Karadeniz iklimi okyanussal yani ılıman iklim kuşağıdır ve dünyada batı rüzgârlarının etkisiyle ılıman kuşak karalarının batı ve çok daha seyrek olarak doğu kıyılarında görülür. Avrupa'nın batısı ve kuzeybatısı, Kanadanın batısı, Şili'nin güneybatısı, Güney Afrika'nın güneydoğusu, Avustralyanın güneydoğusu ve Yeni Zelanda başlıca görüldüğü yerlerdir. Türkiyede ise Karadeniz kıyılarında ve Kuzey Anadolu Dağları'nın Karadenize bakan yamaçlarında görülür.
Ülkemizde ise bu iklim, asıl olarak Kuzey Anadolu Dağlarının Karadenize bakan yamaçlarında görülür. Ülkemizin kuzeyinde yer alan Karadeniz kıyılarında görülen bu iklim, her mevsim yağışlı, denizel termik özellikler gösteren ılıman karakterli bir iklim tipidir. Bu iklimde yağışlar barometre minimumları ile orografik şartlara bağlı olarak karşımıza
çıkar. Bu iklim tipinde yıl boyunca az görülen don olaylarına karşılık sis olayı ise yer yer yoğun olmak üzere etkili olur. Ancak bu tip bütün kuzey kıyılarımız boyunca aynı özelliği göstermez. Doğu, orta, batı ve iç kesimlerde sıcaklık ve yağış şartlarına bağlı olarak farklı karakterlerde karşımıza çıkar. Doğu Karadenizdeki yağışları fazla "2500 mm." yüksekliğe çıkıldıkça daha fazla (3000 mm.) kışları ılık yazları sıcak geçek özelliklere karşılık Batı Karadeniz de yağışları daha az "1000-1200 mm." sıcaklık
değerleri değerleri yaz ve kış olarak doğudan daha düşük olan bir iklim tipi ile karşılaşılır. Orta Karadenizde ise yağışlar doğu ve batıdan daha az (750-800 mm.) ve düzensiz sıcaklık değerleri daha düşük bir iklim tipi dikkati çeker. Kıyı ardında diğer bir değişle iç kesimlere bakan yamaçlarda ve vadi boylarında iç bölgelere geçiş özelliği gösteren bir iklim tipi ile karşılaşılır. Kıyı dağlarının gerisinde vadi oluklarında ve depresyonlarda Kastamonu, Bolu, Tokat, Amasya, Şebinkarahisar, Gümüşhane çevrelerinde yağış değerleri az yağış maksimumu kış ile İlkbahara kaymış sıcaklık değerleri düşük bir iklim tipi hakimdir.
