Seni seviyorum derken,

Artık sana baktıkça, görmek istediğim gözlerin benimle olan alakasını kesmiş durumda…​

Başka şeylerle ilgileniyorsun… Mesela, sağ elindeki kalemle beni çizerken, sol elinde tuttuğun silginin yavaş yavaş beni sildiği gibi… Düşünmem gereken onca şeylerin arasından seni seçmem bir tesadüf olmasa gerek, ki seni sevmemde buna dahil.. Oysa, duymaya çok heveslendiğim bir çift cümleydi ‘seni seviyorum’… Bir dilim çikolatanın dudaklarıma bulaşması gibi birşeydi bunu duymak…’Senden’… Belki şair değilim ama onca cümlenin altında senden bahsetmek bile bana kendimi bir nebzede olsa şair hissettirmişti.. Nedenini bilmediğim halde aynı soruyu sorup duruyorum kendime, ki seni saatler öncesinde bir çift göze anlatmış olmam garipsenebilir… Seni tanıdığımdan beri, kelimelerimin aşkla süslenmiş olması güzel olsa gerek, farkındayım aslında bunun.. İçinde sen geçen herşey ömrüme yeni bir tat katıyordu ama ben senin için böylemiydim… Seni seviyorum derken, dudaklarına çikolata bulaşmışmıydı hiç ya da aynaya baktığında kendini gülerken yakalıyormuydun? … Üç nokta bırakıyorum cümlelerimin ardından, gün ağardığında devam etmeyi düşünerek… Ya mutlu gelir sonu, ya da sol elindeki silgi beni tamamen silmiş olur… ‘Gri’

Özgür Havuz

Sen Benim Huzurumsun​

Canımın içi, can tanem. Sana olan sevgimi anlatmaya cümlelerim yetmiyor. Duyguların kifayetsiz kaldığı yerdeyim. Her an seni yaşamak, seninle sadece sana yaşamak, seninle yaşlanmak istiyorum. Sen, beni yalnızlığımdan sıyırıp mutlu yarınlara taşıyan,yaşamın farkına vardıransın.
Senden öncesi yok,sonrası da.Sen benim huzurumun adı, elif vakarlığındaki yarınlarımın tek varisisin.Gözlerindir dünyamı aydınlatan,gönlüme huzur bahşeden.Gözlerin kadar parlak olmasa da,seninle yıldızları seyretmek,aynı gökyüzünü soluk soluğa seyretmek dünyanın en huzurlu anıdır.Sen benim her ellerimi açtığımda baş köşeye kondurduğum duamsın.En tatlı uykum,tek mutluluğumsun,seni seviyorum.
Yokluğunu haykırmam ,varlığının yanımda olmayışından duyduğum hüzündendir.Sana olan sevgimi herkes iliklerine kadar hissetsin diyeavazım çıktığı kadar haykırıyorum.Dağları yıkarcasına, gökleri delercesine,şimşeklere kafa tutarcasına,varsın deli desinler,divane desinler,ama seni sevdiğimi bilsinler.
Sen benim canımın içi, gözlerimin feri, kirpiğimdeki tek çiğ tanesisin.yokluğun beni öyle zora sokuyor ki, daha önce böyle bir hüznü yaşamamış,böyle bir sızıyı yüreğime doldurmamıştım.Yokluğunda hüzzam şarkılar yankılanıyor kulaklarımda,sensizlik duvarlarımda ıslık çalıyor,pencerem buğulanıyor.
Sen benim yaşama sebebimken ,yokluğunda yaşamak konusunda kararsız kalıyorum.Sesini duymadan geçen günlerin hiç bir anlamı yok,zaman bile geçmiyor,yüreğim sıkışıyor,nefesim daralıyor,soluksuz kalıyorum.İnan bana aklım bile bana yabancılaşıyor.Say,söv,vur,kır ,ama sensiz bırakma beni.
Ey benim diğer yarım.,bütünüm,ömrüm...Her anımız ölümsüzleşsin, her sevincimiz tarihe kazınsın istiyorum. Gülüşün dudaklarına sabitlensin ve hiç bozulmasın, gözlerin gözlerimden ayrılmasın istiyorum.
Şimdi yanımda olsan ve uzun uzun seyre dalsam kirpiklerini, gözlerindeki parıltıya baksam doya doya. Başını dizlerime bıraksan,ellerim saçlarında dolaşsa, o içime huzur veren sesin çınlasa kulaklarımda ölmeye değer bir tanem..Ne söylediğin hiç önemli değil.. Yemin ederim...