Mehmed Fesih Bey, Çanakkale Savaşı günlüğünde siperde bombaların altında bayramlaştıklarını anlattı
Çanakkale Savaşları’na subay adayı olarak katılan Harbiye’nin son sınıf öğrencilerinden Mehmet Fasih Bey’in (21) siperlerde yazdığı günlük, savaşın kanlı yüzüne ve günlük yaşama ışık tutuyor. Osmanlı Devleti’nin 1914’te savaşa girmesi ve seferberlik ilan etmesi üzerine, orduya alınan Mehmed Fasih Bey, "Kanlısırt" bölgesindeki "79 siperlerinde" geçirdiği yaklaşık 2.5 ayı saat saat günlüğüne kaydetti. Günlük, Popüler Tarih dergisinin bu ayki sayısında yer aldı. Mehmed Fasih Bey (Kayabalı), günlüğünde savaşı şöyle anlatıyor:
Mıntıka harap halde
3.8.331 (16.10.1915), Cumartesi Kablelzeval (öğleden evvel) 11.00’de Alay’a muvassalat ettim. Yaver İlhami Efendi ile görüşerek Alay Kumandanı’na takdim edildim. Bölüğüm 79 siperlerinin sağ cenahında. Zevalda topçu siperleri bombardıman edilmekte idi. Ateş bir saat devam etmiş ve benim mıntıkamın birinci hattı harap olmuş idi.
5.8.1331 (18.10.1915), Pazartesi Evvel 2.00 - Mangala ateş koydum ve bir kahve pişirerek bir sigara çekiştirdim. Fakat uykusuzluktan başım sersem. Düşman bombaları yerleri sarsmakta ise de hedefe isabet etmiyor. Düşmanın hareketinde bir korkaklık hissediyorum.
6.8.1331 (19.10.1915), Salı Evvel 7.30 - Bugün Kurban Bayramı. Pek ziyade bitap olduğumdan uyumamak üzere yattım. İşte bu esnada toplar başladı. Obüsler sağ cenahımızın gerilerine düşüyor. Bombardıman kesildi. Tabura geldim. Arkadaşlarla bayramlaştık.
Saçım sakalım ağardı
4.9.1331 (17.11.1915), Çarşamba 7.00 - Ah! Ben ‘Bu askerlik mesleği kolay. Bunların aldıkları para pek çok’ diyenlerin bu çamur üzerinde bir gece yattıklarını görsem. Acaba onlar yine böyle söylerler mi? Hiç zannetmem. Çünkü yaşım 21, fakat saçım sakalım ağardı. Bıyıklarıma ak düştü. Suratım buruştu ve vücudum çürüdü. Artık eskisi gibi mesaibe (felaketlere) ve şedaide (sıkıntılara) tahammül edemiyor müteessir oluyorum. Çünkü Osmanlı ordusunda zabitlik demek, evvela bombalara tahammül demektir.
1893’te doğan Mehmed Fasih Bey, Çanakkale’de 25 Nisan Harekâtı’ndaki kanlı çarpışmalar sırasında yaralandı. Tedaviden sonra yeniden Kanlısırt’a gönderildi. Filistin cephesinde İngilizlere esir düştü. Serbest bırakılarak İstanbul’a geldi. Milli Mücadele’ye katılmak için Anadolu’ya geçti. Bir kez daha gazi oldu. Harp Okulu’nu bitirdi. Fransız Harp Akademisi’nde eğitim gördü ve korgeneralliğe kadar yükseldi. 1964’te vefat etti.
Çanakkale Savaşları’na subay adayı olarak katılan Harbiye’nin son sınıf öğrencilerinden Mehmet Fasih Bey’in (21) siperlerde yazdığı günlük, savaşın kanlı yüzüne ve günlük yaşama ışık tutuyor. Osmanlı Devleti’nin 1914’te savaşa girmesi ve seferberlik ilan etmesi üzerine, orduya alınan Mehmed Fasih Bey, "Kanlısırt" bölgesindeki "79 siperlerinde" geçirdiği yaklaşık 2.5 ayı saat saat günlüğüne kaydetti. Günlük, Popüler Tarih dergisinin bu ayki sayısında yer aldı. Mehmed Fasih Bey (Kayabalı), günlüğünde savaşı şöyle anlatıyor:
Mıntıka harap halde
3.8.331 (16.10.1915), Cumartesi Kablelzeval (öğleden evvel) 11.00’de Alay’a muvassalat ettim. Yaver İlhami Efendi ile görüşerek Alay Kumandanı’na takdim edildim. Bölüğüm 79 siperlerinin sağ cenahında. Zevalda topçu siperleri bombardıman edilmekte idi. Ateş bir saat devam etmiş ve benim mıntıkamın birinci hattı harap olmuş idi.
5.8.1331 (18.10.1915), Pazartesi Evvel 2.00 - Mangala ateş koydum ve bir kahve pişirerek bir sigara çekiştirdim. Fakat uykusuzluktan başım sersem. Düşman bombaları yerleri sarsmakta ise de hedefe isabet etmiyor. Düşmanın hareketinde bir korkaklık hissediyorum.
6.8.1331 (19.10.1915), Salı Evvel 7.30 - Bugün Kurban Bayramı. Pek ziyade bitap olduğumdan uyumamak üzere yattım. İşte bu esnada toplar başladı. Obüsler sağ cenahımızın gerilerine düşüyor. Bombardıman kesildi. Tabura geldim. Arkadaşlarla bayramlaştık.
Saçım sakalım ağardı
4.9.1331 (17.11.1915), Çarşamba 7.00 - Ah! Ben ‘Bu askerlik mesleği kolay. Bunların aldıkları para pek çok’ diyenlerin bu çamur üzerinde bir gece yattıklarını görsem. Acaba onlar yine böyle söylerler mi? Hiç zannetmem. Çünkü yaşım 21, fakat saçım sakalım ağardı. Bıyıklarıma ak düştü. Suratım buruştu ve vücudum çürüdü. Artık eskisi gibi mesaibe (felaketlere) ve şedaide (sıkıntılara) tahammül edemiyor müteessir oluyorum. Çünkü Osmanlı ordusunda zabitlik demek, evvela bombalara tahammül demektir.
1893’te doğan Mehmed Fasih Bey, Çanakkale’de 25 Nisan Harekâtı’ndaki kanlı çarpışmalar sırasında yaralandı. Tedaviden sonra yeniden Kanlısırt’a gönderildi. Filistin cephesinde İngilizlere esir düştü. Serbest bırakılarak İstanbul’a geldi. Milli Mücadele’ye katılmak için Anadolu’ya geçti. Bir kez daha gazi oldu. Harp Okulu’nu bitirdi. Fransız Harp Akademisi’nde eğitim gördü ve korgeneralliğe kadar yükseldi. 1964’te vefat etti.
