Bankada babamla bir saat geçirmiştim, çünkü babamın para transferi yapması gerekiyordu. Dayanamadım ve sordum...
"Baba senin internet bankanı neden açmıyoruz?""Bunu neden yapayım? Bana sordu..."
“Böylece, banka havaleleri gibi şeyler için burada bir saat harcamanıza gerek kalmayacak.
Derslerinizi online olarak bile yapabilirsiniz. Her şey çok kolay olacak!
Onu internet bankacılığı dünyasıyla tanıştıracağım için çok heyecanlıydım.Bana "Bunu yaparsam evden çıkmama gerek kalmayacak" dedi.
'Evet evet' ! ona cevap verdim. Ona artık market ürünlerinin bile kapıya teslim edilebileceğini ve Amazon'un her şeyi teslim ettiğini söyledim!
Cevabı beni suskun bıraktı.
“Bugün bu bankaya girdiğimden beri dört arkadaşımla tanıştım, beni artık çok iyi tanıyan personelle bir süre sohbet ettim.Biliyorsun yalnızım... İhtiyacım olan şirket bu. Hazırlanmayı ve bankaya gelmeyi severim. Yeterince zamanım var, aradığım fiziksel temas bu.
2 yıl önce hastalandım, meyve aldığım dükkânın sahibi beni görmeye geldi, başucuma oturup ağladı.
Annen birkaç gün önce sabah yürüyüşü sırasında düştüğünde. Yerel bakkalımız onu gördü ve nerede yaşadığımı bildiği için hemen arabasına binip onu eve bıraktı.Her şey çevrimiçi olsaydı, bu "insan" temasına sahip olur muydum?
Neden her şeyin bana teslim edilmesini ve sadece bilgisayarımla etkileşim kurmamı isteyeyim?
Sadece "satış görevlisini" değil, muhatap olduğum kişiyi tanımak isterim. İlişkisel bağlar oluşturur.
Amazon tüm bunları da sağlıyor mu?"
Teknoloji hayat değildir...İnsanlarla zaman geçirin... cihazlarla değil.
alıntı
