incikk
Üstat
Mutluluktan Ağlanır Mı Hiç?
Filmlerde görürdüm hep;erkek sevdiği kızın gözyaşlarına aldırmadan kulağına eğilir ve belli belirsiz der ki:
''Ağla baharım ağla.Bilirsin;gözlerine yağmur değerse,tanımam önüme kim çıksa.Ama mutluluktan doluyorsa gözlerin,ağla.Gel yanıma,yasla başını omzuma ve ağla...''
İlk duyduğumdan beri düşünürdüm.''Mutluluktan ağlanır mıydı hiç?'' Tuhaf şey...Ben üzülünce ağlardım.Ya da sinirlenince...Herşeye ağlardım işte.Ama hiç mutluluktan ağlamadım.
''Mutluluktan nasıl ağlar insan?''
Sonra sen çıktın karşıma.Her seni seviyorum dediğinde parmak uçlarıma kadar tuhaf bir his uyanır oldu.Kalp diye birşeyin gerçekten varolduğuna inanıyordum tüm kalbimle.Ve içimden birşey bedenimi yırtarak dışarı çıkmak istiyordu.
Bazen derin derin nefes alıyordum.Hayır...Her nefesimi derin alıyordum.Ve her nefesten sonra aptal bir gülümseme alıyordu yüzümü.
Bazen de...
Dudaklarım titriyor,sonra gözlerim doluyordu.
Sonra...
Sonrasını tahmin edersin işte.
AĞLIYORDUM.
Saçma dediğim şey başıma gelmişti.Artık anlıyorum mutluluktan ağlamanın ne demek
olduğunu.Bu yüzden tertemiz yüreğine fısıldıyorum:
''Ağla baharım ağla.Bilirsin;gözlarine yağmur değerse,tanımam önüme kim çıksa.Ama mutluluktan doluyorsa gözlerin,ağla.Gel yanıma,yasla başını omzuma ve ağla...''
Filmlerde görürdüm hep;erkek sevdiği kızın gözyaşlarına aldırmadan kulağına eğilir ve belli belirsiz der ki:
''Ağla baharım ağla.Bilirsin;gözlerine yağmur değerse,tanımam önüme kim çıksa.Ama mutluluktan doluyorsa gözlerin,ağla.Gel yanıma,yasla başını omzuma ve ağla...''
İlk duyduğumdan beri düşünürdüm.''Mutluluktan ağlanır mıydı hiç?'' Tuhaf şey...Ben üzülünce ağlardım.Ya da sinirlenince...Herşeye ağlardım işte.Ama hiç mutluluktan ağlamadım.
''Mutluluktan nasıl ağlar insan?''
Sonra sen çıktın karşıma.Her seni seviyorum dediğinde parmak uçlarıma kadar tuhaf bir his uyanır oldu.Kalp diye birşeyin gerçekten varolduğuna inanıyordum tüm kalbimle.Ve içimden birşey bedenimi yırtarak dışarı çıkmak istiyordu.
Bazen derin derin nefes alıyordum.Hayır...Her nefesimi derin alıyordum.Ve her nefesten sonra aptal bir gülümseme alıyordu yüzümü.
Bazen de...
Dudaklarım titriyor,sonra gözlerim doluyordu.
Sonra...
Sonrasını tahmin edersin işte.
AĞLIYORDUM.
Saçma dediğim şey başıma gelmişti.Artık anlıyorum mutluluktan ağlamanın ne demek
olduğunu.Bu yüzden tertemiz yüreğine fısıldıyorum:
''Ağla baharım ağla.Bilirsin;gözlarine yağmur değerse,tanımam önüme kim çıksa.Ama mutluluktan doluyorsa gözlerin,ağla.Gel yanıma,yasla başını omzuma ve ağla...''
