Seni mutlu eden ben olmak isterdim, bende beni mutlu eden sen olduğun gibi.
Beni mutlu eden diğer objelere rağmen, benim mutsuzluğum senin mutluluğunu getirecekse eğer,
Tam değiliz demektir...
Belki de ben..
Belkide sen..
Belkide biz...
Biz olmaya engelizdir.
Ben seni beni değiştirmeye çalıştıgın için değiştirmeye çalışıyorumdur.
Bu da yanlış, yanlış yapıyorum..
Hayatım boyunca sevgiye açtım, yanlış kalplerde yanılgılarla sevildim..
Doğru kalpte de sevilmeyi haketmedim sanırım.
Bilmiyorum ya..
Bana kalan 'sen', sana kalan 'ben'i ben yapmıyordur belkide...
Yetemiyorumdur sana, eksiğimdir dediğin gibi. Fazlasındır sende bana.
Ben...
Yani sen...
Yani biz varsak biryerlerde birbirimizde,
Evde, dışarda, orda, burda ben seni taşıyabiliyorsam damarlarımda,
Oluk oluk...
Kan kan...
Benim dünyamda sadece sen varsın.
Diğer btün nefes alan varlıklar anlamsızsa, benim nasıl göründüğüm onlara ne aşıladığım yada nasıl algılandığım önemli değildir ki..
BEN'ce bakamıyorsundur belkide.
Benim SEN'ce bakamadığım gibi...
Görebilse idin eğer, söylediklerinden utanırdın.
Düşünmeden kurduğun cümlelerin dizilir boğazında, nefes alamazdın...
Olsun... Ben yinede affediyorum seni.
Çünkü sen benim kalabalıklar arasındaki en güzel yalnızlığımsın.
Kendimi dinleyişlerim, sen oluşlarım...
Nerede ve kimde olursam olayım. Sen olacaksın 'benim' sandığım her hayatta...
Tek kalp, tek ruh bildğim...
Beni mutlu eden diğer objelere rağmen, benim mutsuzluğum senin mutluluğunu getirecekse eğer,
Tam değiliz demektir...
Belki de ben..
Belkide sen..
Belkide biz...
Biz olmaya engelizdir.
Ben seni beni değiştirmeye çalıştıgın için değiştirmeye çalışıyorumdur.
Bu da yanlış, yanlış yapıyorum..
Hayatım boyunca sevgiye açtım, yanlış kalplerde yanılgılarla sevildim..
Doğru kalpte de sevilmeyi haketmedim sanırım.
Bilmiyorum ya..
Bana kalan 'sen', sana kalan 'ben'i ben yapmıyordur belkide...
Yetemiyorumdur sana, eksiğimdir dediğin gibi. Fazlasındır sende bana.
Ben...
Yani sen...
Yani biz varsak biryerlerde birbirimizde,
Evde, dışarda, orda, burda ben seni taşıyabiliyorsam damarlarımda,
Oluk oluk...
Kan kan...
Benim dünyamda sadece sen varsın.
Diğer btün nefes alan varlıklar anlamsızsa, benim nasıl göründüğüm onlara ne aşıladığım yada nasıl algılandığım önemli değildir ki..
BEN'ce bakamıyorsundur belkide.
Benim SEN'ce bakamadığım gibi...
Görebilse idin eğer, söylediklerinden utanırdın.
Düşünmeden kurduğun cümlelerin dizilir boğazında, nefes alamazdın...
Olsun... Ben yinede affediyorum seni.
Çünkü sen benim kalabalıklar arasındaki en güzel yalnızlığımsın.
Kendimi dinleyişlerim, sen oluşlarım...
Nerede ve kimde olursam olayım. Sen olacaksın 'benim' sandığım her hayatta...
Tek kalp, tek ruh bildğim...
