İzmir kurtulmuş, çok tatlı bir yorgunlukla, Atatürk ve arkadaşları Ankara’ya hareket ederler. Yandaki kompartımanın kapısını çalar yaveri: yorgun ve bitkin, kravatını yıkamaktadır Atatürk.
Yaveri:Paşam, hiç mi uyumadınız, niye böylesiniz, der.
Atatürk:Ya Çocuk, kompartımanıma yastıkla battaniye koymayı unutmuşsunuz. Kolumu yastık yaptım; ağrıdı. Setremi yastık yaptım, üşüdüm... Ben de uyuyamadım kalktım, der.
Yaveri: Aman paşam! Birimize haber verseydiniz hemen size yastıkla battaniye getirirdik, der.
Ve bir ülke kurtarmaktan dönen komutan şu tarihi sözleri söyler:Geç fark ettim, hepiniz en az benim kadar yorgundunuz. Hiçbirinize kıyamadım. Önemli olan benim değil, milletimin rahat uyuması...
Güç, makam ve mevkiniz yükseldikçe çevrenizdekilere karşı sevgi ve şefkatiniz artmıyorsa, acımasızlık ve haksızlık sizin karakteriniz haline gelir.
Yaveri:Paşam, hiç mi uyumadınız, niye böylesiniz, der.
Atatürk:Ya Çocuk, kompartımanıma yastıkla battaniye koymayı unutmuşsunuz. Kolumu yastık yaptım; ağrıdı. Setremi yastık yaptım, üşüdüm... Ben de uyuyamadım kalktım, der.
Yaveri: Aman paşam! Birimize haber verseydiniz hemen size yastıkla battaniye getirirdik, der.
Ve bir ülke kurtarmaktan dönen komutan şu tarihi sözleri söyler:Geç fark ettim, hepiniz en az benim kadar yorgundunuz. Hiçbirinize kıyamadım. Önemli olan benim değil, milletimin rahat uyuması...
Güç, makam ve mevkiniz yükseldikçe çevrenizdekilere karşı sevgi ve şefkatiniz artmıyorsa, acımasızlık ve haksızlık sizin karakteriniz haline gelir.
