incikk
Üstat
Aynalara koşmadan yaşarım kendi kendime. Tüm zamanlar benim nasılsa, işim var; muhasebeciyim kocaman bir şirkette. Boş vakitlerimde severim gezmeyi sırtladım mı çantamı yollara atarım kendimi. Memleketin en ücrasını bile bırakmam gidilmedik. Bayılırım sinemaya, tiyatroya. Arkadaşlarım var birkaç tane, birlikte vakit geçiririz gün içinde. Yorulunca güneş, damlar gözlerinden uyku. Yorgunluk çökmeye başlar alacakaranlıkla birlikte yeryüzüne, bekler beni evim.
Evde geçer vaktimin çoğu, beslerim ruhumu müzikle. Kâh dans eder, kâh spor yaparım eşliğinde.
Hüzünlenirim bazı bazı melodilerle, oturur şiir yazarım aşka dair şair olmuşçasına. Yalnızca aşka değil, konu bol nasılsa. Okurum kitap sayfalarca, sıralı okunmayı bekleyen kitaplar başucumda.
Eser kavak yeli özgür, köstek yok, olmasa da destek yok sıralanmış akıl hocaları. Bir anam (vardı onu da teslim ettim yaratana), bir babam ve iki kardeşim iki de şeker yeğenim. Yeğen dedim de öyle mini minicik değiller. Koca dana derim ben kendilerine. Üniversite adaylarıdır kendileri. Aliş’i unutmamalıyım değil mi ama? Muhabbet ederiz bol bol, ısırır kanatır bazen çıkışırım kendisine babamdan yüz bulur arsız bildiğini okur.
Türlü çeşit pasta, börek yaparım, laf aramızda pek de güzel olur. Arkadaş, eş dost ve komşularımla paylaşmanın zevkine varırım.
Geçmiş günlerin düşüncesinde şekillenir planlarımda gelecek, kendim için değil, dünyaya merhaba demiş
bütün çocuklar için çalışırım şevkle. Mest olurum yaşlılarla (hayat tecrübesi çok olanlar, çok yaşayıp çok görenler) sohbet ederken çizgili yüzlerinde ki tebessüm ile parıldayan gözleri mum ışığı gibi aydınlatır yüreğimi. Dünyanın korkunç yüzünü unuturum yanlarında.
Sıkıldığında canım, kucak açar cennet yatağım. Sarar papatyalı yorganım, gömülür başım yumuşak yastığa. .
Dalar tatlı rüyalara gözlerim, gel keyfim gel mesti şahane, koşarım cennet bahçesinde. Annemi görüp özlemle sarılırım kendime. Doğar her sabah yine yeniden umutla güneş.
Aldığım her soluk çiçek açar yüreğimde. Hissederim güneşin sıcağını, karın soğuğunu. Elim ayağım tutuyor çok şükür. Seviyorum, seviyorum yaşamayı, seviyorum kendimi. Bencil de değilim öyle kendini düşünen biri hiç değil. Yaratandan ötürü severim herkesi; İnsanları, türlü çeşit hayvanları, çevreciyim emanetimizi kirletenlere inat bitkiler süsler dünyamı. Tema’cıyım ve güzel bir dünya bırakmak için evlatlarımıza, Atalarımızdan emanet aldığımız dünya için çalışan doğa aşığı, yaşama sevdalısıyım yalnızca.
Mutluyum, seviyorum. Küsmem hiçbir zaman yaşama. Sabit kalemle imzaladım sevgi antlaşmasını
Şu fani üç günlük dünyada, derim herkes yakalamalı. Hayat denen kısacık ömürde. İster yalnız, isterse
sevdikleriyle mutluluğu.
Hayatın ucuna tutunmalı sıkı sıkı
Becerebilmeli gülmeyi, inadına gülmeli
İnadına sevmeli ve severek yaşamalı
Evde geçer vaktimin çoğu, beslerim ruhumu müzikle. Kâh dans eder, kâh spor yaparım eşliğinde.
Hüzünlenirim bazı bazı melodilerle, oturur şiir yazarım aşka dair şair olmuşçasına. Yalnızca aşka değil, konu bol nasılsa. Okurum kitap sayfalarca, sıralı okunmayı bekleyen kitaplar başucumda.
Eser kavak yeli özgür, köstek yok, olmasa da destek yok sıralanmış akıl hocaları. Bir anam (vardı onu da teslim ettim yaratana), bir babam ve iki kardeşim iki de şeker yeğenim. Yeğen dedim de öyle mini minicik değiller. Koca dana derim ben kendilerine. Üniversite adaylarıdır kendileri. Aliş’i unutmamalıyım değil mi ama? Muhabbet ederiz bol bol, ısırır kanatır bazen çıkışırım kendisine babamdan yüz bulur arsız bildiğini okur.
Türlü çeşit pasta, börek yaparım, laf aramızda pek de güzel olur. Arkadaş, eş dost ve komşularımla paylaşmanın zevkine varırım.
Geçmiş günlerin düşüncesinde şekillenir planlarımda gelecek, kendim için değil, dünyaya merhaba demiş
bütün çocuklar için çalışırım şevkle. Mest olurum yaşlılarla (hayat tecrübesi çok olanlar, çok yaşayıp çok görenler) sohbet ederken çizgili yüzlerinde ki tebessüm ile parıldayan gözleri mum ışığı gibi aydınlatır yüreğimi. Dünyanın korkunç yüzünü unuturum yanlarında.
Sıkıldığında canım, kucak açar cennet yatağım. Sarar papatyalı yorganım, gömülür başım yumuşak yastığa. .
Dalar tatlı rüyalara gözlerim, gel keyfim gel mesti şahane, koşarım cennet bahçesinde. Annemi görüp özlemle sarılırım kendime. Doğar her sabah yine yeniden umutla güneş.
Aldığım her soluk çiçek açar yüreğimde. Hissederim güneşin sıcağını, karın soğuğunu. Elim ayağım tutuyor çok şükür. Seviyorum, seviyorum yaşamayı, seviyorum kendimi. Bencil de değilim öyle kendini düşünen biri hiç değil. Yaratandan ötürü severim herkesi; İnsanları, türlü çeşit hayvanları, çevreciyim emanetimizi kirletenlere inat bitkiler süsler dünyamı. Tema’cıyım ve güzel bir dünya bırakmak için evlatlarımıza, Atalarımızdan emanet aldığımız dünya için çalışan doğa aşığı, yaşama sevdalısıyım yalnızca.
Mutluyum, seviyorum. Küsmem hiçbir zaman yaşama. Sabit kalemle imzaladım sevgi antlaşmasını
Şu fani üç günlük dünyada, derim herkes yakalamalı. Hayat denen kısacık ömürde. İster yalnız, isterse
sevdikleriyle mutluluğu.
Hayatın ucuna tutunmalı sıkı sıkı
Becerebilmeli gülmeyi, inadına gülmeli
İnadına sevmeli ve severek yaşamalı
