Otofinansman Ne Demek?
işletmeler, kuruluşundan sonra, yasal şekline göre yeni ortaklar alarak ya da pay senedi ihracı yoluyla öz kaynaklarını arttırabileceği gibi. elde edilmiş kârları faaliyetlerin finansmanında kullanarak da öz kaynaklarını güçlendirebilir. işletmelerin elde ettikleri net kârları ortaklara verme ve dağıtmayarak işletme bünyesinde tutma seçenekleri vardır. Elde edilen karın tümünün yada bir kısmının ortaklara dağıtılmayarak işletme bünyesinde bırakılması da öz kaynaklarını arttıran önemli bir finansman aracıdır. İşte dağıtılmayan kârlarla ek fon yaratılmasına yada işletmenin finanse edilmesine otofinansman yani işletmenin kendi kendine kaynak yaratması denir.
Dağıtılmayan kâr, işletme içinde yedekler ve karşılıklar biçiminde alı konabilir. Yedekler, Bunlar, anı fiyat düşüşleri, ekonomik kriz dönemine girilmesi ve işletmenin kaynak bulma darboğazlarına girmesi gibi önceden kestirilmeyen risklere karşılık kâr payının bir kısmının istetmede tutulmasıdır. Yedekler, yasal ve isteğe bağlı (ihtiyari) olmak üzere ikiye ayrılır.
Yasal yedekler, TTK'na göre işletmelerin ayırmak zorunda oldukları yedeklerdir. TTK'nun 416. maddesine göre ödenmiş sermayenin % 20'sini buluncaya kadar her yıl net kârdan % 5 yasal yedek akçe ayrılır. Öte yandan ihtiyari yedek akçeler ise, gelişme ve genişleme amacı için kullanılmak üzere ayrılır ve bunlar işletmenin en önemli iç finansman kaynağını oluştururlar.
Karşılıklar: Bunlar, hesap dönemi sonunda karşılaşılması olası olan giderler için ayrılır. Karşılıkların başlıcaları amortismanlar (sabit varlıkların çeşitli nedenlerle değer kayıpları), şüpheli alacaklar karşılığı ve stokların değer kaybı karşılığıdır.
Öte yandan kâr payları dağıtımı, (1) nakit olarak (nakden) kâr payı dağıtımı ve (2) pay senedi dağıtımı biçiminde olabilir. Bazı şirketler, dağıtılmamış karların yada ihtiyari yedek akçelerin bir bölümünü yada tamamını, ortaklarına bedelsiz pay senedi vermek yo*luyla sermaye artışında kullanmaktadırlar.
işletmeler, kuruluşundan sonra, yasal şekline göre yeni ortaklar alarak ya da pay senedi ihracı yoluyla öz kaynaklarını arttırabileceği gibi. elde edilmiş kârları faaliyetlerin finansmanında kullanarak da öz kaynaklarını güçlendirebilir. işletmelerin elde ettikleri net kârları ortaklara verme ve dağıtmayarak işletme bünyesinde tutma seçenekleri vardır. Elde edilen karın tümünün yada bir kısmının ortaklara dağıtılmayarak işletme bünyesinde bırakılması da öz kaynaklarını arttıran önemli bir finansman aracıdır. İşte dağıtılmayan kârlarla ek fon yaratılmasına yada işletmenin finanse edilmesine otofinansman yani işletmenin kendi kendine kaynak yaratması denir.
Dağıtılmayan kâr, işletme içinde yedekler ve karşılıklar biçiminde alı konabilir. Yedekler, Bunlar, anı fiyat düşüşleri, ekonomik kriz dönemine girilmesi ve işletmenin kaynak bulma darboğazlarına girmesi gibi önceden kestirilmeyen risklere karşılık kâr payının bir kısmının istetmede tutulmasıdır. Yedekler, yasal ve isteğe bağlı (ihtiyari) olmak üzere ikiye ayrılır.
Yasal yedekler, TTK'na göre işletmelerin ayırmak zorunda oldukları yedeklerdir. TTK'nun 416. maddesine göre ödenmiş sermayenin % 20'sini buluncaya kadar her yıl net kârdan % 5 yasal yedek akçe ayrılır. Öte yandan ihtiyari yedek akçeler ise, gelişme ve genişleme amacı için kullanılmak üzere ayrılır ve bunlar işletmenin en önemli iç finansman kaynağını oluştururlar.
Karşılıklar: Bunlar, hesap dönemi sonunda karşılaşılması olası olan giderler için ayrılır. Karşılıkların başlıcaları amortismanlar (sabit varlıkların çeşitli nedenlerle değer kayıpları), şüpheli alacaklar karşılığı ve stokların değer kaybı karşılığıdır.
Öte yandan kâr payları dağıtımı, (1) nakit olarak (nakden) kâr payı dağıtımı ve (2) pay senedi dağıtımı biçiminde olabilir. Bazı şirketler, dağıtılmamış karların yada ihtiyari yedek akçelerin bir bölümünü yada tamamını, ortaklarına bedelsiz pay senedi vermek yo*luyla sermaye artışında kullanmaktadırlar.
