Biz kuşların ardından koşarken
Tanımadığımız tüm kapıları çalıp kaçarken
Gündüzle geceyi kovarken
Büyümüş düşlerden gerçeğin düşüne düşmüşüz meğer.
Benim sana asik oldugumu anlatmak için bir siirmi yoksa bir masalmi yazsam.Ama ben sana iki kelime yaziyorum.SENI SEVIYORUM
Dile gelmeyen ne kadar kelimeler varsa, sen onların lehçesinde saklısın ve harsın...
Dalgalanan deniz,uçan martı,yağan yağmur... hepsi bir son bahar günü sahilde ardını dönüp giderken bana bıraktığın bir avuç göz yaşının anısıydı sadece...
Gözlerimizden akıp giden bir kaç gözyaşı damlasının, en acı haliydi belki de tüm hoşçakallar.
Ve gitmek, benzemekti bir Eylül akşamında sırılsıklam ıslatırcasına yağan o sonbahar yağmuruna...
Ben hep yolunu gözlerim sen bilmesende,bir sokak köşesinde,bir kapı aralığında yada bir mesajda...
Adını bir mıh gibi kazıdım gönül kafesime,
Noktalarda birleştirdim diyemediklerimi,
Sen bekledin,ben sustum,utandım...
Bir bilsen ne kadar da çaresiz kalıyorum
SİYAH gözlerine bakarken...
Sen unuttun sevmeyi ben sulara verdim sevdamı...
Sensizlik şımarık bir çocuk gibi ele avuca sığmıyor,
yokluğun hiç mi yorulmaz sevgili...
Kuyruğumuzu kıstırıp kaçmadan
Ölüp ölüp dirilmek kime gerekki.
Bir hoyrattı ki deli deli esti
Seni yanlızlığa beni çaresizlige itti.
