Doğumlarda normal kabul edilen oran, her yüz kız bebeğe karşılık 105 erkek bebeğin doğması. Bu durumun nedenine dair pek çok farklı teori var.
Erkek bebeklerin oranı, kız bebeklerin oranından daha fazla. İngiltere ve Galler’de kayıtların tutulmaya başladığı 1838’den bu yana da durum aşağı yukarı hep böyle çıkmış. 180 yıldır tekrar eden bu istatistiğin sebebinin ne olduğu ise üstünde tartışılan bir konu.
Çin ve Hindistan gibi “Ne olursa olsun, erkek olsun.” zihniyetinin baskın olduğu yerlerde erkek bebek sayısı daha fazla olmakla beraber, dünya genelinde erkek çocuk sayısı da kız çocuk sayısından hemen her zaman daha fazla oluyor. Bu oranı açıklamayı hedefleyen birkaç teori var.
Evrim Süreci
İlk teori, erkek ve kadınların yetişkinlikteki sayılarının eşit olması için erkek bebeklerin daha fazla olduğu yönünde. Erkekler hayatlarının neredeyse her döneminde ve her yerde daha fazla ölüm riskine sahipler. En azından Oxford Üniversitesi’nden İstatistik Doçenti David Steinsaltzs öyle söylüyor.
Teoriye göre erkek sayısı başlangıçta fazla olmalı ki ilerleyen dönemlerde kadın erkek sayısı eşitlenebilsin. Genel olarak kadınlar erkeklerden daha uzun yaşıyorlar ve daha büyük yaş gruplarında kadınların sayısı erkekleri geride bırakıyor.
Sperm ve Zamanlama
Çocuğun cinsiyetini babadan gelen sperm belirler. Kadınlar XX kromozom çiftine sahiptir, yani yumurta da X kromozomu taşımak zorundadır. Erkekler ise XY kromozomuna sahiptir. Babadan gelen kromozom X olursa bebek kız, Y olursa erkek olur. Hangi spermin yumurtayı dölleyeceği konusunda ise çeşitli ihtimaller var.
Anne ve babanın yaşları, kadının yumurta oluşum döngüsü, stres, beslenme ve hatta cinsel ilişkinin pozisyonu bile bu duruma etki edebiliyor.
Bütün bu teorilerin temelindeki mantık ise daha küçük olan Y kromozomuna sahip erkek spermler daha hızlı yüzerken, daha yavaş yüzen X kromozomlu spermler ise daha uzun süre hayatta kalıyor.
Stres düzeyi yüksek durumlarda kız, savaş ve çatışma ortamlarında ise erkek bebekler daha çok doğuyor.
Anne Rahminde Hayatta Kalabilmek
Taşıdığı kromozom fark etmeksizin yumurtayı dölleme şansı neredeyse eşit olan spermler bu farkı yaratmıyorsa ortada başka bir durum olabilir. Bu da anne rahminde hayatta kalma faktörüyle açıklanabilir.
Bu konuda yapılan iki araştırma ise iki farklı sonuç ortaya koyuyor. İlk araştırmaya göre hamileliğin başlangıç aşamalarında kız çocukların ölme riski daha yüksek. Diğer bir araştırma da sonraki aylarda erkek bebeklerin daha fazla risk altında olduğunu ve ölü doğum oranlarının erkek bebeklerde daha fazla olduğunu gösteriyor.
Erkek bebeklerin oranı, kız bebeklerin oranından daha fazla. İngiltere ve Galler’de kayıtların tutulmaya başladığı 1838’den bu yana da durum aşağı yukarı hep böyle çıkmış. 180 yıldır tekrar eden bu istatistiğin sebebinin ne olduğu ise üstünde tartışılan bir konu.
Çin ve Hindistan gibi “Ne olursa olsun, erkek olsun.” zihniyetinin baskın olduğu yerlerde erkek bebek sayısı daha fazla olmakla beraber, dünya genelinde erkek çocuk sayısı da kız çocuk sayısından hemen her zaman daha fazla oluyor. Bu oranı açıklamayı hedefleyen birkaç teori var.
Evrim Süreci
İlk teori, erkek ve kadınların yetişkinlikteki sayılarının eşit olması için erkek bebeklerin daha fazla olduğu yönünde. Erkekler hayatlarının neredeyse her döneminde ve her yerde daha fazla ölüm riskine sahipler. En azından Oxford Üniversitesi’nden İstatistik Doçenti David Steinsaltzs öyle söylüyor.
Teoriye göre erkek sayısı başlangıçta fazla olmalı ki ilerleyen dönemlerde kadın erkek sayısı eşitlenebilsin. Genel olarak kadınlar erkeklerden daha uzun yaşıyorlar ve daha büyük yaş gruplarında kadınların sayısı erkekleri geride bırakıyor.
Sperm ve Zamanlama
Çocuğun cinsiyetini babadan gelen sperm belirler. Kadınlar XX kromozom çiftine sahiptir, yani yumurta da X kromozomu taşımak zorundadır. Erkekler ise XY kromozomuna sahiptir. Babadan gelen kromozom X olursa bebek kız, Y olursa erkek olur. Hangi spermin yumurtayı dölleyeceği konusunda ise çeşitli ihtimaller var.
Anne ve babanın yaşları, kadının yumurta oluşum döngüsü, stres, beslenme ve hatta cinsel ilişkinin pozisyonu bile bu duruma etki edebiliyor.
Bütün bu teorilerin temelindeki mantık ise daha küçük olan Y kromozomuna sahip erkek spermler daha hızlı yüzerken, daha yavaş yüzen X kromozomlu spermler ise daha uzun süre hayatta kalıyor.
Stres düzeyi yüksek durumlarda kız, savaş ve çatışma ortamlarında ise erkek bebekler daha çok doğuyor.
Anne Rahminde Hayatta Kalabilmek
Taşıdığı kromozom fark etmeksizin yumurtayı dölleme şansı neredeyse eşit olan spermler bu farkı yaratmıyorsa ortada başka bir durum olabilir. Bu da anne rahminde hayatta kalma faktörüyle açıklanabilir.
Bu konuda yapılan iki araştırma ise iki farklı sonuç ortaya koyuyor. İlk araştırmaya göre hamileliğin başlangıç aşamalarında kız çocukların ölme riski daha yüksek. Diğer bir araştırma da sonraki aylarda erkek bebeklerin daha fazla risk altında olduğunu ve ölü doğum oranlarının erkek bebeklerde daha fazla olduğunu gösteriyor.
