Söz vermiştim
Gitmeliydim, ihmal
Ettiğimkadar sevinmeliydim
Mahcubiyetimi aşikâreylemeliydim,
İçimin titrediğinibelirtmeliydim
Ne kadar korkum varsa, artık terk etmeliydim,
Haşyetzerk edene meyletmeliydim
Yıllar geçmişti
Ayrılık rüzgârları hiç
Söylemeden birden esmişti
Keder yüreğimde sökün etti,
Gözyaşlarımhiç dinmedi, fakat yetmedi
Özlemin, firkatin, sevginin, vefanın,
Şefkatin mürebbisi olan canne kadar sessizdi
Arife günüydü
Herkesin bir telaşıvardı,
Kaygılar nasıl bırakmazdı
Bayramlık bekleyen çocuklar sanki
Birer meraktı, hiç sabırları kalmadı
Hane halkı temizlik konusunda cefakardı,
Soluk soluğakalacak kadar çabadaydı
Neydi bunun farkı
Aşk ve ölümhangi kalp için
Vuslattı, ruh niye vardı
Dünya ve nimetlerine bu kadar düşkünlük
Niçin gönüllerin terini aldı
Düşünmek en son tercih edilenbir fırsattı,
Akıl danelik neden bu kadar etraftaydı
Bayram namazı
Nasıl bir heyecan ve de huşu,
Farzı ayın olan emirler içimizde bir sızı
Ne kadar ihmal edersek,
Nasıl ki tövbe kapısı açıktır
Diye söz söylesek neden acı
Kalp ferasetin mevkii, ruh aidiyetin dirliği,
Her lahza haberdar eden, müthişsancı
Kabristana gittik
Her yer yem yeliş,sanki
Cennetmisali ne kadar berrak ve sakin
Kuşlar bayram ediyor, seslenişleriyle
Sevinçlerimize iştirakeğliyor, şenve şakrak
Nazar ettiğim her mezarlar,
Ne kadar mahzun ve suskun,
Lal olan hal ile bakıyorlar
İçimde
Derin bir sızı başlıyor
Çocuklar gözlerime bakıyor,
Zevcem boynunu bükmüşokuyor
Oğullarım, ayrık otlarınıtemizliyor,
Torunlarım sessizce şaşkınlık yaşıyor
Sukut etmek bana kalıyor, tilavet edilen ayetler
Dikkatimi çekiyor ve alıp götürüyor
Bir burukluk var içimde
Her ne kadar hakkıyla şehretmeye
Malik olarak aşikâretmesem de
Nefesin rikkati azalıyor, kalbin inşiraha
Muhtaçlığıönüme çıkıyor, söylemesem de
Ölüm içimde yaşayanengin bir nida,
Nefsim anlamasa, aklım tutukluk yaşasada
Mustafa CİLASUN