Bir zamanlar oldukca kirici karaktere sahip bir cocuk vardi. Birgün babasi cocuga bir cuval dolusu civi vererek, her sinirlendiginde ya da birisiyle münakasa etmek durumuna geldiginde bahce citine bir civi cakmasini söyledi.
Birinci gün cocuk bahce citine tam 37 civi cakti. Ilerliyen haftalar icinde cocuk, kendisini kontrol etmeyi ögrenmeye basladi ve bahce citine caktigi civi sayisi hergün azalmaya basladi. Sonunda cocuk, her sinirlendiginde bahce citine civi cakmanin onu rahatlattigini ve kendisini kontrol etmesini kolaylastirdigini farketti.
Ve nihayet cocugun bahce bahce citine civi cakmaya ihtiyac duymadigi gün geldi. Hemen babasina gitti ve bugün bahce citine hic civi cakmadigini söyledi.
Babasi ona bu kez de, bahce citine caktigi civilerden hergün bir tanesini sökmesini söyledi. Cocuk sevincini ve kizginligini kontrol etmeyi basarmisti.
Uzun günler sonra cocuk babasina gelerek bahce citindeki tüm civileri söktügünü söyledi.
Babasi oglunu bahce citinin önüne götürüp dedi ki:Oglum, sen iyi is basardin. Ama bir de su citte biraktigin deliklere bak. Bu cit asla eskisi gibi olmayacak. dedi. Ve sözlerine söyle devam etti:
Birisiyle kavga ettigin ya da kalbini kirdigin zaman, o kiside bu delikler gibi bir yara acmis olursun. Birisini kirabilir ve sonra da özür dileyebilirsin.
Fakat o yara her zaman kalacaktir. Defalarca özür dilesende o yara kalicidir. Birisini kelimelerle yaralamak, o kisiyi fiziksel olarak yaralamak kadar kötüdür.
Dostlar ender bulunan mücevherlerdir. Onlar seni mutlu eder ve destek olur.
Ihtiyacin oldugunda seni dinlemeye hazirdirlar.
Her zaman arkandadirlar ve yürekleri sana aciktir.
Dostlarina onlari ne kadar sevdigini göstermelisin.
Birinci gün cocuk bahce citine tam 37 civi cakti. Ilerliyen haftalar icinde cocuk, kendisini kontrol etmeyi ögrenmeye basladi ve bahce citine caktigi civi sayisi hergün azalmaya basladi. Sonunda cocuk, her sinirlendiginde bahce citine civi cakmanin onu rahatlattigini ve kendisini kontrol etmesini kolaylastirdigini farketti.
Ve nihayet cocugun bahce bahce citine civi cakmaya ihtiyac duymadigi gün geldi. Hemen babasina gitti ve bugün bahce citine hic civi cakmadigini söyledi.
Babasi ona bu kez de, bahce citine caktigi civilerden hergün bir tanesini sökmesini söyledi. Cocuk sevincini ve kizginligini kontrol etmeyi basarmisti.
Uzun günler sonra cocuk babasina gelerek bahce citindeki tüm civileri söktügünü söyledi.
Babasi oglunu bahce citinin önüne götürüp dedi ki:Oglum, sen iyi is basardin. Ama bir de su citte biraktigin deliklere bak. Bu cit asla eskisi gibi olmayacak. dedi. Ve sözlerine söyle devam etti:
Birisiyle kavga ettigin ya da kalbini kirdigin zaman, o kiside bu delikler gibi bir yara acmis olursun. Birisini kirabilir ve sonra da özür dileyebilirsin.
Fakat o yara her zaman kalacaktir. Defalarca özür dilesende o yara kalicidir. Birisini kelimelerle yaralamak, o kisiyi fiziksel olarak yaralamak kadar kötüdür.
Dostlar ender bulunan mücevherlerdir. Onlar seni mutlu eder ve destek olur.
Ihtiyacin oldugunda seni dinlemeye hazirdirlar.
Her zaman arkandadirlar ve yürekleri sana aciktir.
Dostlarina onlari ne kadar sevdigini göstermelisin.
<<Dostlugun en iyi yani, sirlarinizi acabileceginiz birisi olmasidir.>>
(Alessandro Manzoni)
(Alessandro Manzoni)
