Mükemmeliyetçi Anne Baba Tutumu...

yesim434

Hırçın Karadeniz Kızı Biricik Yeşim
AdminE
Bu Ayın Lideri
Mükemmeliyetçi anne baba her şeyin en iyisini çocuğundan bekler. Kendi gerçekleştiremediği yaşantıları çocuklarının gerçekleştirmesini ister. Mükemmeliyetçi anne babanın çocuğu sınıfın birincisi ve hatta okulun birincisi olmalıdır. Ayrıca çok iyi resim yapmalı, şarkı söylemeli ,iyi konuşmalı, lider olmalı, iyi yüzmeli, koşmalı herkesin parmakla göstereceği örnek davranışlar sergileyen çocuk olmalıdır. Hayır !Böyle ailelerde çocuk asla çocuk olmaz. Çocukluğunu yaşayamaz.

Bu tutumda olan anne babalar çocuğu olduğu gibi kabul etmez. Onun her zaman (Number one) (bir numara) olmasını isterler. Bilgi yönünden iyi yetişmiş olmasını istediği gibi bedensel, zihinsel yönden gelişmesi için özel eğitime tabii tutarlar. Çocuğun eksik olduğu kısımlar var ise özel derslerle bu yönü telafi etmeye çalışırlar. Çocuğun kaldırabileceğinden çok daha fazlası ona yüklenir. Çocuğun yanlış yapmaya kesinlikle hakkı yoktur. Mükemmeliyetçi ailelerde anne babaların kuralları ve kalıpları vardır. Çocuklarda bu kurallara uymak zorundadır.

Mükemmeliyetçi anne babalar çocuklarından aşırı din, ahlak ve toplum kurallarına uyum beklerler. Kendi çocuklarına bütün çocukça davranışlar yasaklanır. Çocuğun arkadaşlarının seçimi de aileye aittir.

Örneğin:
Çocuk sonradan bir problem çıkmasına engel olmak için annesine gelerek "Anne karşı mahalleden Ahmet/Sema var, babası işçi ,onunla arkadaş olabilir miyim?" diye sorar. Anne hemen "O çocuğun ailesi iyi değil, Kendisi de oldukça görgüsüz ve pis, Ahmet/Sema sana uygun bir arkadaş değil (Kişilik, görünüm, maddiyat, eğitim, aile yapısı ...ve diğer nedenler)nedeniyle o çocukla arkadaş olman uygun değil bir daha seni onun yanında dahi görmek istemiyorum." Der. Çocuk son bir gayretle itiraz etmeye çalışır ama nafile .Anne babalar çocuklarının kendi çocuklarına benzeyen çocuklarla arkadaşlık kurmasını isterler. Diğerleri için çocuğa kesinlikle izin vermezler.

Çocuk anne babanın kurallarına ters olan hareketlerde bulunduğunda çocuğa verilen cezalar da katı ve sert olmaktadır. Önce duygusal sömürü demagoji "Saçımı senin için süpürge ettim, hayırsız evlat, ölürsem hakkımı helal etmeyeceğim....gibi" eğer bunlar işe yaramazsa fiziksel şiddet yani dayak uygulanmaktadır. Ve tüm bunlar "Çocuğumun iyiliği için" mantığından yola çıkılarak yapılmaktadır.

Mükemmeliyetçi anne babalar çocuklarından aşırı titizlik ve temizlik beklerler. Çocuğun azıcık üstünü kirletmesi dahi büyük bir olay haline getirilir. Dört dörtlük insan projesi çocuğa çizilerek "İşte sen böyle olmalısın. " denilir. Anne babanın çocuktan beklentileri çocuğun kapasitesinin çok üstündedir. Çocuk devamlı onların istedikleri kalıba uymak zorundadır.

Evde daha çok askeri eğitim sistemi hakimdir. Sabah kalkış saat 8.00,kahvaltı 8.30...çocuğun akşam yatış saati 21.30 şeklindedir. Evde her şey bir kurala bağlanmıştır.

Mükemmeliyetçi anne babalara sesleniyorum. Çocuklarınıza çocukluklarını yaşama fırsatı verin. Geçen günler özellikle çocukluk günleri bir daha asla geri gelmez. Bırakın çocuklarınızın da neşeyle anlatabilecekleri çocukluk yaşantıları olsun. Hiç kimse mükemmel olamaz. Hepimizin eksik yönleri mutlaka vardır. Kendimizin bir devamı değildir çocuklarımız. Kendi yaşamadığımız yaşantıları onlardan beklemeyelim. Çünkü bizim hayatımız bize çocuğumuzun hayatı ise ona aittir. Amacınız motomot bir robot yetiştirmekse tercih sizin.
 
MÜKEMMELİYETÇİ ANNE BABA TUTUMUNUN ÇOCUĞUN KİŞİLİK GELİŞİMİ ÜZERİNDE KALICI ETKİLERİ

Mükemmeliyetçi anne baba tutumuyla yetişen çocuklar ağır nörotik gelişim gösterirler. Kişilik ve karakter yapıları genelde çok katıdır. Esneklik görülmez. Onlar için bir şey ya siyahtır ya da beyaz. Hayatlarında gri ve diğer renkler yer almaz. Bir şey veya kimse ya iyidir ya da kötü.

Çocuk daima bir çatışma içindedir. Kendi doğal iç güdüleri ve ağır kurallar arasında sıkışıp kalmıştır. Sürekli sevgi ve nefret karışımı duyguları aynı anda yaşar.

Çocuk her işte en iyisi ve en üstünü olmak ister. Fakat her işte istediği seviyeyi yakalamayınca hayal kırıklığına uğrar. Aşağılık duygusu çocukta gelişir. "Bu durumu anne babama nasıl açıklarım?" düşüncesi çocuğu hiç yalnız bırakmaz.

Anne baba doyumsuz olduğu ve hep daha hep daha dediği için çocukta da doyumsuzluk yerleşir. Çocuk nerede durması gerektiğini bilemez. Son noktayı onun yerine başkaları koyar.

Neden bu anlayamamak...
 
Mükemmeliyetçi ebeveyn tutumu konusunda çok önemli noktalara değinmişsiniz. Çocukların kendi benliklerini bulmaları ve özgürce gelişebilmeleri için baskıcı ve aşırı talepkar bir tutumun zararlı olabileceğini vurgulamışsınız. Çocukların başarıları kadar başarısızlıklarının da onları şekillendirdiği ve geliştirdiği unutulmamalıdır. Onlara sadece mükemmeliyeti değil, aynı zamanda kendi benliklerini keşfetme ve özgüvenlerini geliştirme fırsatı vermek de önemlidir. Çocukları olduğu gibi kabul etmek ve onların mutluluğunu ön planda tutmak her zaman daha sağlıklı bir yaklaşım olacaktır. Teşekkürler, paylaşımınızı okumak önemli bir konuya dikkat çekti.
 
Geri
Top