Bir varmış, bir yokmuş... Evvel zaman içinde, kalbinde sevgi taşıyan, gözlerinde umut ışığı parlayan küçük bir kız yaşarmış. Adı Leyla imiş. Leyla, güneşin doğuşunu seyreder, kuşların şarkılarını dinler, çiçeklere gülümsermiş. Fakat bir gün, köyünü karanlık bir bulut kaplamış. İnsanların yüreklerine korku dolmuş, gülüşler kaybolmuş.
Leyla, annesinin sessizce ağladığını görmüş. "Anneciğim, niye ağlıyorsun?" diye sormuş. Annesi, "Kızım, büyük bir ejderha köyümüze musallat oldu. Neşemizi çalıyor, umutlarımızı yiyor," demiş.
Leyla, "Ben onu durduracağım!" diye haykırmış. Annesi gözyaşlarını silmiş, "Ama o çok güçlü, küçüğüm," demiş. Fakat Leyla’nın yüreği cesaretle doluymuş.
Biraz ileride, kırık kanatlı bir kartal ağlıyormuş. "Ejderha, gökyüzüne uçma özgürlüğümü aldı," demiş. Leyla, "Sen de bizimle gel!" diye cevap vermiş.
Leyla, ejderhanın gözlerindeki yaşları görünce yüreği sızlamış. "Sen de bizimle gel, sana şarkı söyleyelim, oyun oynayalım!" demiş. Ejderha şaşırmış, "Ama ben korkunç bir yaratığım," diye mırıldanmış.
O günden sonra, ejderha köyün koruyucusu olmuş. Leyla, tilki, kartal ve ejderha birlikte şarkılar söylemiş, gülüşler çoğalmış.
Ve onlar, sevginin en büyük sihir olduğunu öğrenerek, mutlu yaşamışlar.
Leyla ve yeni dostları, köyde mutlu günler geçiriyorlarmış. Ejderhanın artık alevleri korkutmak yerine, soğuk gecelerde köylüleri ısıtıyormuş. Fakat bir sabah, gökyüzünden parlak bir ışık düşmüş. Işığın içinden, kanatları renk renk olan küçük bir peri çıkmış. Peri, "Leyla, Gökkuşağı Krallığı’nda büyük bir tehlike var! Karanlık Prenses, tüm renkleri çalıyor. Artık ne güneş sarı, ne gökyüzü mavi… Her yer gri!" diye ağlamış.
Leyla, tilkiye, kartala ve ejderhaya dönmüş: "Yeni bir maceraya hazır mısınız?"
Fakat tam ortalarındayken, köprü sallanmaya başlamış! Karanlık Prenses’in gölgeleri, köprüyü yıkmaya çalışıyormuş. Ejderha, "Ben onlarla baş ederim!" diyerek alev püskürtmüş. Tilki, çevikliğiyle gölgeleri şaşırtmış. Kartal ise Leyla’yı kanatlarının arasına alıp güvenle karşı kıyıya uçurmuş.
Leyla, prensese yaklaşmış: "Neden böyle yapıyorsun?"
Prenses, "Çünkü küçükken kimse benim resimlerimi beğenmedi. Şimdi herkes renksiz bir dünyada yaşayacak!" demiş.
Leyla, "Haydi, birlikte bir resim yapalım!" demiş. Fırçayı prensesin eline vermiş. Prenses, dokunduğu yerlere renklerin geri döndüğünü görünce şaşırmış. "Ben… Ben renkleri geri getirebilir miyim?"
Krallıkta büyük bir şenlik başlamış. Ejderha gökyüzünde dans etmiş, tilki şarkılar söylemiş, kartal ise herkese "Sen ağlama, çünkü dünya yeniden güzel!" diye haber taşımış.
Ve Leyla, bir gün köye döndüğünde annesine sarılmış:
"Anne, biliyor musun? En karanlık kalpler bile sevgiyle renklenir!"
"Gözyaşların kuruduğunda, ardında bıraktığı iz bir gökkuşağıdır."
Leyla, annesinin sessizce ağladığını görmüş. "Anneciğim, niye ağlıyorsun?" diye sormuş. Annesi, "Kızım, büyük bir ejderha köyümüze musallat oldu. Neşemizi çalıyor, umutlarımızı yiyor," demiş.
Leyla, "Ben onu durduracağım!" diye haykırmış. Annesi gözyaşlarını silmiş, "Ama o çok güçlü, küçüğüm," demiş. Fakat Leyla’nın yüreği cesaretle doluymuş.
Yolculuk Başlıyor
Ertesi sabah, sırtına küçük bir heybe atıp yola koyulmuş. Ormanda ilerlerken, ağlayan bir tilki görmüş. "Tilki kardeş, niye üzgünsün?" diye sormuş. Tilki, "Ejderha, şarkı söyleme yeteneğimi çaldı. Artık neşelenemiyorum," demiş. Leyla, "Gel benimle, birlikte onu durduracağız!" demiş.Biraz ileride, kırık kanatlı bir kartal ağlıyormuş. "Ejderha, gökyüzüne uçma özgürlüğümü aldı," demiş. Leyla, "Sen de bizimle gel!" diye cevap vermiş.
Karanlık Mağara
Ejderhanın yaşadığı mağaraya vardıklarında, içeriden hüzünlü bir "Ağlama..." sesi yükseliyormuş. Leyla, "Neden herkesi üzüyorsun?" diye sormuş. Ejderha, "Çünkü ben de çok yalnızım. Kimse beni sevmiyor," demiş.Leyla, ejderhanın gözlerindeki yaşları görünce yüreği sızlamış. "Sen de bizimle gel, sana şarkı söyleyelim, oyun oynayalım!" demiş. Ejderha şaşırmış, "Ama ben korkunç bir yaratığım," diye mırıldanmış.
Sevginin Gücü
Leyla, ejderhanın başını okşamış. "Sen ağlama," demiş, "Sevgi, her şeyi iyileştirir." Ejderhanın kalbindeki buzlar erimiş, köydeki karanlık bulutlar dağılmış.O günden sonra, ejderha köyün koruyucusu olmuş. Leyla, tilki, kartal ve ejderha birlikte şarkılar söylemiş, gülüşler çoğalmış.
Ve onlar, sevginin en büyük sihir olduğunu öğrenerek, mutlu yaşamışlar.
Leyla ve yeni dostları, köyde mutlu günler geçiriyorlarmış. Ejderhanın artık alevleri korkutmak yerine, soğuk gecelerde köylüleri ısıtıyormuş. Fakat bir sabah, gökyüzünden parlak bir ışık düşmüş. Işığın içinden, kanatları renk renk olan küçük bir peri çıkmış. Peri, "Leyla, Gökkuşağı Krallığı’nda büyük bir tehlike var! Karanlık Prenses, tüm renkleri çalıyor. Artık ne güneş sarı, ne gökyüzü mavi… Her yer gri!" diye ağlamış.
Leyla, tilkiye, kartala ve ejderhaya dönmüş: "Yeni bir maceraya hazır mısınız?"
Peri, sihirli tozunu savurmuş ve önlerinde ışıldayan bir köprü belirmiş. Köprünün sonu, bulutların üzerindeki Gökkuşağı Krallığı’na uzanıyormuş. Leyla ve arkadaşları heyecanla köprüye adım atmışlar.Fakat tam ortalarındayken, köprü sallanmaya başlamış! Karanlık Prenses’in gölgeleri, köprüyü yıkmaya çalışıyormuş. Ejderha, "Ben onlarla baş ederim!" diyerek alev püskürtmüş. Tilki, çevikliğiyle gölgeleri şaşırtmış. Kartal ise Leyla’yı kanatlarının arasına alıp güvenle karşı kıyıya uçurmuş.
Gökkuşağı Krallığı’na vardıklarında, her şeyin soluk ve sessiz olduğunu görmüşler. Çiçekler başını eğmiş, nehirler akmıyormuş. Karanlık Prenses, "Renklerin gücünü ele geçirdim! Artık kimse mutlu olamayacak!" diye gülmüş.Leyla, prensese yaklaşmış: "Neden böyle yapıyorsun?"
Prenses, "Çünkü küçükken kimse benim resimlerimi beğenmedi. Şimdi herkes renksiz bir dünyada yaşayacak!" demiş.
Kalbin Anahtarı
Leyla, prensesin elini tutmuş: "Sen ağlama… Bak, biz seninle arkadaş olmak istiyoruz!" Sonra cebinden altın bir boya fırçası çıkarmış. (Bu fırça, annesinin ona verdiği bir hediyeymiş.) Prenses, "Bu ne?" diye sormuş.Leyla, "Haydi, birlikte bir resim yapalım!" demiş. Fırçayı prensesin eline vermiş. Prenses, dokunduğu yerlere renklerin geri döndüğünü görünce şaşırmış. "Ben… Ben renkleri geri getirebilir miyim?"
Birlikte, gökyüzünü maviye, çiçekleri kırmızıya, güneşi altın sarısına boyamışlar. Karanlık Prenses’in kalbindeki buzlar erimiş. Artık o, "Işık Prensesi" olmuş!Krallıkta büyük bir şenlik başlamış. Ejderha gökyüzünde dans etmiş, tilki şarkılar söylemiş, kartal ise herkese "Sen ağlama, çünkü dünya yeniden güzel!" diye haber taşımış.
Ve Leyla, bir gün köye döndüğünde annesine sarılmış:
"Anne, biliyor musun? En karanlık kalpler bile sevgiyle renklenir!"
"Gözyaşların kuruduğunda, ardında bıraktığı iz bir gökkuşağıdır."
