O Kadar Açım ki Bana Biraz Mutluluk Verirmisin _?

Kirpiklerimde kalan ihanete yandım ..
gözlerimin ucundaki intiharsı sevmeler buse olmuşsacına suretime nem katar ...
Sevmenin tokuyken sevilmenin açı oldum ..

Yürekte duyguda ne varsa duygusuzu doyurdu bu yürek ...
Elime kalan bir parça sevmeyide aldı götürdü gidişler ...
Sıcak avazlar dilimi yaktı ağzımın köşesinde aşk kaldı ..
Yürek soframda kalan kırıntıları kirpiklerimdeki ihanetle örs pars eder yüreğim ..
Ekmek kırıntısı gibiydi gidişler tek tek topladım bir kenara koydum ..

Gözlerinde ihanet keşfettiğim dünden bu güne karşıma alıpta " beni " bir kelam edemedim ..
Sabah kahvahtılarından mahrum kaldım demli bir huzur içemedim ...
Yiyemedim ekmek arası mutluluğumu..
Kış ayazında sıcak bir aşk yudumlayamadım...

Bir yanım sefil bir yanım fakir ..
Kazanamıyorum artık yüreğimi doyuracak sevgi ..
Korkuyorum kazandırılan muamma aşklardan ..

Vesaireler sonrasında ...

Çaldığın tokluğum sana yar olduda bıraktığın açlıkla baş edemiyorum ...

O kadar açım ki bana biraz mutluluk verirmisin _?
Bir dilimde huzur ...
Üstüne bir fincan sukut..
Ne iyi olurdu ..
Değil mi _?

Alıntı
​