İdeal Bir Düzenin Olabileceğini Reddedenler
a) Sofistler: Protagoras’a göre, her insanın istekleri ve amaçları faklıdır. Bu nedenle insanları mutlu edebilecek devlet sisteminin özellikleri de farklı olacaktır. Bu yüzden herkesi mutlu edebilecek ve herkesin üzerinde anlaşabileceği ideal düzen olamaz.
Doğal düzen ve doğal yaşam, toplumsal düzenden daha değerli ve üstündür. Toplumsal yaşamda sayıca çok olan güçsüz insanlar, kendilerini korumak amacıyla bir araya gelerek, doğal yasalara aykırı olan yasaları yapmışlardır. Bu ise doğal yaşama aykırıdır ve doğru bir şey değildir. Çünkü bu, güçsüzün güçlüye karşı bir tür şiddet uygulaması anlamına gelir. İdeal düzen olamaz, çünkü ideal düzen doğanın kendi düzenidir ve bu ideal düzen doğada kalmıştır.
Gorgias’a göre, herkesin benimseyebileceği bir düzen olamaz. Çünkü devlet, insan özgürlüğünü kısıtlar. Bu da, insanın doğasına aykırıdır. Bu bakımdan sosyal düzeni ve devleti reddeder.
b) Nihilizm: Nihilizm siyasi manada, hiçbir otoriteye boyun eğmemektir. Nihilizm’e göre her türlü otorite insanın doğasına aykırıdır. Otoriteye dayalı tüm kurumlar insan özgürlüğünü kısıtlar. Öyleyse, insanı sınırlayan bütün değer, kurum ve düzenler kötü olup yıkılmalıdır. Çünkü her türlü otorite insanın güdülerini köreltir, kişiliğini tahrip eder ve bütün kötülükler bu yüzden ortaya çıkar. En önemli temsilcisi Nietzsche’ye göre her türlü otorite insanın doğasına aykırıdır. İnsanın doğasına uygun olan; güçlü, korkusuz ve acımasız olmaktır. Devlet, insan üzerinde baskı kurarak onun doğallığını ve yaratıcılığı yok eder. Bu nedenle otoriteye dayalı bir düzenin ideal düzen olması mümkün değildir.
c) Anarşizm: İnsan üzerindeki tüm kısıtlama ve zorlamalar kaldırılmalı, otoritesiz ve devletsiz bir düzen kurulmalıdır. İnsanlar devlet olmadan daha adil ve mutlu yaşayabilirler. Bu nedenle ideal düzen olamaz. Temsilcileri Proudhon, Stirner ve Bakunin’dir.
a) Sofistler: Protagoras’a göre, her insanın istekleri ve amaçları faklıdır. Bu nedenle insanları mutlu edebilecek devlet sisteminin özellikleri de farklı olacaktır. Bu yüzden herkesi mutlu edebilecek ve herkesin üzerinde anlaşabileceği ideal düzen olamaz.
Doğal düzen ve doğal yaşam, toplumsal düzenden daha değerli ve üstündür. Toplumsal yaşamda sayıca çok olan güçsüz insanlar, kendilerini korumak amacıyla bir araya gelerek, doğal yasalara aykırı olan yasaları yapmışlardır. Bu ise doğal yaşama aykırıdır ve doğru bir şey değildir. Çünkü bu, güçsüzün güçlüye karşı bir tür şiddet uygulaması anlamına gelir. İdeal düzen olamaz, çünkü ideal düzen doğanın kendi düzenidir ve bu ideal düzen doğada kalmıştır.
Gorgias’a göre, herkesin benimseyebileceği bir düzen olamaz. Çünkü devlet, insan özgürlüğünü kısıtlar. Bu da, insanın doğasına aykırıdır. Bu bakımdan sosyal düzeni ve devleti reddeder.
b) Nihilizm: Nihilizm siyasi manada, hiçbir otoriteye boyun eğmemektir. Nihilizm’e göre her türlü otorite insanın doğasına aykırıdır. Otoriteye dayalı tüm kurumlar insan özgürlüğünü kısıtlar. Öyleyse, insanı sınırlayan bütün değer, kurum ve düzenler kötü olup yıkılmalıdır. Çünkü her türlü otorite insanın güdülerini köreltir, kişiliğini tahrip eder ve bütün kötülükler bu yüzden ortaya çıkar. En önemli temsilcisi Nietzsche’ye göre her türlü otorite insanın doğasına aykırıdır. İnsanın doğasına uygun olan; güçlü, korkusuz ve acımasız olmaktır. Devlet, insan üzerinde baskı kurarak onun doğallığını ve yaratıcılığı yok eder. Bu nedenle otoriteye dayalı bir düzenin ideal düzen olması mümkün değildir.
c) Anarşizm: İnsan üzerindeki tüm kısıtlama ve zorlamalar kaldırılmalı, otoritesiz ve devletsiz bir düzen kurulmalıdır. İnsanlar devlet olmadan daha adil ve mutlu yaşayabilirler. Bu nedenle ideal düzen olamaz. Temsilcileri Proudhon, Stirner ve Bakunin’dir.