çingene
Aktif
SeLam SöyLe Benden Kendine..
Selam olsun bu satırlar gözlerine karşılık düşen bu aşk mı bana yazdıran yoksa özlemlerimi mi avuturum bir tutam kelime çıkar kalemimden kirli lekeli. Küçümsenmiş aşkım elimde kalan bir sen vardın gitme diyen bir sen görürdün sana yarattığım aşka karşı diz çöken bu utangaçlığımı. Sen değildin kendini özleten yaratılan bir masalı anlamaktı bize düşen. Sen kaçmazken ben ağlardım neden bu gözlerim acıyor diye.
Ben varolmazdım sevgilim. Sadece kederdim sana karşı. Verebildiğim bir demet göz yaşı. Yobazlığım tutar geceleri kıyılarda anlatırdım seni kendime. Bir mehtap dinlerdi sözlerimi birde uzaklardan gelen dalgalar. Selam söylerdim rüzgarlara kulağına fısıldasın seni sevdiğimi. Saçlarını benim için okşasın. Dudaklarından benim için öpsün. Oysa gökyüzünden düşen her yıldız bizimdi. Bizim dileğimizdi. Gözlerine sürdüğün parlaklığı ben silerdim sevgilim. Üzgünüm. Bir af değil bu intihar belki bu satırlar. Ben sensiz var oldum ama sensiz devam etmedim. Bir manzaradan seni seyretmekti bu aşk. Bir açıklama idin hayatıma karşılık düşen ve bir izdin tıpkı kor gibi.
Sonbaharları ben anlattım sevgilim. Sensiz dökülen her yaprağa küfür ettim. Sensiz yağan yağmurun bir anlamı yoktu omuzlarıma düşen damlaların ağırlığı canımı acıtırdı ve sen o damlaları izledin.
Bir gül idi seni anladığım ve bir tutam rüzgar idi seni bana veren. Hapis ettim kendimi. Aklımın odaları kilitli. Kapılar ardında kalan sen göremem ki bu kiri ve şimdi sevgili. Hiç bir iz kalmamalımıydı onca masal içinden birbirimize anlatıp içinde yaşadığımız. Kendimizi mi kandırmışız? Ben seni aşk ile anlamıştım oysa.
Ben gecelerin melodisinde dans eden şairim. Ne deliyim ne de akıl ile yürürüm. Zaman zaman sorarım rüzgarlara seni. Şimdi selam söyle benden kendine sevgili… Selam söyle.
Selam olsun bu satırlar gözlerine karşılık düşen bu aşk mı bana yazdıran yoksa özlemlerimi mi avuturum bir tutam kelime çıkar kalemimden kirli lekeli. Küçümsenmiş aşkım elimde kalan bir sen vardın gitme diyen bir sen görürdün sana yarattığım aşka karşı diz çöken bu utangaçlığımı. Sen değildin kendini özleten yaratılan bir masalı anlamaktı bize düşen. Sen kaçmazken ben ağlardım neden bu gözlerim acıyor diye.
Ben varolmazdım sevgilim. Sadece kederdim sana karşı. Verebildiğim bir demet göz yaşı. Yobazlığım tutar geceleri kıyılarda anlatırdım seni kendime. Bir mehtap dinlerdi sözlerimi birde uzaklardan gelen dalgalar. Selam söylerdim rüzgarlara kulağına fısıldasın seni sevdiğimi. Saçlarını benim için okşasın. Dudaklarından benim için öpsün. Oysa gökyüzünden düşen her yıldız bizimdi. Bizim dileğimizdi. Gözlerine sürdüğün parlaklığı ben silerdim sevgilim. Üzgünüm. Bir af değil bu intihar belki bu satırlar. Ben sensiz var oldum ama sensiz devam etmedim. Bir manzaradan seni seyretmekti bu aşk. Bir açıklama idin hayatıma karşılık düşen ve bir izdin tıpkı kor gibi.
Sonbaharları ben anlattım sevgilim. Sensiz dökülen her yaprağa küfür ettim. Sensiz yağan yağmurun bir anlamı yoktu omuzlarıma düşen damlaların ağırlığı canımı acıtırdı ve sen o damlaları izledin.
Bir gül idi seni anladığım ve bir tutam rüzgar idi seni bana veren. Hapis ettim kendimi. Aklımın odaları kilitli. Kapılar ardında kalan sen göremem ki bu kiri ve şimdi sevgili. Hiç bir iz kalmamalımıydı onca masal içinden birbirimize anlatıp içinde yaşadığımız. Kendimizi mi kandırmışız? Ben seni aşk ile anlamıştım oysa.
Ben gecelerin melodisinde dans eden şairim. Ne deliyim ne de akıl ile yürürüm. Zaman zaman sorarım rüzgarlara seni. Şimdi selam söyle benden kendine sevgili… Selam söyle.
