Sadri Etem Ertem (d. 1898 İstanbul - ö. 1943 Ankara) Türk yazar. Öykü ve romanlarıyla tanınır.
1898’de İstanbul’da doğdu. Darülfünun Edebiyat Fakültesi Felsefe Bölümünden mezun oldu. İstanbul’da çeşitli okullarda felsefe hocalığı yaptı. Anadolu’ya geçerek Millî Mücadeleye katıldı ve Hâkimiyet-i Milliye ile Yeni Gün gazetelerinde yazı işleri müdürlüğü, bir dönem de milletvekilliği yaptı. İlk hikâyesi 1917’de Genç Yolcular’da çıktı. Yapıtları, gerçekçilik akımının ilk ürünleri arasında yer aldı. Öykü ve romanlarında sanayileşme sorunlarına, toplumsal değişimlere, tüccar-köylü, patron-işçi ilişkilerine ve Batı taklitçiliğine eleştirel bir bakışla yaklaştı. Sanatçı, 1943’te Ankara’da vefat etti.
Eserleri
Öykü
Silindir Şapka Giyen Köylü (1933)
Bacayı İndir Bacayı Kaldır (1933)
Korku (1934)
Bay Virgül (1935)
Bir Şehrin Ruhu (1938)
Roman
Çıkrıklar Durunca (1931)
Bir Varmış Bir Yokmuş (1933)
Düşkünler (1935)
Yol Arkadaşları (1945)
1898’de İstanbul’da doğdu. Darülfünun Edebiyat Fakültesi Felsefe Bölümünden mezun oldu. İstanbul’da çeşitli okullarda felsefe hocalığı yaptı. Anadolu’ya geçerek Millî Mücadeleye katıldı ve Hâkimiyet-i Milliye ile Yeni Gün gazetelerinde yazı işleri müdürlüğü, bir dönem de milletvekilliği yaptı. İlk hikâyesi 1917’de Genç Yolcular’da çıktı. Yapıtları, gerçekçilik akımının ilk ürünleri arasında yer aldı. Öykü ve romanlarında sanayileşme sorunlarına, toplumsal değişimlere, tüccar-köylü, patron-işçi ilişkilerine ve Batı taklitçiliğine eleştirel bir bakışla yaklaştı. Sanatçı, 1943’te Ankara’da vefat etti.Eserleri
Öykü
Silindir Şapka Giyen Köylü (1933)
Bacayı İndir Bacayı Kaldır (1933)
Korku (1934)
Bay Virgül (1935)
Bir Şehrin Ruhu (1938)
Roman
Çıkrıklar Durunca (1931)
Bir Varmış Bir Yokmuş (1933)
Düşkünler (1935)
Yol Arkadaşları (1945)
