Kahramanmaraş Mutfağı
Kahramanmaraş’ta M.Ö. 6000 yılından bugüne yerleşik bir hayatın olması, bu süre içinde çeşitli medeniyetlere ev sahipliği yapması, son dokuz yüz yılda Dulkadiroğluları zamanında beylik merkezi ve Osmanlılar döneminde vilayet olması kültür değerleri açısından Kahramanmaraş’ın ayrıcalıklı bir konumda olmasını sağlamıştır.
Coğrafi konum olarak da üç iklimin kavşağında (Akdeniz, İç Anadolu ve Güneydoğu Anadolu Bölgeleri) yer alan Kahramanmaraş, ayrıca su kaynaklarının bolluğu ve yeryüzü şekillerindeki çeşitliliğin sonucu hemen hemen her türlü gıda ürününün yetişmesi imkânını vermiştir.
Bütün bu olumlu özelliklere bir de Kahramanmaraşlıların genlerine işlemiş olan “yapılanın en iyisini, en güzelini yapma hasleti” eklenince; Kahramanmaraş mutfağının çok özenle yapılmış yemeklerden oluştuğunu görürüz.
Kahramanmaraşlılar her ürünün, hasat mevsiminde en kalitelisini alırlar. Kışlık zahirelerini ya kendileri hazırlar veya güvendikleri kişilere hazırlatırlar. Kışa girmeden her Kahramanmaraşlının kilerinde bir yıllık pirinç, bulgur, nohut, fasulye gibi kuru gıdalar ile tarhana, ceviz, badem, bastık, pestil, samsa ve sucuk gibi gıda ürünleri stoklanır.
Günübirlik tüketilecek gıdalarda da çok özenli davranılır. Herkesin bir kasabı bir manavı vardır. Kasaptan et alınırken hangi bölgenin eti olduğu sorulmadan alınmaz. Et tercihinde kuzu veya keçi etinin önceliği vardır. Mümkün olduğunca büyükbaş hayvan etini mutfağına sokmaz. Manavından sebzesini alırken sebzenin en tazesini ve en körpesini seçer. Bütün bu gıda maddelerinin alışverişini evin erkeği yapar. Erkekler de yemeğin lezzetine böylece bir katkıda bulunmuş olurlar. Kahramanmaraşlı yemeği birinci planda karnını doyurmak için değil damak zevkini almak için yer.
Kahramanmaraş’ta M.Ö. 6000 yılından bugüne yerleşik bir hayatın olması, bu süre içinde çeşitli medeniyetlere ev sahipliği yapması, son dokuz yüz yılda Dulkadiroğluları zamanında beylik merkezi ve Osmanlılar döneminde vilayet olması kültür değerleri açısından Kahramanmaraş’ın ayrıcalıklı bir konumda olmasını sağlamıştır.
Coğrafi konum olarak da üç iklimin kavşağında (Akdeniz, İç Anadolu ve Güneydoğu Anadolu Bölgeleri) yer alan Kahramanmaraş, ayrıca su kaynaklarının bolluğu ve yeryüzü şekillerindeki çeşitliliğin sonucu hemen hemen her türlü gıda ürününün yetişmesi imkânını vermiştir.
Bütün bu olumlu özelliklere bir de Kahramanmaraşlıların genlerine işlemiş olan “yapılanın en iyisini, en güzelini yapma hasleti” eklenince; Kahramanmaraş mutfağının çok özenle yapılmış yemeklerden oluştuğunu görürüz.
Kahramanmaraşlılar her ürünün, hasat mevsiminde en kalitelisini alırlar. Kışlık zahirelerini ya kendileri hazırlar veya güvendikleri kişilere hazırlatırlar. Kışa girmeden her Kahramanmaraşlının kilerinde bir yıllık pirinç, bulgur, nohut, fasulye gibi kuru gıdalar ile tarhana, ceviz, badem, bastık, pestil, samsa ve sucuk gibi gıda ürünleri stoklanır.
Günübirlik tüketilecek gıdalarda da çok özenli davranılır. Herkesin bir kasabı bir manavı vardır. Kasaptan et alınırken hangi bölgenin eti olduğu sorulmadan alınmaz. Et tercihinde kuzu veya keçi etinin önceliği vardır. Mümkün olduğunca büyükbaş hayvan etini mutfağına sokmaz. Manavından sebzesini alırken sebzenin en tazesini ve en körpesini seçer. Bütün bu gıda maddelerinin alışverişini evin erkeği yapar. Erkekler de yemeğin lezzetine böylece bir katkıda bulunmuş olurlar. Kahramanmaraşlı yemeği birinci planda karnını doyurmak için değil damak zevkini almak için yer.
