Çocukları sevmemek mümkün değil. Ama onlara bakmak, onları anlamak ve onlarla birlikte bir kez daha büyümek her babayiğidin harcı da değil. Ayrıca kim demiş herkes ana-baba olmak zorunda diye. Başka bir açısı daha var meselenin. İyi ana-baba olabilecekleri de başka kaygılarla bu yoldan alıkoymak da haksızlık. Bakabileceğin kadar çocuk yap felsefesi yalnızca az çocuk yapmak anlamına gelmiyor artık. Bu testin amacı kaç çocuğunuz olabileceğini tespit etmek. Ama tabii testi çözün ve hemen gidip çocuk yapın da demiyoruz. Zira hiçbir bilimsel iddiamız yok… Biz sadece çocukça işlerle uğraşıyoruz…
İki çocuk size yeter. Bütün ilginizi tek bir çocuğa verirseniz onu bunaltabilir, gereğinden fazla şımartabilirsiniz. Çünkü sevgi, şefkat ve ilgi kapasiteniz bir hayli gelişkin. Hem siz bir çocuğa oyun arkadaşı olabilecek biri de değilsiniz. Hayatı ciddiye alıyorsunuz ve çocuğun oyun, eğlence ihtiyaçları değil, gelecek kaygısı, sağlığı gibi meselelere odaklanma eğilimindesiniz. Bu durumda çocuğunuzun bir de kardeşe ihtiyaç duyması muhtemel. Siz ise her ikisi için de gereken geleceği kurmayı bilecek kadar istikrarlısınız. O yüzden onlara bakmakta hiç zorlanmayacaksınız.
Çok çocuk
Hiç büyümeyeceksiniz siz, o yüzden bir sürü çocuğunuz olmalı. Tabii bunu söylerken finansal koşullarınızı hesaba katmıyoruz. Siz mutlaka işin bu yönünü de dikkate alın. Mutlaka biyolojik çocuklarınıza bakacaksınız diye bir kaide de yok. Malum dünyada milyonlarca kimsesiz ve bakıma ihtiyacı olan çocuk var. Sahip olduğunuz enerjiyi onlara da paylaştırabilirsiniz. Hem hiçbir zaman bitecek gibi görünmüyor o enerji. Çocukla çocuk, büyükle büyük olabilen doğanız; daha ilk bakışta bir çocuğun neye ihtiyacı olduğunu kavrayıveren kapasiteniz ve içinizdeki o engin merhamet sizi bulunmaz bir ebeveyn yapıyor. Bir kere çocuğu büyütenin ekmek, su kadar sevgi ve anlayış olduğunu biliyorsunuz. Ne diyelim, şu dünyaya sizin çocuğunuz olarak gelmek varmış…
Siz odaklanmayı seviyorsunuz. İlginizi, sevginizi iki ya da daha fazla çocuğa bölüştürmekte sıkıntı çekebilirsiniz. Az ve öz, en önemli hayat felsefeniz. Bir çocuğu en iyi şekilde yetiştirebilecekken daha fazlasına bu enerjiyi bölmeniz çok anlamlı değil. Nasılsa onun kardeşi de, oyun arkadaşı da, annesi ya da babası da olma enerjisine sahipsiniz. Onunla birlikte bir kez daha büyüyecek, gerektiğinde sizi çocuklaştırmasına izin vereceksiniz. Ayrıca çocuğunuz da sizin en iyi dostunuz, en yakınınız olarak yetişecek bu koşullar altında.
Çok çocuk
Hiç büyümeyeceksiniz siz, o yüzden bir sürü çocuğunuz olmalı. Tabii bunu söylerken finansal koşullarınızı hesaba katmıyoruz. Siz mutlaka işin bu yönünü de dikkate alın. Mutlaka biyolojik çocuklarınıza bakacaksınız diye bir kaide de yok. Malum dünyada milyonlarca kimsesiz ve bakıma ihtiyacı olan çocuk var. Sahip olduğunuz enerjiyi onlara da paylaştırabilirsiniz. Hem hiçbir zaman bitecek gibi görünmüyor o enerji. Çocukla çocuk, büyükle büyük olabilen doğanız; daha ilk bakışta bir çocuğun neye ihtiyacı olduğunu kavrayıveren kapasiteniz ve içinizdeki o engin merhamet sizi bulunmaz bir ebeveyn yapıyor. Bir kere çocuğu büyütenin ekmek, su kadar sevgi ve anlayış olduğunu biliyorsunuz. Ne diyelim, şu dünyaya sizin çocuğunuz olarak gelmek varmış
bende öyle diyorum evimin her yerinden çocuk sesleri gelsin
Siz pek çocuk büyütebilecek birine benzemiyorsunuz. Sabırsızlığınız ve titizliğiniz nedeniyle çocuklu bir hayatı hem kendinize, hem çocuğunuza zehir edebilirsiniz. O yüzden eşin dostun çocuklarını sevmekle yetinebilir, arada bir kimsesiz çocuklara yardım ederek içinizde kalan ebeveynlik eğilimini tatmin edebilirsiniz. Hem dünyada sizin verdiklerinizi almaya hazır o kadar çok çocuk ve sizin de kendileri için endişeleneceğiniz o kadar çok dostunuz, yakınınız var ki, bir tek kişiye bile gerek yok artık
ileriki dönemde elbette çocuğum olmalı hatta 3 yada 4 tana istiyorum ama şuan kendimle zor başettiğim için olmasa da olur ben bi büyüyeyim