İstiklal Madalyası Kimlere Verilir?
15 Mayıs 1919’dan 9 Eylül 1922 tarihine kadar süren Kurtuluş Savaşı’nda cephede veya cephe gerisinde kahramanlık ve fedakarlık gösterenlere İstiklal Madalyası verilmiştir.
20 Kasım 1920’den itibaren 1926 yılına kadar milletvekili kuvay-ı milliyeci PTT memuru mülki amir ve askerlerden oluşan toplam 6920 kişi TBMM tarafından İstiklal Madalyası ile ödüllendirilmiştir. 1968’de 1005 sayılı yasanın (1 Mart 1968 tarihi itibariyle) kabulüne kadar geçen 47 yıl içinde 17.557’si subay-astsubay ve 77.704’ü erbaş ve er olmak üzere toplam 95.261 kişiye “İstiklal Madalyası” verilmiştir.
30 Ocak 1929 gün ve 3579 sayılı kanun gereğince; Kurtuluş Savaşı'nda milli orduda görev alan alay sancaklarına da birer İstiklal Madalyası verilmiştir.
Türkiye'de ayrıca İstiklal Madalyası sahibi iki şehir bulunmaktadır. Bunlar Kahramanmaraş ve İnebolu'dur.
Kahramanmaraş 21 Ocak 1920 – 11 Şubat 1920 arasında kurtuluş mücadelesi vererek şehri Fransız işgalinden kurtaran halkın kahramanlığı nedeniyle 5 Nisan 1925’te kırmızı şeritli istiklal madalyası ile ödüllendirildi. Kurtuluş Savaşı sonrasında Meclis’ten gelen şehirde Kurtuluş Savaşı’na katılanların bildirilmesi şeklindeki yazı üzerine toplanan şehrin ileri gelenlerinin “Maraş’ta Milli Mücadele’ye katılmayan tek bir fert bile yoktur” cevabı üzerine T.B.M.M madalyayı fertlere değil bütün şehir halkına verme kararı almıştır. 1925’ten beri 12 Şubat’ta gerçekleşen törenlerde şehrin İstiklal Madalyası bayrağa törenle takılarak bu olay canlandırırlı.
İnebolu ise 9 Nisan 1924 tarihli TBMM kararıyla İnebolulu kayıkçıların gayretleri ve başarıları nedeniyle beyaz şeritli istiklal madalyası ile ödüllendirilmiştir. Madalya İnebolu Belediyesi’nde muhafaza edilmektedir. Her yıl 9 Haziran’da tören alanında istiklal madalyası ile birlikte verilen berat açılıp okunur.
İstiklal Madalyası madalya sahibinin ölümü üzerine kanuni mirasçılarına devreder.
İlk İstiklal Madalyası Sahipleri
T.B.M.M. 1. Dönem üyelerinden bazılarına İstiklal Madalyası verilmesi için Gazi Mustafa Kemal Paşa tarafından yazılan tezkere TBMM'nin 21 Kasım 1923 Çarşamba günü 65. toplantısında görüşülmüş ve yapılan oylama sonucunda Mustafa Kemal ve 23 arkadaşına kırmızı-yeşil şeritli İstiklal Madalyası verilmesi oybirliğiyle kabul edilmiştir.
Buna göre TBMM Birinci Devre üyelerinden olup Batı Cephesi'nin Kuzey Grubu'nda yararlık gösteren asker milletvekilleriyle sivil şahıslara 66 sayılı yasanın ikinci ve beşinci maddelerine dayanılarak İstiklal Madalyası verilmiştir.
Kırmızı-yeşil şeritli İstiklal Madalyası verilen kişiler ise şunlardır
1. Gazi Mustafa Kemal Paşa(Ankara)
2. Fevzi Paşa (Çakmak) (Kozan)
3. İsmet Paşa (İnönü) (Edirne)
4. Ali Fuat Paşa (Cebesoy) (Ankara)
5. Kazım Karabekir Paşa (Karesi)
6. Refet Paşa (Bele) (İzmir)
7. Fahrettin Paşa (Altay) (Mersin)
8. Ali Çetinkaya (Karahisarı Sahip)
9. Avni Zaimler (Saruhan)
10. Hüsrev Gerede (Trabzon)
11. Cavit Erdel (Kars)
12. Cafer Tayyar Eğilmez (Edirne)
13. Hacı Şükrü Aydınlı (Diyarbakır)
14. Mahmut Esat İleri (Aydın)
15. Memduh Necdet Erbek (Karahisarı Şarki)
16. Ömer Lütfi Argeşo (Karahisarı Sahib)
17. Selahattin Köseoğlu (Mersin)
18. Celal Bayar (Saruhan)
19. Mustafa Necati Uğural (Saruhan)
20. Reşat Kayalı (Saruhan)
21. Mehmet Vehbi Bolak (Karesi)
22. Osmanzade Hamdi Aksoy (Ertuğrul)
23. Hüseyin Gökçelik (Elazığ)
24. Rıza Kotan (Muş)
15 Mayıs 1919’dan 9 Eylül 1922 tarihine kadar süren Kurtuluş Savaşı’nda cephede veya cephe gerisinde kahramanlık ve fedakarlık gösterenlere İstiklal Madalyası verilmiştir.
20 Kasım 1920’den itibaren 1926 yılına kadar milletvekili kuvay-ı milliyeci PTT memuru mülki amir ve askerlerden oluşan toplam 6920 kişi TBMM tarafından İstiklal Madalyası ile ödüllendirilmiştir. 1968’de 1005 sayılı yasanın (1 Mart 1968 tarihi itibariyle) kabulüne kadar geçen 47 yıl içinde 17.557’si subay-astsubay ve 77.704’ü erbaş ve er olmak üzere toplam 95.261 kişiye “İstiklal Madalyası” verilmiştir.
30 Ocak 1929 gün ve 3579 sayılı kanun gereğince; Kurtuluş Savaşı'nda milli orduda görev alan alay sancaklarına da birer İstiklal Madalyası verilmiştir.
Türkiye'de ayrıca İstiklal Madalyası sahibi iki şehir bulunmaktadır. Bunlar Kahramanmaraş ve İnebolu'dur.
Kahramanmaraş 21 Ocak 1920 – 11 Şubat 1920 arasında kurtuluş mücadelesi vererek şehri Fransız işgalinden kurtaran halkın kahramanlığı nedeniyle 5 Nisan 1925’te kırmızı şeritli istiklal madalyası ile ödüllendirildi. Kurtuluş Savaşı sonrasında Meclis’ten gelen şehirde Kurtuluş Savaşı’na katılanların bildirilmesi şeklindeki yazı üzerine toplanan şehrin ileri gelenlerinin “Maraş’ta Milli Mücadele’ye katılmayan tek bir fert bile yoktur” cevabı üzerine T.B.M.M madalyayı fertlere değil bütün şehir halkına verme kararı almıştır. 1925’ten beri 12 Şubat’ta gerçekleşen törenlerde şehrin İstiklal Madalyası bayrağa törenle takılarak bu olay canlandırırlı.
İnebolu ise 9 Nisan 1924 tarihli TBMM kararıyla İnebolulu kayıkçıların gayretleri ve başarıları nedeniyle beyaz şeritli istiklal madalyası ile ödüllendirilmiştir. Madalya İnebolu Belediyesi’nde muhafaza edilmektedir. Her yıl 9 Haziran’da tören alanında istiklal madalyası ile birlikte verilen berat açılıp okunur.
İstiklal Madalyası madalya sahibinin ölümü üzerine kanuni mirasçılarına devreder.
İlk İstiklal Madalyası Sahipleri
T.B.M.M. 1. Dönem üyelerinden bazılarına İstiklal Madalyası verilmesi için Gazi Mustafa Kemal Paşa tarafından yazılan tezkere TBMM'nin 21 Kasım 1923 Çarşamba günü 65. toplantısında görüşülmüş ve yapılan oylama sonucunda Mustafa Kemal ve 23 arkadaşına kırmızı-yeşil şeritli İstiklal Madalyası verilmesi oybirliğiyle kabul edilmiştir.
Buna göre TBMM Birinci Devre üyelerinden olup Batı Cephesi'nin Kuzey Grubu'nda yararlık gösteren asker milletvekilleriyle sivil şahıslara 66 sayılı yasanın ikinci ve beşinci maddelerine dayanılarak İstiklal Madalyası verilmiştir.
Kırmızı-yeşil şeritli İstiklal Madalyası verilen kişiler ise şunlardır
1. Gazi Mustafa Kemal Paşa(Ankara)
2. Fevzi Paşa (Çakmak) (Kozan)
3. İsmet Paşa (İnönü) (Edirne)
4. Ali Fuat Paşa (Cebesoy) (Ankara)
5. Kazım Karabekir Paşa (Karesi)
6. Refet Paşa (Bele) (İzmir)
7. Fahrettin Paşa (Altay) (Mersin)
8. Ali Çetinkaya (Karahisarı Sahip)
9. Avni Zaimler (Saruhan)
10. Hüsrev Gerede (Trabzon)
11. Cavit Erdel (Kars)
12. Cafer Tayyar Eğilmez (Edirne)
13. Hacı Şükrü Aydınlı (Diyarbakır)
14. Mahmut Esat İleri (Aydın)
15. Memduh Necdet Erbek (Karahisarı Şarki)
16. Ömer Lütfi Argeşo (Karahisarı Sahib)
17. Selahattin Köseoğlu (Mersin)
18. Celal Bayar (Saruhan)
19. Mustafa Necati Uğural (Saruhan)
20. Reşat Kayalı (Saruhan)
21. Mehmet Vehbi Bolak (Karesi)
22. Osmanzade Hamdi Aksoy (Ertuğrul)
23. Hüseyin Gökçelik (Elazığ)
24. Rıza Kotan (Muş)
