magdur sevdalar gizli yüregimde
siper ettim bedenimi ve kalbimide
kederler cok mutluluklar noksandi
beni sevdiklerim nedense hep aglatdi
rencide edildim ask pazarlarinda
kapali carsilarda sahte asklar buldum hep
bedensel iliskiler cikti hep karsima
gönül oyununda yenildim hep
sahipsiz kalbim hircin bu günlerde
azgin denizler gibi saldirgan
sanki bir kartal gökyüzünde
penceleri hazir ve atilgan
sanki bir balik teknesinin kaptaniyim
agimda tonlarca mahsum baliklar
bense ayiklayip cogunu atmaktayim
denizin derinliklerine terk edilmis yarali asklar
yeter artik kullanilmis asklara
bir son verecegim sahte duygulara
ya cani gönülden severim
yada tek basima bu diyardan giderim
Adam boyu umutlar ölüyor.
Yangın misali yakarken sevda
Yol boy ardından
Bir kınalı ceylan ağlıyor.
Dağlar ki çöle dönerdi;
Bir umut can verirken,
Bir yar giderken,
Bir yiğit kaldırımlara toz gibi çökerken,
Dağlar ki çöle dönerdi;
Hüzünlenmek hakkı olsa idi.
Bu sükut bir ok gibi bağrıma vuruyor
Yıkımlardayım görmüyormusun?
İsyanlardayım duymuyormusun ?
Dağ mısın,taş mısın demeyeceğim sana
Dağlar ki çöle dönerdi;
Hüzünlenmek hakkı olsa idi,
Ben ağlarken….
Ben seni boş anımda sevmedim.
Bir eylül sararıp solmayı unuttu ilk defa,
İlk defa bir gece, ayyaş bir ayaz buldu kendine
Ne kadar yazılırsa yazılsın, hiçbir sevda böylesine şiir olmadı serkeş bir şairin dilinde…
Esmer teninde, kızılca kıyametlere düşerken sevdim ben seni…
Henüz hiçbir insanoğlu utanmamıştı insanlığından
Ve hiçbir çiğdemin hiçbir gülden eksiği yoktu seni sevmeden önce.
Yaralarım kabuk tutsun diye sevmedim seni.
Bir bıçak, keskinliğini keşfediyordu ilk defa
İlk defa bir ayna, arınıyordu tüm sihirlerinden
Ve o beyaz ellerimde, kader çizgilerini görürken sevdim ben seni…
Ben seni sevmeden,
Kedi ciğerinden habersiz ölüyordu bir yerde
Mor menekşenin, açmak için bahanesi de yoktu
Göçü kaçırmış kuşlar şaşkın
Küçük gemiler, rıhtıma hasret kalıyordu seni sevmeden önce
İlk defa, ıslak bir mendil temizleniyordu tren garından
Ama daha usanmıyordu hiçbir yağmur, dolup dolup taşmışlığından
Ve hiçbir yürek kafesi böyle hoyratça hırpanlamıyordu seni sevmeden önce…
Ben seni sevmeden,
Buharlaşan gözyaşından bulutlar olmuyordu
Hiçbir toprak kokmuyordu böyle bir sabah güneşinde
Ve çekilmiyordu yeşiller yaprağından
Yollara ayrık gölgeler düşmüyordu seni sevmeden önce…
Seni sevmeden,
Hiçbir masal kaçmıyordu esas kızından
Ve aşktan ölmenin lügat da yeri de yoktu…
Ölüyorum yürek yaram. Ben seni boş anımda sevmedim