Güneş Sistemi'nin ötesinde, Zart gezegeninde yaşayan Zıpzıp adlı uzaylı, günlerini boş boş geçirmekten sıkılmıştı. Kocaman antenleri sürekli titriyor, gözleri koca koca olmuş, bir heyecan arıyordu. Bir gün, Zart gezegeninin en büyük teleskobundan bakarken, mavi bir gezegen gördü. Bu, bizim güzel dünyamızdı ve Zıpzıp'ın dikkatini çeken şey, bu gezegendeki insanların tuhaf bir şeye aşırı düşkün olmalarıydı: Çerezler!
Zıpzıp, kafasında beliren parlak fikirle hemen arkadaşı Zırzır'ı yanına çağırdı. Zırzır, tam bir teknoloji dehasıydı ama biraz da sakardı. "Zırzır," dedi Zıpzıp heyecanla, "Dünya adlı bir gezegen buldum. Oradaki canlılar çerez adını verdikleri tuhaf nesnelere tapıyorlar. Onların çerezlerini alıp Zart'a götürürsek, bütün gezegen zevkten dört köşe olur!"
Zırzır'ın gözleri parladı. "Harika bir fikir Zıpzıp! Hem yeni bir teknoloji deneriz, hem de bol bol çerez yeriz. Hemen uzay gemisini hazırlıyorum!"
Böylece, Zıpzıp ve Zırzır, Zart gezegeninin en eski hurda yığınına benzeyen uzay gemileri "Çerez Hırsızı 1" ile yola çıktılar. Geminin içi garip düğmeler, kablolar ve bir de çay makinesiyle doluydu. Yolculuk boyunca, Zırzır yanlışlıkla sürekli geminin alarmını çalıştırıyor, Zıpzıp ise uzay çerezleri yiyerek sakinleşmeye çalışıyordu.
Nihayet, Dünya'ya vardılar. Önce İ
Güneş Sistemi'nin ötesinde, Zart gezegeninde yaşayan Zıpzıp adlı uzaylı, günlerini boş boş geçirmekten sıkılmıştı. Kocaman antenleri sürekli titriyor, gözleri koca koca olmuş, bir heyecan arıyordu. Bir gün, Zart gezegeninin en büyük teleskobundan bakarken, mavi bir gezegen gördü. Bu, bizim güzel dünyamızdı ve Zıpzıp'ın dikkatini çeken şey, bu gezegendeki insanların tuhaf bir şeye aşırı düşkün olmalarıydı: Çerezler!
Zıpzıp, kafasında beliren parlak fikirle hemen arkadaşı Zırzır'ı yanına çağırdı. Zırzır, tam bir teknoloji dehasıydı ama biraz da sakardı. "Zırzır," dedi Zıpzıp heyecanla, "Dünya adlı bir gezegen buldum. Oradaki canlılar çerez adını verdikleri tuhaf nesnelere tapıyorlar. Onların çerezlerini alıp Zart'a götürürsek, bütün gezegen zevkten dört köşe olur!"
Zırzır'ın gözleri parladı. "Harika bir fikir Zıpzıp! Hem yeni bir teknoloji deneriz, hem de bol bol çerez yeriz. Hemen uzay gemisini hazırlıyorum!"
Böylece, Zıpzıp ve Zırzır, Zart gezegeninin en eski hurda yığınına benzeyen uzay gemileri "Çerez Hırsızı 1" ile yola çıktılar. Geminin içi garip düğmeler, kablolar ve bir de çay makinesiyle doluydu. Yolculuk boyunca, Zırzır yanlışlıkla sürekli geminin alarmını çalıştırıyor, Zıpzıp ise uzay çerezleri yiyerek sakinleşmeye çalışıyordu.
Nihayet, Dünya'ya vardılar. Önce İstanbul'a indiler, çünkü Zıpzıp, internette gördüğü fotoğraflardan buranın çerez konusunda zengin olduğuna inanıyordu. Gece vakti, sessiz sedasız bir şekilde, büyük bir apartmanın çatısına kondular. Zırzır, çatıya dev bir vakum makinesi kurdu ve "Çerezleri Çekme Operasyonu" başladı.
Amaçları, alt kattaki dairelerden çerezleri vakumla çekmekti. Ancak Zırzır, yine beceriksizliğini konuşturmuştu. Vakum makinesinin ayarlarını karıştırmış, yalnızca çerez değil, ne bulursa çekiyordu. Bir anda, televizyon antenleri, çiçek saksıları, perdeler ve hatta ev kedileri vakuma doğru sürüklenmeye başladı.
İşte o anda, mahalledeki kedilerin en cesuru, Tekir, uyanmıştı. Tekir, bir yandan vakumdan kaçmaya çalışırken, bir yandan da garip yaratıkları gördü. Zıpzıp ve Zırzır, kediyi görünce çok şaşırmışlardı. Zıpzıp, "Bu da ne? Çerez avcısı bir canlı mı?" diye sordu. Zırzır ise, "Belki de bunlar, çerezleri muhafaza ediyorlardır!" diye cevapladı.
Tekir, uzaylıların ne dediğini anlamamıştı ama onların tuhaf hareketlerine bir anlam verememişti. Hemen diğer kedileri uyandırmaya gitti. Mahallenin tüm kedileri bir araya gelip, çatıda tuhaf bir operasyon yürüten uzaylılara karşı bir savunma planı yaptılar.
Zırzır, hala çerezleri vakumlamaya çalışırken, vakum makinesine bir anda bir sürü tırmalama saldırısı geldi. Kediler, pençelerini kullanarak vakum hortumunu parçalamaya başladılar. O sırada, Zıpzıp yanlışlıkla uzay gemisinin çay makinesinin düğmesine bastı. Çay makinesinden fışkıran sıcak çay, Zırzır'ın üzerine geldi. Zırzır bağırdı: "Aaaah! Yanıyorum!"
Çatı, bir anda tam bir kaos ortamına dönüşmüştü. Kediler miyavlıyor, uzaylılar bağırıyor, vakum makinesi arızalanıyor ve çay makinesi ortalığı ıslatıyordu. Apartmandaki insanlar da gürültüye uyandı. Herkes merakla pencereden bakıyordu, bazısı cep telefonuyla video çekiyordu.
Sonunda, Zıpzıp ve Zırzır pes ettiler. "Sanırım bu gezegenin çerezleri bizim için fazla zor," dedi Zıpzıp. Zırzır da kollarını iki yana açarak, "Evet, hem de pek lezzetli gibi de durmuyorlar!" diye ekledi.
"Çerez Hırsızı 1" arızalı vakum makinesi, bir sürü kedi tüyü ve sıcak çay kokusuyla beraber Zart gezegenine doğru yola çıktı. Zıpzıp ve Zırzır, evlerine döndüklerinde, çerez macerasından çok, kedilerle girdikleri savaş hakkında konuşuyorlardı. Zart gezegenindeki diğer uzaylılar ise bu komik maceralarına gülmekten kırılıyorlardı.
O günden sonra, Zart gezegenindeki uzaylılar, Dünya'daki çerezlere değil, kedilerin ne kadar korkusuz ve zeki olduğuna hayran kaldılar. Ve o gece, İstanbul'daki mahalle kedileri, insanlardan bile daha büyük bir kahramanlık hikayesine imza atmış oldular. O günden sonra, apartman sakinleri kedilere daha çok sevgi ve tabii ki, daha çok mama vermeye başladılar. Çünkü onlar, apartmanı uzaylılardan kurtaran kahramanlardı! Ve Zıpzıp ile Zırzır bir daha çerez hırsızlığına kalkışmadılar, en azından bir süre için...
çünkü Zıpzıp, internette gördüğü fotoğraflardan buranın çerez konusunda zengin olduğuna inanıyordu. Gece vakti, sessiz sedasız bir şekilde, büyük bir apartmanın çatısına kondular. Zırzır, çatıya dev bir vakum makinesi kurdu ve "Çerezleri Çekme Operasyonu" başladı.
Amaçları, alt kattaki dairelerden çerezleri vakumla çekmekti. Ancak Zırzır, yine beceriksizliğini konuşturmuştu. Vakum makinesinin ayarlarını karıştırmış, yalnızca çerez değil, ne bulursa çekiyordu. Bir anda, televizyon antenleri, çiçek saksıları, perdeler ve hatta ev kedileri vakuma doğru sürüklenmeye başladı.
İşte o anda, mahalledeki kedilerin en cesuru, Tekir, uyanmıştı. Tekir, bir yandan vakumdan kaçmaya çalışırken, bir yandan da garip yaratıkları gördü. Zıpzıp ve Zırzır, kediyi görünce çok şaşırmışlardı. Zıpzıp, "Bu da ne? Çerez avcısı bir canlı mı?" diye sordu. Zırzır ise, "Belki de bunlar, çerezleri muhafaza ediyorlardır!" diye cevapladı.
Tekir, uzaylıların ne dediğini anlamamıştı ama onların tuhaf hareketlerine bir anlam verememişti. Hemen diğer kedileri uyandırmaya gitti. Mahallenin tüm kedileri bir araya gelip, çatıda tuhaf bir operasyon yürüten uzaylılara karşı bir savunma planı yaptılar.
Zırzır, hala çerezleri vakumlamaya çalışırken, vakum makinesine bir anda bir sürü tırmalama saldırısı geldi. Kediler, pençelerini kullanarak vakum hortumunu parçalamaya başladılar. O sırada, Zıpzıp yanlışlıkla uzay gemisinin çay makinesinin düğmesine bastı. Çay makinesinden fışkıran sıcak çay, Zırzır'ın üzerine geldi. Zırzır bağırdı: "Aaaah! Yanıyorum!"
Çatı, bir anda tam bir kaos ortamına dönüşmüştü. Kediler miyavlıyor, uzaylılar bağırıyor, vakum makinesi arızalanıyor ve çay makinesi ortalığı ıslatıyordu. Apartmandaki insanlar da gürültüye uyandı. Herkes merakla pencereden bakıyordu, bazısı cep telefonuyla video çekiyordu.
Sonunda, Zıpzıp ve Zırzır pes ettiler. "Sanırım bu gezegenin çerezleri bizim için fazla zor," dedi Zıpzıp. Zırzır da kollarını iki yana açarak, "Evet, hem de pek lezzetli gibi de durmuyorlar!" diye ekledi.
"Çerez Hırsızı 1" arızalı vakum makinesi, bir sürü kedi tüyü ve sıcak çay kokusuyla beraber Zart gezegenine doğru yola çıktı. Zıpzıp ve Zırzır, evlerine döndüklerinde, çerez macerasından çok, kedilerle girdikleri savaş hakkında konuşuyorlardı. Zart gezegenindeki diğer uzaylılar ise bu komik maceralarına gülmekten kırılıyorlardı.
O günden sonra, Zart gezegenindeki uzaylılar, Dünya'daki çerezlere değil, kedilerin ne kadar korkusuz ve zeki olduğuna hayran kaldılar. Ve o gece, İstanbul'daki mahalle kedileri, insanlardan bile daha büyük bir kahramanlık hikayesine imza atmış oldular. O günden sonra, apartman sakinleri kedilere daha çok sevgi ve tabii ki, daha çok mama vermeye başladılar. Çünkü onlar, apartmanı uzaylılardan kurtaran kahramanlardı! Ve Zıpzıp ile Zırzır bir daha çerez hırsızlığına kalkışmadılar, en azından bir süre için...
Zıpzıp, kafasında beliren parlak fikirle hemen arkadaşı Zırzır'ı yanına çağırdı. Zırzır, tam bir teknoloji dehasıydı ama biraz da sakardı. "Zırzır," dedi Zıpzıp heyecanla, "Dünya adlı bir gezegen buldum. Oradaki canlılar çerez adını verdikleri tuhaf nesnelere tapıyorlar. Onların çerezlerini alıp Zart'a götürürsek, bütün gezegen zevkten dört köşe olur!"
Zırzır'ın gözleri parladı. "Harika bir fikir Zıpzıp! Hem yeni bir teknoloji deneriz, hem de bol bol çerez yeriz. Hemen uzay gemisini hazırlıyorum!"
Böylece, Zıpzıp ve Zırzır, Zart gezegeninin en eski hurda yığınına benzeyen uzay gemileri "Çerez Hırsızı 1" ile yola çıktılar. Geminin içi garip düğmeler, kablolar ve bir de çay makinesiyle doluydu. Yolculuk boyunca, Zırzır yanlışlıkla sürekli geminin alarmını çalıştırıyor, Zıpzıp ise uzay çerezleri yiyerek sakinleşmeye çalışıyordu.
Nihayet, Dünya'ya vardılar. Önce İ
Güneş Sistemi'nin ötesinde, Zart gezegeninde yaşayan Zıpzıp adlı uzaylı, günlerini boş boş geçirmekten sıkılmıştı. Kocaman antenleri sürekli titriyor, gözleri koca koca olmuş, bir heyecan arıyordu. Bir gün, Zart gezegeninin en büyük teleskobundan bakarken, mavi bir gezegen gördü. Bu, bizim güzel dünyamızdı ve Zıpzıp'ın dikkatini çeken şey, bu gezegendeki insanların tuhaf bir şeye aşırı düşkün olmalarıydı: Çerezler!
Zıpzıp, kafasında beliren parlak fikirle hemen arkadaşı Zırzır'ı yanına çağırdı. Zırzır, tam bir teknoloji dehasıydı ama biraz da sakardı. "Zırzır," dedi Zıpzıp heyecanla, "Dünya adlı bir gezegen buldum. Oradaki canlılar çerez adını verdikleri tuhaf nesnelere tapıyorlar. Onların çerezlerini alıp Zart'a götürürsek, bütün gezegen zevkten dört köşe olur!"
Zırzır'ın gözleri parladı. "Harika bir fikir Zıpzıp! Hem yeni bir teknoloji deneriz, hem de bol bol çerez yeriz. Hemen uzay gemisini hazırlıyorum!"
Böylece, Zıpzıp ve Zırzır, Zart gezegeninin en eski hurda yığınına benzeyen uzay gemileri "Çerez Hırsızı 1" ile yola çıktılar. Geminin içi garip düğmeler, kablolar ve bir de çay makinesiyle doluydu. Yolculuk boyunca, Zırzır yanlışlıkla sürekli geminin alarmını çalıştırıyor, Zıpzıp ise uzay çerezleri yiyerek sakinleşmeye çalışıyordu.
Nihayet, Dünya'ya vardılar. Önce İstanbul'a indiler, çünkü Zıpzıp, internette gördüğü fotoğraflardan buranın çerez konusunda zengin olduğuna inanıyordu. Gece vakti, sessiz sedasız bir şekilde, büyük bir apartmanın çatısına kondular. Zırzır, çatıya dev bir vakum makinesi kurdu ve "Çerezleri Çekme Operasyonu" başladı.
Amaçları, alt kattaki dairelerden çerezleri vakumla çekmekti. Ancak Zırzır, yine beceriksizliğini konuşturmuştu. Vakum makinesinin ayarlarını karıştırmış, yalnızca çerez değil, ne bulursa çekiyordu. Bir anda, televizyon antenleri, çiçek saksıları, perdeler ve hatta ev kedileri vakuma doğru sürüklenmeye başladı.
İşte o anda, mahalledeki kedilerin en cesuru, Tekir, uyanmıştı. Tekir, bir yandan vakumdan kaçmaya çalışırken, bir yandan da garip yaratıkları gördü. Zıpzıp ve Zırzır, kediyi görünce çok şaşırmışlardı. Zıpzıp, "Bu da ne? Çerez avcısı bir canlı mı?" diye sordu. Zırzır ise, "Belki de bunlar, çerezleri muhafaza ediyorlardır!" diye cevapladı.
Tekir, uzaylıların ne dediğini anlamamıştı ama onların tuhaf hareketlerine bir anlam verememişti. Hemen diğer kedileri uyandırmaya gitti. Mahallenin tüm kedileri bir araya gelip, çatıda tuhaf bir operasyon yürüten uzaylılara karşı bir savunma planı yaptılar.
Zırzır, hala çerezleri vakumlamaya çalışırken, vakum makinesine bir anda bir sürü tırmalama saldırısı geldi. Kediler, pençelerini kullanarak vakum hortumunu parçalamaya başladılar. O sırada, Zıpzıp yanlışlıkla uzay gemisinin çay makinesinin düğmesine bastı. Çay makinesinden fışkıran sıcak çay, Zırzır'ın üzerine geldi. Zırzır bağırdı: "Aaaah! Yanıyorum!"
Çatı, bir anda tam bir kaos ortamına dönüşmüştü. Kediler miyavlıyor, uzaylılar bağırıyor, vakum makinesi arızalanıyor ve çay makinesi ortalığı ıslatıyordu. Apartmandaki insanlar da gürültüye uyandı. Herkes merakla pencereden bakıyordu, bazısı cep telefonuyla video çekiyordu.
Sonunda, Zıpzıp ve Zırzır pes ettiler. "Sanırım bu gezegenin çerezleri bizim için fazla zor," dedi Zıpzıp. Zırzır da kollarını iki yana açarak, "Evet, hem de pek lezzetli gibi de durmuyorlar!" diye ekledi.
"Çerez Hırsızı 1" arızalı vakum makinesi, bir sürü kedi tüyü ve sıcak çay kokusuyla beraber Zart gezegenine doğru yola çıktı. Zıpzıp ve Zırzır, evlerine döndüklerinde, çerez macerasından çok, kedilerle girdikleri savaş hakkında konuşuyorlardı. Zart gezegenindeki diğer uzaylılar ise bu komik maceralarına gülmekten kırılıyorlardı.
O günden sonra, Zart gezegenindeki uzaylılar, Dünya'daki çerezlere değil, kedilerin ne kadar korkusuz ve zeki olduğuna hayran kaldılar. Ve o gece, İstanbul'daki mahalle kedileri, insanlardan bile daha büyük bir kahramanlık hikayesine imza atmış oldular. O günden sonra, apartman sakinleri kedilere daha çok sevgi ve tabii ki, daha çok mama vermeye başladılar. Çünkü onlar, apartmanı uzaylılardan kurtaran kahramanlardı! Ve Zıpzıp ile Zırzır bir daha çerez hırsızlığına kalkışmadılar, en azından bir süre için...
çünkü Zıpzıp, internette gördüğü fotoğraflardan buranın çerez konusunda zengin olduğuna inanıyordu. Gece vakti, sessiz sedasız bir şekilde, büyük bir apartmanın çatısına kondular. Zırzır, çatıya dev bir vakum makinesi kurdu ve "Çerezleri Çekme Operasyonu" başladı.
Amaçları, alt kattaki dairelerden çerezleri vakumla çekmekti. Ancak Zırzır, yine beceriksizliğini konuşturmuştu. Vakum makinesinin ayarlarını karıştırmış, yalnızca çerez değil, ne bulursa çekiyordu. Bir anda, televizyon antenleri, çiçek saksıları, perdeler ve hatta ev kedileri vakuma doğru sürüklenmeye başladı.
İşte o anda, mahalledeki kedilerin en cesuru, Tekir, uyanmıştı. Tekir, bir yandan vakumdan kaçmaya çalışırken, bir yandan da garip yaratıkları gördü. Zıpzıp ve Zırzır, kediyi görünce çok şaşırmışlardı. Zıpzıp, "Bu da ne? Çerez avcısı bir canlı mı?" diye sordu. Zırzır ise, "Belki de bunlar, çerezleri muhafaza ediyorlardır!" diye cevapladı.
Tekir, uzaylıların ne dediğini anlamamıştı ama onların tuhaf hareketlerine bir anlam verememişti. Hemen diğer kedileri uyandırmaya gitti. Mahallenin tüm kedileri bir araya gelip, çatıda tuhaf bir operasyon yürüten uzaylılara karşı bir savunma planı yaptılar.
Zırzır, hala çerezleri vakumlamaya çalışırken, vakum makinesine bir anda bir sürü tırmalama saldırısı geldi. Kediler, pençelerini kullanarak vakum hortumunu parçalamaya başladılar. O sırada, Zıpzıp yanlışlıkla uzay gemisinin çay makinesinin düğmesine bastı. Çay makinesinden fışkıran sıcak çay, Zırzır'ın üzerine geldi. Zırzır bağırdı: "Aaaah! Yanıyorum!"
Çatı, bir anda tam bir kaos ortamına dönüşmüştü. Kediler miyavlıyor, uzaylılar bağırıyor, vakum makinesi arızalanıyor ve çay makinesi ortalığı ıslatıyordu. Apartmandaki insanlar da gürültüye uyandı. Herkes merakla pencereden bakıyordu, bazısı cep telefonuyla video çekiyordu.
Sonunda, Zıpzıp ve Zırzır pes ettiler. "Sanırım bu gezegenin çerezleri bizim için fazla zor," dedi Zıpzıp. Zırzır da kollarını iki yana açarak, "Evet, hem de pek lezzetli gibi de durmuyorlar!" diye ekledi.
"Çerez Hırsızı 1" arızalı vakum makinesi, bir sürü kedi tüyü ve sıcak çay kokusuyla beraber Zart gezegenine doğru yola çıktı. Zıpzıp ve Zırzır, evlerine döndüklerinde, çerez macerasından çok, kedilerle girdikleri savaş hakkında konuşuyorlardı. Zart gezegenindeki diğer uzaylılar ise bu komik maceralarına gülmekten kırılıyorlardı.
O günden sonra, Zart gezegenindeki uzaylılar, Dünya'daki çerezlere değil, kedilerin ne kadar korkusuz ve zeki olduğuna hayran kaldılar. Ve o gece, İstanbul'daki mahalle kedileri, insanlardan bile daha büyük bir kahramanlık hikayesine imza atmış oldular. O günden sonra, apartman sakinleri kedilere daha çok sevgi ve tabii ki, daha çok mama vermeye başladılar. Çünkü onlar, apartmanı uzaylılardan kurtaran kahramanlardı! Ve Zıpzıp ile Zırzır bir daha çerez hırsızlığına kalkışmadılar, en azından bir süre için...
