Ve yine aylardan kasım... Yeniden yaprak döküyor ağaçlar, sıcak yerlere uçuyor göçmen kuşlar... Yaprakların ağaçları terk etmesi, yeşilliklerin sararıp solmaya başlaması, kuşların yuvalarını terk etmesi... Bunlar bir tesadüf değil elbet, doğanın dengeleri... Olması değil olmaması tuhaf olurdu elbet... Hayatımızda ne mutlu ki bahar ayları bir hayli çok... Ama öyle bir bahar var ki, sonbahar... Evet sonbahar... ATA mızın sonbaharı... Ve terk edişler başladı... Oysa bahar aylarını seven ben, bir sonbaharı sevemedim... Sevmek istemedim... Hüzün kaplar içimi / zi... Bir mevsim değil sana olan sevgim / iz, bir mevsim değil sana olan minnetim / iz... Bir ömür sürecek, bir ömürden de öte... Kelimelerin çaresiz kaldığı, anlatmaya... ATAM. Rahmetle ve şükranla anıyorum, anıyoruz...
( Bir gün değil her gün yanımızda ve aklımızdasın... )
( Bir gün değil her gün yanımızda ve aklımızdasın... )
