Artık
Biliyorum korkuyorsun
Sualler içinde uçsuz bucaksız
Bir yol alıyorsun, bazen ürperiyorsun
Gelip geçen zamana ne söylüyorsun,
Nasıl bir burukluk yaşıyor ve ağlıyorsun
Gülmüyorsun, sadece anlamı içine çeken
Bir tebessümle gönlümü alıyor uzaklaşıyorsun
Nedense seni sana
Bırakmayan çığlığın var
Hıçkırıkların akseden sedası sessizliğinde
İçimde akar, neden ağlarsın ey yar
Sabır ve kanaat ruhun didarında en manidar
Bir kar, hesapsız nefeslenmek neye yarar
Zaten geçen yıllar sinemde çırpınışlarımı yoklar,
Ukdeyle umuda kim ve nasıl bakar ey yar
Söyle niçin suskun
Sokaklar gibisin, neden bu kadar sessizsin
Hissiyatını aşikâr eylemeyen bir nidasın,
Edebin derinliğinde ne ülfetli bir değersin
Lal olan dilinle, utangaç nazarınla, nefes
Nefese koyan merakınla suhuletsin ve zarafetsin
İçim içime sığmıyor, evet billahi akıl sır ermiyor,
Cezbeden halin, şimdi melalime üşüşüyor
Yıllardır manasına
Meftun olduğum edebi halin içime
Titremeleri zerk ediyor, aşkını şehre diyor
Ne kadar hasret varsa içimde bereketleniyor,
Kavuşmak ne kadar müşkül bir işmiş dedirtiyor
Gözyaşlarım bu an kalbimden neşet ediyor,
Bu hicran ruhumun serencamında ikamet ediyor
Her ne yapsak ta gün bitiyor,
Kabrin lahzası hissediliyor, dinmiyor
Tefekkür etmek ve tesbihat için
Kalbin nazar gâh olduğunun
Farkını anlamak ziyadeleşiyor
Ne kadar muradım varsa,
O an sineme sökün ediyor,
Bahtım için aşkla sahibine iltica ediyor
Gönül kapım açılmayı bekliyor,
Eşiklerin dirliğinde beklenen nasibi
Kimden sevda ile diliyor
Mustafa CİLASUN
