.Bir bez bebek düşlemiştim,üstünde kırmızı çiçekler olan beyaz elbiseli sarı saçlı bir bebek.Ne çok sevinmiştim babamın beni iç odadan yanına çağırdığı zaman.A lacağım hediyenin hayaliyle sokuldum odanın gıcırdayan kapısından içeri,ufacık ayaklarım o zaman en hızlı adımlarını attı;ufacık yüreğim o zaman en hızlı çarpıntısını yaptı;ufacık gözlerim o zaman etrafı en ince ayrıntısına kadar taradı.Ne hayallerle girmiştim ben o odaya.Yine her zaman ki ses tonuya çağırdı babam beni yanına,yine her zaman ki bakışları vardı üstümde.Hiç düşlediğim gibi gelişmiyordu olaylar.Oysa halyallerimde babamın beni her zaman duymak istediğim gibi; abime konuştuğu gibi yumuşak sesiyle çağıracağını düşlemiştim,babamın bana abime baktığı gibi bakacağını düşlemiştim.Yine yanılmışım her zamanki gibi…..
Bebeğin elbisesini verdiler camları silmem için,sarı saçlarını vediler yerleri süpürmem için ve kardeşimi verdiler oyuncak bebek yerine bakmam içinBebek beklerken çocukluk çağımın başlamadan bittiğini bildirdiler bana.İşte o an anladım hayatımın dört duvar arasında temizlik yaparak geçeceğini,o zaman anladım bu dünyaya hizmetçi olarak getirildiğimi……
O zaman anladım dünyaya gelirken kız olmanın ilk başta kaybettirdiğini……
aLıNtI
